تركيبي از حس نوستالژي و رضايت

من كيف چرم تبريز دارم كه سنش برمي‌گردد به 6 تا 7 سال پيش ولي همچنان با كيفيت است و برايم به‌نوعي حس نوستالژي ساخته است. حساسيت موهايم باعث شده كه نتوانم از هر شامپو يا نرم‌كننده‌اي استفاده كنم ولي شامپويي وزگير هست كه «فيروز» توليد مي‌كند و من در كنار لوازم ديگر، هم از كيفيتش راضي‌ام و هم از قيمتش. نساجي‌هاي بروجرد هميشه براي من يادآور روزهايي بودند كه به بهانه خريد براي خانه با دوستانم مي‌رفتيم آنجا، هم پارچه مرغوب مي‌خريديم، هم از جو صميمي كه حاكم بود لذت مي‌برديم ولي خبر بسته شدن چندتا از اين نساجي‌ها خيلي ناراحتم كرد. دوستي اصفهاني دارم كه برايم كيف‌پول از شهرشان سوغات آورده، كيف‌پولي كه هم از طرح هنري آن لذت مي‌برم و هم نمونه آن را كمتر جايي ديده‌ام؛ جاي صنايع دستي در كالاهاي توليد ايراني خالي است واگر هم اقدامي تا الان انجام شده قطعا جاي كار زيادي دارد.