اينتر دربي دلامادونينا را برد
آسمان ميلان، آبي و مشكي است
علي ولي‌اللهي
وقتي الكاپيتانو دروازه دوناروما را در دقيقه 92 باز كرد و اينتر را به يك پيروزي فوق‌العاده مقابل رقيب سنتي‌اش رساند، همه از اشتباه مدافع ميلان و خروج اشتباه گلر جوان اين تيم حرف زدند. در حالي كه در لحظات پاياني بازي بوديم و همه منتظر شنيدن سوت پايان، وچينو توپ را خيلي بي‌قيدانه ارسال كرد روي دروازه حريف، چند ثانيه بعد ايكاردي و جوزپه مه‌آتزا و نيمي از شهر ميلان و ميليون‌ها طرفدار نراتزوري در سراسر دنيا روي هوا بودند، چون بهترين گلزن ساليان اخير افعي‌ها موفق شده بود دروازه را باز كند. اين گل در نگاه اول بيشتر روي اشتباه حريف به نظر مي‌رسيد، البته در آن دقايق نه براي اينتري‌ها مهم بود كه اين گل چگونه به ثمر رسيده نه ميلاني‌ها. آنچه مهم بود پيروزي در مسابقه‌اي بود كه حداقل به اندازه يك نيم فصل مي‌توان به آن باليد يا به خاطرش شرمسار بود.
دوربيني كه پشت دورازه ميلان بود، نماي ديگري از گل ايكاردي را به تصوير كشيد و نشان داد گل پيروزي بخش اينتري‌ها خيلي هم شرتي‌شرتي به ثمر نرسيده. ايكاردي كه شديدا توسط موساكيو يارگيري شده بود در يك لحظه وقتي ديد توپ در حال ارسال است، با يك حركت بدن به سمت جلو حركت كرد و موساكيو و دوناروما را همراه خود كشيد، بعد بلافاصله تغيير جهت داد و هر دو بازيكن ميلان را قال گذاشت. موساكيو كه به خاطر اين فريب سريع تعادلش را از دست داد و زمين خورد و دوناروما هم بين بيرون آمدن و نيامدن ماند تا ايكاردي توپ را به تور دروازه بچسباند. گلي كه باعث شد اسپالتي بعد از شروع نااميد‌كننده‌اش در سري‌آ موفق به دشت هفتمين پيروزي پياپي شود و از آن طرف ميلان و گتوزو دوباره در آستانه بحران قرار بگيرند.
فارغ از اينكه دربي دلامادونينا يك زماني مهم‌ترين دربي اروپا بوده، فارغ از اينكه موراتي رييس سابق اينتر بگويد اين اينتر شبيه اينتري است كه سه‌گانه اروپا را برد و فارغ از اينكه آيا بالاخره اينتر مي‌تواند پس از سال‌ها در كورس قهرماني قرار بگيرد يا نه، بايد به اين نكته مهم توجه كرد كه كيفيت بازي يكشنبه شب دو تيم شهر ميلان، كيفيت قابل قبولي بود. كيفيتي كه در چند سال اخير به شكل چشمگيري پايين آمده بود و اگر نبود بازي‌هايي شبيه بازي رفت فصل قبل كه 3 بر 2 اينتر برد و مسابقه جذابي بود، مي‌شد اين ديدار را كلا در رده بازي‌هاي درجه 2 اروپا به حساب بياوريم. اينتر و ميلان در شرايطي پاي به دربي 222 گذاشتند كه اينتر در ليگ قهرمانان حضور داشت و ميلان در ليگ اروپا. اينتر در رده سوم جدول بود و ميلان در نيمه پاييني جدول. پس طبيعي بود كه اينتر روي كاغذ شانس بيشتري براي برد داشته باشد. تصوري كه با آغاز بازي رنگ واقعيت گرفت و شاگردان اسپالتي توپ و ميدان را در اختيار گرفتند. گل زدند اما آفسايد اعلام شد. به تيرك زدند و يك بار هم دوناروما استادانه دروازه تيمش را نجات داد. اما يك مصدوميت برنامه‌هاي اينتر را تا حدي به هم ريخت. راجا ناينگولان در برخورد با بيگليا مصدوم شد و جاي خودش را به والرو داد. والرويي كه اصلا در حد راجا نبود. همين امر باعث شد بازي پاياپاي‌تر بشود و ميلان هم فرصت جولان در ميانه ميدان را پيدا كند. اما مشحص بود كه در نهايت زور تاكتيكي اسپالتي بر گتوزو مي‌چربد. گتوزو چند اشتباه تاثيرگذار در جريان بازي داشت. بازي گرفتن از كوترونه در پست غير‌تخصصي به جاي چالهان‌اوغلو و عدم اعتماد به اين بازيكن جوان براي جانشيني مهاجم كند تيمش يعني هيگواين. خارج كردن فرانك كسيه و آوردن باكايوكوي بي‌روحيه و ناآماده و در نهايت جلو كشيدن بي‌دليل و بي‌برنامه در لحظات آخر بازي. از آن طرف گر چه اسپالتي هم اشتباهاتي در چيدمان تيمش داشت، مثل دير بازي دادن به كاندروا با وجود عملكرد نه چندان خوب پوليتانو، اما اصرارش بر ارسال از جناحين و متمركز كردن بار ميانه ميدان تيمش بر دوش بروزويچ كه شب بسيار خوبي پشت سر گذاشت، از اقدامات قابل توجهش بود.
اينتر دربي را برد تا با روحيه‌اي مضاعف به بازي چهارشنبه شب با بارسلونا برسد. بارسلوناي بدون مسي. ميلان هم با شكست حال و روزش غم‌انگيزتر از گذشته شد تا باز هم زمزمه‌هاي اخراج رييس گتوزو به گوش برسد. اينتر با اين برد به رتبه سوم جدول رسيد و در فاصله 6 امتيازي يووه قرار گرفت. شايد اينتر در اين فصل هم نتواند به گورخرهاي تورين برسد، اما هواداران اين تيم خوشحالند از اينكه آسمان شهرشان تا مدت‌ها آبي و مشكي خواهد بود.