البته ما شاهد اين هستيم كه در حال حاضر اين اتفاق در سالن مسابقات وزنه‌برداري مجموعه ورزشي آزادي افتاده و بهره‌برداري خوبي از اين سالن زيبا مي‌شود.
بله همين طور است و دارند از اين سالن استفاده مي‌كنند. من از ورزشگاه بارسلونا هم ديدن كردم. آن زمان بليت بازديد 17 يورو بود، باور كنيد 17 يورو مي‌داديد اما وقتي به ورزشگاه مي‌رفتيد 100 يورو هم در داخل خرج مي‌كرديد. ورزشگاه ماراكانا در برزيل را هم از نزديك ديدم. اين ورزشگاه يكي از تورهاي شهري ريودوژانيرو است. من زماني با تور به ديدن ورزشگاه رفتم كه قرار بود بازي فوتبال در آن برگزار شود و ورزشگاه پر بود اما با اين وجود مسير تور مشخص بود و ما بدون هيچ مشكلي توانستيم از ورزشگاه بازديد كنيم. ما ابتدا بايد فرهنگ اينچنيني را در كشورمان ايجاد كنيم تا بتوانيم از امكاناتي كه داريم بهره مناسب را ببريم. چقدر از خانمهاي ما كه اجازه حضور در ورزشگاه را به آنها نميدهيم دوست دارند به ورزشگاه بروند، آيا نمي‌توان در قالب تور آنها را به ورزشگاه برد تا از نزديك ورزشگاه را ببينند؟ تور مجموعه ورزشي آزادي بگذاريم و 20 هزار نفر از اين مجموعه ديدن كنند. از اين 20 هزار نفر آيا هزار نفرشان سراغ تيراندازي نميروند؟ فدراسيون براي آنها امكان تيراندازي فراهم كند و درآمدزايي داشته باشد از بين اين افراد استعداديابي هم كند. امكان دوچرخه‌سواري فراهم شود و يك مربي از طرف فدراسيون دوچرخه‌سواري به صورت اصولي به مردم آموزش دهد. امكان قايقراني ايجاد شده و ضمن كسب درآمد كشف استعداد هم صورت گيرد اما خب چرا اين كارها را نمي‌كنيم؟ چون مديريت واحد براي كارهاي اينچنيني نداريم و تا مي‌آييم چنين كاري كنيم با بهانه‌هاي مختلف مانع مي‌شوند. خصوصي‌سازي اين نيست كه بخشي را به فروش برسانيم. مي‌توانيم مكان‌هاي مختلف را به صورت بلندمدت در اختيار بخش خصوصي قرار دهيم و دولت هم به عنوان يك مقام عالي نظارت داشته باشد.
فكر مي‌كنيد اين مهم عملي شود، منظورم اين است كه چه عزمي لازم است تا شاهد عملياتي شدن اين موضوع باشيم.
اين مهم شدني است. درست كه هر بخش و در راس آن رييس هر فدراسيون به دنبال كار خود است اما همه متفق‌القول بر اين عقيده هستند كه يكپارچگي مجموعه حفظ شود و از پراكندگي پرهيز دارند. در واقع با صحبت‌هايي كه سلطاني فر با روساي فدراسيون‌ها داشته اين عزم آغاز شده و چشم‌انداز آن حفظ و بهتر شدن مديريت اين مجموعه است.
