هويت هرمز را حفظ كنيم
احمد نادعليان
در طول يك دهه جزيره هرمز بالاترين نرخ رشد گردشگري در كشور را داشته است. در حال حاضر همه ساله هزاران گردشگر به جزيره هرمز ميروند. گردشگران به دنبال چه هستند؟ چه ميخواهند ببينند؟ پاسخ ساده است. كوههاي رنگي. صخرههاي عجيب و غريب. از اسكله كه پياده شويد رانندههاي بسياري كه همه خود را «تور ليدر» معرفي ميكنند به شما مراجعه ميكنند و پيشنهاد ميدهند كه دره رنگينكمان، دره مجسمهها، دره سكوت، الله نمك، نمك طلايي ساحل لاكپشتها و... را به شما نشان دهند. همه اينها نامهاي جديد است كه پذيرفته شدهاند. اما وقتي شما با خود تورليدرها يا همان راننده همراه ميشويد در بسياري از مكانها چيزهايي را به شما نشان ميدهند كه تلاقي فكر و شگفتي طبيعت را نشان ميدهد. مجسمه نگهبان نمك، سنگ شبيه مشت، صخره لاكپشت و... اين نامگذاريها همه وارداتي نيست. يك سنت كهن در جزيره وجود داشته است كه اشكال صخرهها را با باورهاي مذهبي و اسطورهها پيوند
ميزده است. در شمال شرقي جزيره در كنار زيارتگاه خضر صخرهاي در دريا وجود دارد كه مقام حضرت الياس نام دارد. او موكل دريا بوده است. چند كوه وجود دارند كه نامهاي آنان از گذشته كلاه رستم، اسب رستم، گهواره رستم و خرمن رستم است. اين روزها ماشينها به بهانه توسعه جزيره هرمز اين صخرهها را زخمي كردهاند. هزينه توسعه نبايد تخريب ميراث طبيعي و فرهنگي باشد. آنچه در جزيره هرمز رقم ميخورد اين است كه شما به مهماني دعوت شويد و قسمتي از بدن شما را بخواهند براي شما طبخ كنند! جزيره هرمز فقط 7 كيلومتر پهنا و 49 كيلومتر مربع وسعت دارد. اين جزيره نميتواند معدن سنگ باشد. چون هرجاي آن ديدني است. حالا صيانت از طبيعت جزيره هرمز فقط تامين معيشت رانندهها نيست، بلكه بيش از پنجاه سفرهخانه رسمي و غيررسمي وجود دارند و اغلب خانههاي جزيره هرمز تدريجا ميزباني گردشگران را به عهده دارند. گردشگري همگاني از نوع بومگردي در حال توسعه است. در شرايطي كه كشور با تنگناي اقتصادي مواجه است بهتر است از اين اقدامات پرهيز شود. مشكل ديگري هم در جزيره هرمز وجود دارد. آن هم فقدان مديريت صحيح در بندر چندمنظوره كنوني است. براي مثال بعضي از روزها تندروهايي كه از قشم ميآيند همزمان 10 تندرو ساعت 8 صبح از قشم ميآيند و همزمان همه آنها 3 بعد از ظهر برميگردند. اين نوع مديريت نشان ميدهد كه آنها از گردشگري هيچ بويي نبردهاند. دليل آن اين است در اين ساعات نه تنها مسافران همه 400 وسيله گردشگري را به كار ميگيرند، بلكه بعضي از آنها بايد با قيمت بالا در يك بازار سياه با قيمت نجومي جزيره را ببينند. از طرف ديگر عصرها بسياري از رانندهها بيكار هستند. گردشگران نيز با اين جدول زماني مشكل دارند. همه آنها نميتوانند از اماكن دور جزيره قشم قبل از 7 صبح در اسكله باشند و تا ساعت 3 بعد از ظهر جزيره را ببينند. همه زيان ميبرند. شايد فقط اداره بنادر سود ببرد. چون گردشگران بايد به بندر بروند و از آنجا دوباره به هرمز بيايند. اين يعني آمد و رفت بيهوده در فصلي كه گردشگر زياد است. براي همه اينها، هيچ توجيه عقلي
وجود ندارد.