عبور از دفاع مظلومانه و آغاز تهاجم به نفع مردم
محمد كاظمي
نماينده مجلس
اوضاع كلي كشور پيش و پس از دولت يازدهم روشن‌تر از آن است كه ترديد‌هاي جدي و گمراه‌كننده پيرامون آن وجود داشته باشد. اگر غوغاسالاري بگذارد، اگر پديده‌هاي نوظهور در قلب واقعيت‌هاي مسلم و اجماعي اجازه دهند و اگر عده‌اي ارزش راي‌آوري را بالاتر از اخلاق ندانند و كرامت مردم را خرج ترفيع خود نكنند و از نقص معيشت مردم با وعده يارانه بيشتر نردبام قدرت نسازند، دولت آقاي روحاني موفق و سربلندتر از آن است كه كسي بخواهد خدشه‌آفريني كند و آفتاب بر آمده را انكار نمايد.
راستي چرا يك جناح سياسي با 3 كانديدا در ميدان حاضر شده است و مي‌خواهد از 8 سال دولت معجزه هزاره سوم عبور كند و به روي خود نياورد كه دولت مورد حمايت آنان با كشور چه كرد و چه حجمي از آوار و بدهي و بي‌اخلاقي و نابساماني و انزواي بين‌المللي را تحويل دولت يازدهم داد؟ عده‌اي آنقدر به خويش غره هستند و اتكا به نفس مثال زدني دارند كه ترجمان ادعاهاي‌شان در برابر دولت اين است كه چرا هنوز آوار‌برداري‌هاي‌تان تمام نشده است؟ چرا هنوز از اوضاع پلاسكو گونه كشور سخن مي‌گوييد و چرا 8 سال تخريب را در چهار سال جبران نكرده‌ايد؟ آنها جلوي چشم مردم به دوربين‌ها خيره مي‌شوند و تغافل مي‌فرمايند كه خراب كردن گاهي فقط چند ثانيه وقت مي‌برد ولي ساختن گاهي چند دهه وقت لازم دارد. بله تا زماني كه همه حاميان دولت گذشته از آن جفا همه‌جانبه در آن دوران محنت‌بار عذر تقصير نياورند مردم و اصلاح‌طلبان و دولتيان حق دارند عيب‌ها و نقص‌ها و تخريب‌هاي گذشته را ياد آوري كنند و سختي و صعوبت بازسازي را متذكر شوند. اگر از اين مرحله عبور كرديم موضوع مهم ديگر رخ مي‌نمايد كه دولت گذشته با حمايت‌هاي همه‌جانبه و عجيب و خيره‌كننده همه قواي كشور كه حداقل در 7 سال اول با قوت ادامه داشت در هيچ زمينه‌اي موفقيت قابل ذكري به دست نياورد...
چگونه از دولت يازدهم كه با انواع كارشكني‌ها و موانع و مخالفت‌ها و فشارهاي داخلي و خارجي روبه‌رو بود انتظار معجزه داريد و دستاوردهاي عظيم و كم سابقه‌اش را ناديده مي‌گيريد؟ كاش در داخل فقط چند روزنامه متصل به بودجه عمومي، تريبون‌هاي متنوع و گسترده و از همه مهم‌تر صدا و سيما دولت را آماج حملات پيدا و پنهان خود قرار مي‌دادند، مشكل آنجا است كه عده‌اي آنقدر قدرت دارند كه بعضا مانع‌تراشي‌هاي عملي مي‌كنند و اگر نبود حماسه مردم در انتخابات مجلس دولت از ناحيه پارلمان هم همه روزه زير فشار بود و وزرا بيش از آنكه براي رتق و فتق امور زمان بگذارند بايد در مجلس حاضر مي‌شدند و از كوچك‌ترين تا بزرگ‌ترين تصميمات خود دفاع مي‌كردند. براساس اين نكات مهم و تاريخي و تعيين‌كننده بر اساس واقعيت‌هاي انبوه موجود و نظر به استراتژي‌هاي عقلايي و متين و شايسته و كارشناسي شده دولت، رييس‌جمهور محترم و معاون اول او بايد از مواضع تدافعي مظلومانه عبور و به نفع مردم تهاجم درست و اصولي خود را آغاز كنند. در مقابل آن همه نامهرباني‌ها و جفا‌ها و ندانم‌كاري‌ها و خطاها ودروغ‌ها كه همچنان ادامه دارد اين مردم و اصلاح‌طلبان و دولت هستند كه مدعي‌اند و بايد از كانديداهاي حاضر در مناظره‌ها سوال كنند و توضيح بخواهند. آنان مدافع بسياري از تصميم‌ها و اعمال قدرت‌ها در گذشته و حال هستند و اگر از آن تبري نمي‌جويند، پاسخ مردم را بايد بدهند. اين جفاي بزرگي است كه فراهم‌آوران وضع موجود، زمينه‌سازان فقر مردم، سكوت‌كنندگان در مقابل اختلاس‌هاي هزاران ميلياردي، منزوي‌كنندگان ايران در سطح جهاني، فراري‌دهندگان سرمايه‌هاي مادي و معنوي كشور طرف كله كج كنند و تند بنشينند و چهره برافروزند و طلبكار هم بشوند. امروز زمانه درنگ و تعارف و تسامح در دفاع از حق كشور نيست. مردم انتظار دارند نمايندگان‌شان در ساختار قدرت در روشن ساختن اوضاع و تقسيم مسووليت‌ها لكنت زبان نداشته باشند و عوامل بسياري از تنگناها وسختي و هزينه‌سازي‌ها به ملت معرفي شوند. بايد اين سخنان نغز خواجه شيراز خصوصا در مناظره‌ها روشن شود كه:
نه هر كه چهره برافروخت، دلبري داند
نه هر كه آينه سازد، سكندري داند
نه هر كه طرف كله كج‌نهاد و تند نشست كلاه‌داري و آيين سروري داند
وفا و عهد نكو باشد ار بياموزي
وگرنه هر كه تو بيني، ستم‌گري داند
هزار نكته باريك‌تر ز مو اين‌جاست
نه هر كه سر بتراشد قلندري داند