هر ساله در فصل سرما شاهد بروز مشكلاتي در بخش گرمايشي استخر قهرماني مجموعه ورزشي آزادي هستيم، آيا تمهيداتي براي جلوگيري از اين مشكل انديشيده شده است؟
موتورخانه استخر قهرماني مشكل داشت از همين رو تغييراتي در اين بخش ايجاد كرديم. سيستم گرمايشي و پمپ‌ها را تعويض كرديم و مشكل برطرف شده است. البته بايد توجه داشته باشيم كه كل مجموعه ورزشي آزادي چه استخر قهرماني، سالن ۱۲ هزار نفري و ورزشگاه ۱۰۰ هزار نفري و... قدمت بالايي دارد و سال ۱۳۵۳ ساخته شده و در سال‌هاي گذشته هم به اندازه بودجه‌اي كه براي نگهداري در نظر گرفته شده، افراد در نگهداري اين مجموعه كوشا بوده‌اند اما خب اين مجموعه به صورت طبيعي در حال فرسايش است و نمي‌تواند به وصله پينه آن را نگهداري كرد، چرا كه هر چيز عمري دارد و بعد بايد عوض شود. بودجه‌هايي كه براي نگهداري در نظر گرفته مي‌شود در حد تعويض چند لامپ، شيرآلات، مخزن و... است و نمي‌توان يكدفعه با آن مثلا يك چيلر ۲ ميليارد توماني خريداري كرد، اين ديگر نگهداري نيست، تعويض و كار عمراني است و با مشكلاتي كه ما در بودجه‌هاي عمراني داريم، اين كارها ساده نبوده و با تاخير مواجه مي‌شود. با اين حال ما تلاش كرديم و مشكل استخر قهرماني را حل كرديم و در بازديدي كه ۲ ماه پيش مسعود سلطاني‌فر، وزير ورزش از اين استخر داشتند، قهرمانان از كارهايي كه انجام شد اظهار رضايت كردند، حالا هم درخواست تغييراتي در نور استخر داده‌اند و قرار شده است لامپ پروژكتور كه در سالن ۱۲ هزار نفري داشتيم را به استخر انتقال دهيم و براي سالن ۱۲ هزار نفري و مسابقات واليبال پروژكتوري جديد خريداري كنيم.
مهندس، آب مجموعه ورزشي آزادي از كجا تامين مي‌شود؟
ما از بخش‌هايي كه از گذشته سازمان آب در اختيار ما قرار داده براي تامين آب شرب مجموعه ورزشي آزادي استفاده مي‌كنيم و مشكلي بابت اين موضوع نداريم.
آب درياچه مجموعه چطور؟
۸ حلقه چاه دور تا دور مجموعه داريم كه از گذشته وجود دارند و در همان سال‌هاي ابتدايي ساخت آزادي حفر شدند و از آن براي تامين آب درياچه آزادي استفاده مي‌شود. طي هفته‌اي اخير آب مورد نياز به درياچه تزريق شده و آب درياچه يك متر و ۵ سانت بالا آمده و طي يكي دو هفته آينده آب حتي بالاتر هم خواهد آمد. ما منتظر فصل سرما و بارش باران بوديم كه متاسفانه هنوز باراني نيامده است. ما در اين بخش با ۲ مشكل مواجه هستيم، اول اينكه جداره‌هاي چاه‌ها نياز به لايروبي دارد و ديگر اينكه سطح آب به‌شدت پايين رفته است، البته ما مشكلي نخواهيم داشت و در ادامه شاهد خواهيد بود كه به مرور درياچه پر خواهد شد.
در اين فصل مشكلي نخواهيد داشت؛ اما با فرارسيدن فصل گرما و كم‌آبي چطور؟ بي‌ترديد در تابستان پيش رو و تابستان‌هاي آينده اين مشكل حاد‌تر خواهد شد.
عمق چاه‌ها ۱۵۰ متر است؛ اما متاسفانه سطح آب تا ۲۰۰ متر در اين منطقه پايين رفته و اين نشان مي‌دهد كه شرايط به چه شكل است. البته ما از سازمان آب خواسته‌ايم كه در اين مورد به ما كمك كند و اجازه دهد كه كف‌شكني كرده و عمق چاه‌ها را افزايش دهيم.
بي‌ترديد با رسيدن تابستان باز نياز خواهيد داشت تا از آب درياچه براي آبياري درختان و فضاي سبز مجموعه استفاده كنيد و همين امر باعث خواهد شد تا سطح آب درياچه به‌شدت پايين برود.
فضاي سبز و درختان مجموعه بزرگي مثل آزادي حكم ريه را براي شهري مثل تهران دارند؛ اما خب ما در اينجا با دو پارادوكس مواجهيم، يكي اينكه بايد با مشكل كم‌آبي مدارا كنيم و ديگر اينكه درختان را زنده نگه داريم، مانده‌ايم با اين شرايط عمق چاه‌ها را عميق كنيم يا درختان را بي‌آب بگذاريم...
