خورشيد غمگين سر زد

تختي! سحر شد، برخيز ‎صبح از كران سر بر زد
باز اين فلك مي‌چرخد ‎باز اين زمين ‎مي لرزد
در سكر رويا ‎راهي تا گور ‎تو ‎طي ‎كردم
بر خوابگاهت دستم، انگشت غم بر ‎در ‎زد
برخيز اين مردم را راهي به كارستان ‎كن
وقت سفر شد ‎آنك خورشيد ‎غمگين ‎سر ‎زد
اي تختيان بر خيزيد ‎با ‎روح ‎تختي ‎همدل
وقتي ‎هزاران ‎كودك در ‎خون ‎خود ‎پرپر زد
سيمين بهبهاني