صداي اعتراض اين مردم نجيب را بشنويم
محمدرضا بادامچي
اينك كشور در شرايط اقتصادي غيرعادي قرار گرفته است. شرايطي كه ايجاب مي‌كند، مجموعه مديريتي نظام، در رويكردها و رفتارهاي خود، حساسيت بيشتري به خرج دهد و تصميمات درست و موثر را بدون فوت وقت اتخاذ و اجرا كند. متاسفانه در تصور برخي مديران و تصميم‌گيران كنوني، دگرگوني سيستمي امكان‌پذير نيست و احتمال تغيير بنيادي وجود ندارد. اما شرايط اجتماعي جامعه ما، خبر از حكايت ديگري دارد. آنچه واقعيت دارد، نارضايتي مردم است كه در اين ميان برخي از اجتماعات مردم فرصت بروز و آلام آنهاست كه در كنار آن بغض دشمنان نظام نيز نمايان مي‌شود. متاسفانه اين حجم از نارضايتي را ناديده مي‌گيريم و به آن اعتنايي نمي‌كنيم. بدتر از آن، صدا و سيماي ملي است كه با موج سواري بر نارضايتي مردم، با تغيير صورت مساله به دنبال اهداف سياسي خاص خود است. سازماني كه با يدك كشيدن نام «ملي» بايد در خدمت اهداف كشور و صداي همه مردم باشد نه تريبون عده‌اي با تفكرات و سياست‌هايي خاص. بررسي سير نارضايتي‌ها، آشفتگي‌ها، اعتراضات و انقلابات در جوامع و اعصار مختلف و همچنين خودشيفتگي بخش زيادي از مديران در پاسخ به تقاضاهاي مردمي و اعتراضات اجتماعي، مشابهت زيادي با اوضاع و احوال كنوني جامعه ما دارد. بدون شك ادامه اين وضع، مديريت و مهار نارضايتي‌ها را سخت‌تر مي‌كند.
ما نمي‌توانيم با بياعتنايي به نارضايتي و خشم مردم، حيله‌هاي دشمن را خنثي كنيم. بر تك‌تك مسوولان نظام واجب است كه صداي اعتراض اين مردم نجيب را بشنوند و با افرايش سطح رفاه، كاهش گرفتاري‌ها، نگراني‌ها و حل مشكلات آنان، مردم را با خود همراه كنند. در اين شرايط است كه دشمنان اين مرز و بوم توان پيشبرد اهداف خود را نخواهند داشت. اگر به مردم توجه نكنيم، امكان اينكه يك سيستم در چند جبهه تلاش نفس‌گير داشته باشد و موفق شود، امري دور از عقل و ناشدني است و قطعا نتايج منفي به دنبال خواهد داشت. متاسفانه گروهي قدرت‌طلب بدون توجه به مطالبات مردم، در پي تصاحب قدرت هستند و هدفي جز از نفس انداختن مديريت اجرايي كشور ندارند. گروهي بي‌مسووليت كه تلاش دارد از هر اتفاقي از جمله نارضايتي مردم، فرصتي براي ارتقاي خود ايجاد كند و از ضربه‌خوردن نظام و كشور نگراني ندارد. غافل از اينكه همه ما بر يك كشتي سواريم و اگر اين روند ادامه يابد، همه ضرر خواهند كرد. بياعتنايي به تكانه‌هاي جدي مردمي و به تاخير انداختن ساماندهي و استقلال ديپلماسي خارجي، ممكن است مهار امور را با دست‌اندازهاي عميق روبه رو كند و ايران را در مسير بي‌بازگشت قرار دهد كه در آن صورت، پشيماني دگر سودي نخواهد داشت. در اين شرايط، تعميق امنيت و اميد، ضرورتي انكار ناپذير است. ما در وضعيتي نيستيم كه عده‌اي هر جور كه دل‌شان بخواهد هر اقدامي براي نابودي رقيب خود بكنند.
نايب‌رييس كميسيون اجتماعي مجلس