به هر حال به اين مشكلات در كشور ما گفته مي‌شود مديريت بحران!
مديريت بحران دست ما نيست! ما براي اينكار احتياج به مجوز سازمان آب داريم تا كار را قانوني پيش ببريم، البته سازمان آب قول همكاري داده است. البته مسيرهاي ديگر هم هست كه آنها هم باز دست ما نيست.
مهندس شما همواره به اين موضوع اشاره كرديد كه ورزشگاه امام رضا كه در مشهد ساخته شده ورزشگاه مناسبي است و امكانات خوبي دارد؛ اما مسابقه فوتبال در اين ورزشگاه برگزار نمي‌شود، دليل برگزار نشدن مسابقات در اين ورزشگاه چيست؟
نمي‌دانم، اطلاع دقيقي در اين باره ندارم. فقط مي‌دانم هزينه مناسبي براي اين ورزشگاه شده و ورزشگاه بسيار خوبي است؛ اما اينكه چرا مسابقه‌اي در آن برگزار نمي‌شود را نمي‌دانم.
در فضاي مجازي شايعه شده كه چون اين ورزشگاه در داخل شهر است، به خاطر مسائل امنيتي، بازي‌هاي فوتبال در آن برگزار نمي‌شود.
اطلاعي در اين باره ندارم.
شركت توسعه در اين چند سال پروژه‌هاي بسياري را افتتاح كرده؛ پروژه‌هايي كه با استقبال و بعضا انتقاد حتي از طرف خود شما مواجه شده است. شما بارها گفته‌ايد كه در دولت روحاني تصميم بر اين است كه پروژه‌هاي جديد در دستور كار قرار نگيرد و تمركز روي تكميل پروژه‌هاي قبلي كه اشاره هم كرديد، باشد؛ پروژه‌هايي كه بعضي از آنها حكم توفيق اجباري را داشته و طبق گفته كارشناسان، درست كه توسط شركت توسعه تكميل و به بهره‌برداري رسيده؛ اما به هيچ‌وجه همخواني لازم را با منطقه‌اي كه احداث شده ندارد. در واقع ديده و شنيده مي‌شود كه ورزشگاهي چند هزار نفره در منطقه‌اي ساخته شده كه به هيچ‌وجه با جمعيت يا ورزش‌هاي رايج آن منطقه تطابق ندارد، از همين رو شايد تا آخر هم اين ورزشگاه پر نشود با اين حال چون در دولت آقاي احمدي‌نژاد تاييد و وعده آن داده شده، شركت توسعه به اجبار بايد آنها را مي‌ساخت.
تمام پروژه‌هاي ما چه نياز باشد چه نه بايد تكميل شود. يك زمان است كه شما مي‌خواهيد كاري را شروع كنيد و مي‌رويد بررسي مي‌كنيد كه اين كار انجام شود يا نه و اگر تصميم به انجام شد، به چه شكل باشد؛ اما شرايط ما اين طور نيست و رييس دولت نهم و دهم آن زمان تصميم گرفتند كه اين كار انجام شود و خودشان هم جمله معروفي در اين باره دارند كه ما اين قطار را شروع كرديم و بعدي‌ها بايد ادامه دهند. درواقع خودشان نتوانستند تمام كنند انداختند گردن ما. در اين بين با پروژه‌هايي مواجه هستيم كه شايد نياز هم نباشد اما چون آن زمان تاييد كردند حالا تبديل به مطالبه مردمي شده است و در شهرستاني كه اصلا دووميداني‌كار ندارند مي‌بينيم كه خواستار « تارتان» دوميداني هستند. قسم مي‌دهيم كه اين اصلا به كار شما نمي‌آيد و نمي‌توانيد نگهداري كنيد؛ اما چون مطالبه شده، مي‌گويند فعلا شهر دارد پس ما هم بايد داشته باشيم. ما در اين چهار سال حتي يك پروژه هم شروع نكرديم؛ اما تلاش مي‌كنيم با توجه به اولويت‌ها تمام پروژه‌ها را تمام كنيم. اولويت ما ابتدا درصد پيشرفت كار است. مثلا نگاه مي‌كنيم پروژه‌اي 80 درصد