بايد به سينما علاقه‌مند باشي كه اين كتاب‌ها را بخواني

واقعيت اين است كه چندين كتاب را كنار دستم گذاشته‌ام كه بخوانم. «خانه‌اي با شيرواني قرمز»، گفت‌وگوي عباس كيارستمي و آيدين آغداشلو.شايد دوباره كتاب «وداع با اسلحه» را كه قبلا در دوره نوجواني خوانده‌ام، بخوانم. «صد نامه فرانسوا تروفو» ترجمه محسن آزرم، گفت‌وگو با ديويد لينچ.  همه اينها را مي‌خوانم. مسلما بايد به سينما علاقه‌مند باشي كه اين كتاب‌ها را بخواني، سينماي لينچ شگفت‌انگيز و سوررئال است. مخاطب، كنجكاو و علاقه‌مند است كه ببيند در ذهن اين آدم با آن كارنامه هنري چه مي‌گذرد.
زندگينامه بيلي وايلدر را به خاطر خودش دوست دارم بخوانم. چون خودش و زندگي‌اش جذاب
است. او را به چشم يك فيلمساز نگاه نمي‌كنم. بلكه بيشتر به عنوان يك انسان به او علاقه‌مندم و دوست دارم درباره زندگي‌اش بدانم. «خانه‌اي با شيرواني قرمز» را به يك دليل ساده مي‌خوانم، با خواندن گفت‌وگوي آيدين آغداشلو و عباس كيارستمي متوجه مي‌شويم خيلي از راه‌هايي را كه رفته‌ايم، نادرست بوده است. اين گفت‌وگو بسيار ساده و بي‌پيرايه است. گويي وسط زندگي اين دو قرار گرفته‌ايم. صداقت‌شان شوكه‌كننده است.
و اما درباره همينگوي، فكر مي‌كنم خواندن آثار همينگوي دليل نمي‌خواهد، هر زمان فرصتي دست دهد، حتما كاري از او را مي‌خوانم. تروفو را هم به اين دليل مي‌خوانم كه ترجمه دوستم، محسن آزرم است!در ضمن يك پيشنهاد ديگر هم دارم، كتابي كه خودم به تازگي آن را خوانده‌ام و بسيار به آن علاقه‌مند شدم، نمايشنامه « تئاتر بولوار» نوشته اريك امانوئل اشميت با ترجمه خانم شهلا حائري. اين اثر خيلي درخشان است. من در طول يك پرواز آن را خواندم و خواندن آن را به همه كتابخوانان به ويژه علاقه‌مندان به بازيگري تئاتر پيشنهاد مي‌دهم.