براي 175 غواص شهيد دست بسته
سوگواري كاربران شبكه‌هاي اجتماعي
اعتماد|«مي‌گن صد و هفتاد و پنج نفر بودند، كربلاي چهار... دست بسته و زنده بگور. اگر بين اونا بوده باشه... دلم پاره‌پاره ميشه... چشم‌هام رو مي‌بندم، تو اتاق كم‌نور زيرزمين خونه مادربزرگ هستم، انگار هميشه اونجا بودم. خم مي‌شم دست‌هاي هنوز مردونه نشده‌اش رو كه داره عروسكم رو مي‌دوزه مي‌بوسم... مي‌گم خداحافظ عمو...» اين نمونه‌اي است از صدها نوشته‌اي كه از روز چهارشنبه تا جمعه در فضاي مجازي به ياد 175 غواص شهيد منتشر شد.
روز دوشنبه همزمان با ورود پيكر 270 شهيد جنگ هشت ساله از مرز شلمچه، فرمانده كميته جست‌وجوي مفقودين ستادكل نيروهاي مسلح پس از توضيح در خصوص تعداد پيكرهايي كه در مناطق فاو، ابوفلوس، شلمچه، مجنون و زبيدات كشف شدند، گفت: «پيكرهاي 175 تن از شهدايي كه امروز وارد كشور شدند متعلق به غواصان جمهوري اسلامي ايران در دفاع مقدس است كه در عمليات كربلاي چهار با دستان بسته توسط نيروهاي بعثي به شهادت رسيدند. برخي پيكرهاي مطهر اين شهدا كشف شد كه هيچ جراحتي نداشت و متوجه شديم كه آنها زنده به گور شدند.» خبر لابه‌لاي خبرهاي ديگر كمي چرخيد تا از شامگاه سه‌شنبه لينك گفته‌هاي سردار سيد محمد باقر‌زاده توسط برخي روزنامه‌نگاران در صفحات شخصي‌شان در شبكه‌هاي اجتماعي باز نشر شد، تاكيد بر «دست بسته بودن» و «زنده بگور شدن» پيكرهاي كشف شده شهدا بود. از صبح چهارشنبه تا روز جمعه موجي از دست به دست شدن اين خبر در شبكه‌هاي اجتماعي به راه افتاد تا كاربران با ساخت هشتگ‌هاي #دست بسته و #175 به جمع سوگواران غواصان شهيد در فضاي مجازي بپيوندند. توييتر، فيس‌بوك و اينستاگرام پر شدند از دل‌نوشته‌ها و يادبودها و بسياري آغاز كردند به بازنشر عكس‌هاي قديمي غواصان جنگ و طرحي كه توسط يك گرافيست به ياد 175 غواص بازگشته به وطن خلق شد.
سيد عباس عماد حقي، گرافيست طرحي كه در شبكه‌هاي اجتماعي دست به دست شد، در توضيحي ذيل اين طرح نوشت: «وقتي داشتم اين طرح رو مي‌زدم اول دستاش رو بستم. ترسيدم. حتي بستن دست يك نفر توي نرم‌افزار وحشتناكه، چه برسه به واقعيت!»نام عمليات كربلاي چهار كه به عنوان يكي از عمليات‌هاي ناموفق كشورمان در جنگ مقابل عراق شناخته مي‌شود، پس از سال‌ها چهره تراژيك و اندوهبار خود را در دل‌نوشته كاربراني كه در هنگام اجراي عمليات كودك بودند يا هنوز به دنيا نيامده بودند، نشان داد. كاربراني كه فارغ از رويكردهاي سياسي، مذهبي و اجتماعي هر كدام به شيوه خود تلاش كردند تا به بهانه كشف اين پيكرها از احترام‌شان به قهرمانان وطن بگويند.
يكي از كاربران اينستاگرام با انتشار طرح غواص شهيد نوشت: «27 سال غواصي براي وطن، با دستان بسته.»
يكي از روزنامه‌نگاران ساكن آلمان نيز در توييت خود گفت: «از صبح كلافگي پنهان دارم. نشستم، ديدم اثر اين خبر غواص‌هاي دست بسته جنگ است. بايد گريه كنم، زهر اين خبر بدجور گريبان را گرفته.»
در فيس‌بوك، يك استاد دانشگاه ساكن امريكا احساسش را در چند كلمه خلاصه كرد: «175 اشك. ديگر هيچ.»
برخي كاربران از فداكاري‌هاي مربوط به نسل جوانان جنگ نوشتند، برخي ديگر از واقعيت‌هاي جنگ گفتند و حقايقي در خصوص عمليات‌هايي مانند كربلاي چهار كه هنوز بازگو نشده‌اند.
انتشار خبر بازگشت پيكر شهدا و شوك حاصل از عبارت «دستان بسته»، كاربران ايراني فضاي مجازي را بر آن داشت تا با كنار گذاشتن چند روزه دسته‌بندي‌هاي فكري و عقيدتي روي موضوع شهيدان جنگ به نقطه‌اي مشترك برسند. عده‌اي براي نخستين‌بار از عزيزان‌شان گفتند كه در جبهه از دست داده‌اند و خيلي‌ها از جنگي كه هنوز هم ادامه دارد، جنگي كه تا پيدا شدن آخرين شهيد هنوز در روح جامعه ايراني و خانواده‌هاي منتظر در جريان است.