پيشرفت داشته و پروژه‌اي ديگر 20 درصد، خب در اين شرايط پروژه‌اي كه 80 درصد پيشرفت داشته را تكميل مي‌كنيم. اولويت دوم ما روي نياز‌هاست. به عنوان مثال دست روي تكميل پيست دوچرخه‌سواري كرمان گذاشتيم چراكه دوچرخه‌سواران زيادي دارد و بيشتر ملي‌پوشان كشور از اين استان است. يا در بروجن پيست دووميداني كه يك پيست عالي در كشور به حساب مي‌آيد و نمونه‌اش نيست را تمام كرديم چون ملي‌پوشان زيادي دارد. از فدراسيون دوچرخه‌سواري در مورد تكميل پروژه‌ها سوال كرديم كه گفتند پيست ساري را براي ميزباني مسابقات نياز دارند و حالا دو سال است كه كار تكميل آن را آغاز كرده‌ايم. با اتمام اين پيست شمال كشور تبديل به يكي از قطب‌هاي دوچرخه‌سواري ايران خواهد شد. اين پيست منحصر به فرد بوده و نخستين پيست چوبي كشور است. سقف اين پروژه -كه دهانه 88 متري دارد- كار قرارگاه خاتم‌النبياست و تمام شده و براي ترك چوبي در حال مذاكره با هلندي‌ها و روس‌ها هستيم. البته تلاش ما اين است كه اين كار توسط يك شركت داخلي انجام شود. چرا كه علاوه بر كسب اين علم و تجربه، هم هزينه كمتري خواهد داشت و هم اينكه توليد اشتغال مي‌كند. بتن‌ريزي پروژه انجام شده و دنبال روكش براي تكميل كار هستيم.
آيا شده است كه پروژه‌اي در اولويت نباشد يا مورد نياز نبوده باشد؛ اما براي اتمام آن به شما فشار بياورند؟
چرا اين اتفاق هم افتاده؛ اما نمي‌خواهم از آنها نام ببرم. ما پروژه‌هايي هم داشتيم كه نياز نبوده اما چون تاييد شده بود آنها را تكميل كرديم و خب بعد، در آن را بسته‌اند و رفته‌اند پي زندگي‌شان و در پاره‌اي از مواقع هم فشارهايي به ما مي‌آورند كه مثلا فعلا پروژه را تكميل كنيم كه در اولويت نيست.
چه كساني از شما خواسته‌اند پروژه‌هايي را كه مطالبه مردم نبوده يا در اولويت نيست را تمام كنيد؟
عمدتا نمايندگان مجلس كه خب به دنبال مطالبات مردم هستند.
آيا در تمام اين موارد شده است كه شهري يا استاني هم خواستار تكميل پروژه‌اي باشد و در اين بين خود استان هم براي اتمام پروژه كمك كند؟
بله. همين استان البرز كه سرانه كمي در ورزش داشته و نيازمند تكميل سالن 6 هزار نفري است 10 ميليارد تومان از اعتبار استاني كمك كرده تا اين سالن تمام شود. خيلي مواقع ما از اتمام پروژه‌ها به وجد آمده و خوشحال مي‌شويم. مثل استاديوم 5 هزار نفري بوكان كه مي‌بينيم هميشه پر است و حتي ما به مسوولان اخطار داده‌ايم كه خطرناك است و امكان دارد مشكل پيش بيايد. يا همين ورزشگاه نقش جهان كه شاهد برگزاري بازي‌هاي فوتبال در آن هستيم. ساير مكان‌ها هم به مرور به بهره‌برداري خواهد رسيد؛ اما اينكه فشار نابجا بياورند جالب نيست. ما پروژه‌ها را به‌روز كرده‌ايم و با تكنولوژي روز و سازه‌هاي سبك كه قابل جابه‌جايي است و همه امكانات لازم را دارد استاديوم‌ها را خواهيم ساخت. در حال حذف دووميداني هستيم چرا كه قوانين فيفا نيز اين را مي‌گويد. اگر نياز به استاديوم دووميداني باشد در جاي ديگر براي اين رشته، ورزشگاه اختصاصي خواهيم ساخت.
