از 12 رييس تاييد شده دانشگاه‌هاي علوم پزشكي فقط يك سهم به زنان رسيد
گروه اجتماعي
از شروع به كار دولت دوازدهم، تغييرات در بدنه وزارت بهداشت هم آغاز شد، تغيير در برخي از معاونان سيد حسن قاضي‌زاده هاشمي و جابه‌جايي‌ها در حوزه بهداشت و درمان سبب شد تا دامنه اين تغييرات به دانشگاه‌هاي علوم پزشكي هم برسد. در آخرين روز مرداد خبر رسيد كه طاهره چنگيز به سرپرستي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان برگزيده شده است. سه‌شنبه شب او و يازده سرپرست ديگري كه بر دانشگاه‌هاي علوم پزشكي منصوب شده بودند، از شوراي عالي انقلاب فرهنگي مهر تاييد گرفتند و حالا در سمت رياست به كار خود
ادامه مي‌دهند.
از 12 رييسي كه براي دانشگاه‌هاي علوم پزشكي كشور تعيين شدند، يك زن به عنوان استادتمام گروه آموزش پزشكي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان توانست، يك صندلي را از آن خود كند. چنگيز در دولت يازدهم نيز معاون آموزشي اين دانشگاه بود. براي كساني كه منتظر بودند تغييرات در بدنه دولت دوازدهم از سطح وزارت آغاز شود و كابينه شاهد حضور زنان باشد، خيلي زود مشخص شد كه بايد به ايجاد اين تغييرات در سطوح پايين‌تر مديريتي اميدوار باشند.
چند روز پس از انتخاب چنگيز به سمت سرپرست دانشگاه علوم پزشكي اصفهان و همزمان، آغاز انتصاب زنان در برخي از وزارتخانه‌ها و سازمان‌ها به عنوان رييس و معاون، مشخص شد كه شوراي عالي اداري قرار دارد تا با در نظر گرفتن سهميه براي استخدام زنان، حضور آنان را در حوزه اجرايي تضمين كند. شوراي عالي اداري با الحاق چند تبصره به دستورالعمل اجرايي نحوه انتخاب و انتصاب مديران حرفه‌اي، مقرر كرد: «تا پايان برنامه ششم توسعه نسبت مديران زن در پست‌هاي مديريتي به 30 درصد افزايش يابد؛ سهم هر يك از دستگاه‌هاي اجرايي براي انتصاب مديران زن با در نظر گرفتن شرايط و ويژگي‌هاي هر دستگاه توسط سازمان اداري و استخدامي كشور و با هماهنگي دستگاه اجرايي ذي‌ربط تعيين و ابلاغ مي‌شود.» با اين حال براي رسيدن به اين درصد در نظر گرفته شده، نمونه اين معرفي يك به 11 در ميان روساي دانشگاه‌هاي علوم پزشكي كافي به نظر نمي‌رسد.
چندي پيش زهرا كريمي‌موغاري، مدير گروه پژوهشي آموزش و اشتغال زنان دانشگاه مازندران در گفت‌وگو با روزنامه اعتدال در خصوص اينكه سخن از «عدالت جنسيتي» تا پيش از برنامه ششم مطرح نبوده است، گفته بود حالا كه اين موضوع مطرح شده دولت بايد به ياد داشته باشد انتظاراتي كه راي‌دهندگان به او در اين حوزه داشته‌اند را برآورده كند و از نظر او شروع اين حركت مي‌تواند از دانشگاه باشد: «الان در دانشگاه‌ها حركت‌هايي شروع شده است. اتفاقا فكر مي‌كنم گام اصلي را هم دانشگاه‌ها بايد بردارند و زنان فارغ‌التحصيل بسياري كه در دانشگاه‌ها هستند را به عنوان رييس‌دانشكده و پست‌هاي مشابه به كار بگيرند و با جسارت بيشتري از زنان فارغ‌التحصيل استفاده كنند.»