هم‌اكنون چه ورزشگاه‌هايي در حال ساخت هستند، در كجا، با چه ظرفيت و امكاناتي و چه زمان به بهره‌برداري مي‌رسند؟
رشت و انزلي دو ورزشگاه قديمي دارند كه در تلاش هستيم تا اين ورزشگاه‌ها را به‌روز كنيم. اين دو شهر تيم‌هاي خوبي دارند كه ورزشگاه عضدي و تختي را داشتند؛ اما از بين رفته است. در ملاقات‌هايي كه آقاي سلطاني فر با نماينده‌هاي شهرها دارد تصميم بر اين شده كه ورزشگاه‌هاي قديمي را به روز كرده و امكانات آنها را افزايش دهيم و بر تعداد ظرفيت‌شان بيفزايم. مهاباد هم يكي از آنهاست. اسلامشهر در نزديكي شهر تهران كه جمعيت زيادي دارد و مي‌تواند يكي از قطب‌هاي ورزش كشور به خصوص فوتبال باشد، نيازمند سالن است كه در تلاش هستيم تا استاديومي مناسب براي آنها مهيا كنيم. سالن‌هاي 6 هزار نفري كه در سطح كشور در حال ساخت و تكميل است در شهرهاي شيراز، كرمانشاه، كرج، سنندج، ساري، مشهد و... همگي سالن‌هايي هستند كه شهرها به آنها نياز دارند. در تهران هم سالن بعثت در حوالي ترمينال جنوب كه شبيه به سالن‌هاي 6 هزار نفري است اما به دليل كمبود جا 3 هزار نفري ساخته شده است و استخرهاي قهرماني و استخرهاي بزرگ كه مورد استقبال است در اولويت كار ما قرار دارند و به زودي به بهره‌برداري مي‌رسند.
با توجه به ورزشگاه‌هايي كه ساخته شده، توان ميزباني ايران از رويدادهاي مهم و بزرگ بين‌المللي را در چه حد مي‌بينيد؟
ما توان و امكانات لازم براي اين كار را داريم كه قابل قبول هستند. در كنار ورزشگاه‌هاي بزرگ در شهرهاي مختلف، 25 ورزشگاه 15 هزار نفري، 8 ورزشگاه 5 نفري، كلي سالن، استخر و مجموعه‌هاي ديگر در سطح كشور افتتاح كرده‌ايم. يعني از نظر زير ساخت شرايط مطلوبي داريم و زمان آن رسيده تا برويم روي نرم‌افزار و آدم‌ها كار كنيم و امكانات‌مان را به بهره‌برداري بهينه برسانيم. براي نمونه ايران براي ميزباني جام ملت‌هاي آسيا درخواست ميزباني داد و براي گرفتن ميزباني با كشورهاي تايلند و امارات رقابت داشت. نمايندگان كنفدراسيون آسيا براي بازديد امكانات ايران، به كشورمان سفر كردند، فرم‌ها را پر كرده و از استاديوم‌ها و ساير امكانات ايران ديدن كردند و متفق‌القول بر اين باور بودند كه ايران استانداردهاي و شرايط لازم براي ميزباني را دارد؛ اما خب اماراتي‌ها با زد و بند ميزباني را از آن خود كردند. علاوه بر اين نبايد فراموش كنيم كه ميزباني رويدادها، خود به كشورها انگيزه مي‌دهد تا ساخت‌وساز كرده و پروژه‌هاي خود را تكميل كند، اصلا مي‌روند ميزباني مي‌گيرند كه پروژه‌هاي‌شان را تكميل كنند. ما هم اگر ميزبان شويم همين فردا ميزبان نخواهيم بود. بي‌ترديد چهار سال، هشت سال زمان خواهيم داشت و خب مي‌رويم و آنچه نياز داريم را مي‌سازيم، مگر برزيل نساخت، مگر روسيه و قطر نمي‌سازند؟ متاسفانه يكي از مشكلاتي كه ما در كشور داريم اين است كه نيمه خالي ليوان را مي‌بينند. به عنوان مثال ما قبل از اتمام نقش جهان يك سالن 6 هزار نفري با تمام امكانات ساختيم به چه زيبايي كه وقتي نمايندگان آسيا آمدند و ديدند گفتند ما اصلا چنين سالني در خاورميانه براي برگزاري مسابقات فوتسال نداريم و خب مسابقات آسيايي را هم به خوبي در آنجا برگزار كردند؛ اما يك نفر نيامد و در مورد اين سالن نگفت و همه مي‌گفتند نقش جهان. ما امروز از نظر امكانات با توجه به شرايط و داشته‌هاي‌مان شرايط قابل قبولي داريم.
خب از نظر ورزشگاه شرايط را داريم، آيا از نظر هتل، اسكان، ترانزيت و... هم اين طور است؟
آنهايي كه آن زمان براي ميزباني جام ملت‌ها آمدند تمام اين موارد را بررسي كردند كه موافقت كردند. آنها آيتم‌هاي زيادي دارند كه با بررسي آنها اعلام مي‌كنند كه كشوري مي‌تواند ميزبان باشد يا نه كه خب با ميزباني ايران موافقت شد. آنها به شهرهاي شيراز، اصفهان، اهواز، مشهد، تبريز، تهران و... رفتند و شرايط و امكانات را تاييد كردند. ما شايد در شهرهاي كوچك يكسري امكانات را نداشته باشيم؛ اما در شهرهاي بزرگ تمام امكانات را براي ميزباني داريم. ضمن اينكه اينها چهار نقطه از كشورها را براي ميزباني در نظر مي‌گيرند كه خب ما شهرهاي بيشتري براي اين كار داريم. كرمان، كرمانشاه، رشت و... را نيز مي‌توانيد به شهرهاي بالا اضافه كنيد. ضمن اينكه اگر ميزباني را به ما دهند در زماني كه در اختيار داريم و با بودجه‌اي كه در اختيار ما قرار مي‌گيرد مي‌توانيم آنچه نياز است را تكميل كنيم. ضمن اينكه تمام آنچه ما ساخته‌ايم همه زيرنظر قوانين سفت و سخت سازمان نظام مهندسي و با توجه به آخرين استانداردهاي فدراسيون‌هاي بين‌المللي هر رشته بوده است.
با چالش‌هاي فرهنگي چه كار بايد كنيم؟ به هر حال از فرهنگ‌ها و اديان مختلف براي مسابقات به ايران خواهند آمد.
مردم ما مردم بافرهنگي هستند، البته براي تفاوت‌هاي فرهنگي است كه ما بايد با گرفتن ميزباني مسابقات آسيايي كار را شروع كنيم.
خب در آسيا هم ژاپني‌ها، كره‌اي‌ها، قزاق‌ها، تايلندي‌ها، ازبك‌ها و... را داريم كه براي مسابقات خواهند آمد.
خب اين موضوعي است كه بايد به آن فكر كنيم. اين چالشي است كه پيش روي ما است و حل كردن گره‌هاي مسائل فرهنگي ورزشي نياز هر كشور است چراكه به مراودات بين‌المللي كشورها و بحث توريسم كمك مي‌كند. اين رويدادها باعث استحكام روابط فرهنگي و سياسي بين كشورها مي‌شود و امكان خوبي را براي معرفي كشورها فراهم مي‌سازد. چيزي كه من مي‌توانم بگويم اين است كه ما از نظر زيرساخت‌ها مشكلي براي ميزباني نداريم؛ اما مسائل و چالش‌هاي فرهنگي بحث ديگري است.
شايد اگر همين چالش‌هاي فرهنگي براي ما به شكل ديگر بود، حالا ما به جاي امارات ميزبان جام ملت‌هاي آسيا بوديم.
شايد.
بودجه درخواستي شركت توسعه براي سال آينده چه مقدار است؟
1200 ميليارد تومان.
با توجه به شرايط بودجه كشور و كاهش بودجه ورزش اميدوار هستيد كه تمام اين بودجه درخواستي را در اختيار شما قرار دهند؟
نه. سال قبل بودجه 520 ميلياردي به ما دادند، امسال 370 ميليارد و اين طور كه به نظر مي‌رسد در سال 97 با كاهش حدود 50 درصدي مواجه هستيم. ضمن اينكه بايد تورم را هم در نظر داشته باشيم. اگر در گذشته ما يك ورزشگاه را با 5 ميليارد مي‌ساختيم حالا براي ساخت همان ورزشگاه نياز به 25 ميليارد داريم و اين در حالي است كه بودجه افزايش نيافته كه هيچ، بلكه كاهش هم يافته است و نه آن 5 ميليارد بلكه كمتر را در اختيار ما مي‌گذارند. البته خب ما هم شرايط كشور و اولويت‌ها را مي‌دانيم و واقف هستيم كه اولويت‌ها در بخش عمراني با ساخت بيمارستان‌ها، صنايع دفاعي، سياست‌هاي خارجه و ديگر نياز‌هاي حياتي مردم است.
اين امكان وجود ندارد كه براي ساخت و سازها از سرمايه و شركت‌هاي خارجي بهره ببريم؟
چرا اتفاقا بعد از برجام خيلي از كشورها آمدند و پيشنهاداتي دادند. يك شركت معتبر كه ورزشگاه منچستر را هم ساخته و حالا در قطر در حال ساخت‌وساز است، آمد و مي‌خواست استاديوم 40 هزار نفري بانوان را بسازد و پولش را از محل درآمد آن بردارد. همه كارها را هم انجام داديم اما آخرش كه ما بايد تضمين مي‌داديم با مشكلات بانكي مواجه شديم. به هر حال اينها ايراني نبوده و بابت فعاليتي كه در كشوري ديگر مي‌كنند تضمين مي‌خواهند و ما بايد اين تضمين را توسط بانك‌ها انجام مي‌داديم كه خب اين امكان وجود نداشت. خب اين براي ما بسيار خوب بود چون از سرمايه ساير كشورها استفاده مي‌شد و با امكانات روز دنيا و كيفيت بالاتر انجام مي‌شد كه متاسفانه نشد.
آيا با بازسازي كامل مجموعه ورزشي آزادي، ما مي‌توانيم ميزبان بازي‌هاي آسيايي در اين مجموعه باشيم؟
بي‌ترديد. ما با بازسازي و به‌روزرساني اين مجموعه كم‌نظير مي‌توانيم به بهترين شكل ميزبان اين مسابقات باشيم و علاوه بر اين تا 50 سال آينده هم از اين مجموعه بهره‌برداري كنيم.
اين روزها شاهد آمدن زلزله‌هاي زيادي در كشور هستيم. به نظر مي‌رسد صفحات ايران در حال جابه‌جايي است و تهران به نوعي در محاصره است، آيا مجموعه ورزشي آزادي به خصوص ورزشگاه 100 هزار نفري در زمان زلزله تخريب نخواهد شد؟
يكسري نشست‌ها در سازه‌ها وجود دارد كه طبيعي است، شما يك ساختمان هم كه مي‌سازيد بعد از يك مدت به خاطر لرزه‌هاي خفيف، نشست‌هايي خواهد داشت چه برسد به سازه عظيمي مثل ورزشگاه 100 هزار نفري كه بخشي از همين آب ريزش‌ها به خاطر همين زلزله‌هاي خفيف است كه مدام وجود دارد و توجهي به آنها نمي‌شود چون امري عادي است اما خب همه‌چيز بستگي به نوع و شدت زلزله دارد. اگر زلزله قوي باشد كه همه‌چيز تخريب خواهد شد و ديگر كسي اصلا به ورزشگاه فكر نمي‌كند؛ اما با اين حال طبق تحقيقاتي كه ما داشتيم ورزشگاه هيچ مشكلي بابت اين موضوع ندارد و اتفاقا يكي از امن‌ترين جاها در زمان زلزله است، چرا كه اگر اتفاقي رخ دهد به دليل باز بودن فضا و خلوتي محيط، خيلي راحت‌تر از خيلي از جاهاي شهر كه فرسوده و تنگ و شلوغ هستند، مي‌توان امدادرساني كرد؛ اما با اين حال ورزشگاه ايمن است و هيچ مشكلي ندارد و با بازسازي مناسب آن، نسل‌هاي آينده هم مي‌توانند از آن استفاده كنند.