كاسبان براندازي
سيد علي ميرفتاح
بن‌سلمان احمق نيست كه فريب چهارتا روزنامه‌نگار ورشكسته يا پسر شاه مخلوع ايران را بخورد و ندانسته و نشناخته روي زمين سوخته او و تلويزيون كذا سرمايه‌گذاري كند. بر فرض هم كه تعصبات قومي، قبيله‌اي وليعهد سعودي را كور كرده باشد امريكايي‌ها زرنگ‌تر از اين حرف‌ها هستند كه به دام رضا پهلوي يا سلطنت‌طلب‌هاي شاخ‌شكسته بيفتند. چيزي كه مردم كوچه و بازار ايران از خانه‌هاي‌شان و از طريق شبكه‌هاي ماهواره‌اي مي‌بينند اين است كه دشمنان جمهوري اسلامي نيروهاي‌شان را روي هم گذاشته‌اند و با انبازي استراتژيك قصد كرده‌اند به هر زور و ضربي هست از تتمه خاندان سلطنتي يا از بازمانده‌هاي مجاهدين خلق اپوزيسيون بتراشند. در ظاهر پيوندي بين سلطنت‌طلب‌ها و تروريست‌هاي منافق نيست. به اين دو گروه متناقض اضافه كنيد تعدادي روزنامه‌نگار سابق و مجري تلويزيون و فعال سياسي/ اجتماعي را كه لباس براندازي پوشيده‌اند و با وزارت خارجه امريكا يا بعضي سازمان‌هاي مخوف اسراييلي و اخيرا هم با نزديكان بن‌سلمان قرارداد بسته‌اند و پول گرفته‌اند. ظاهرا اينها هيچ كدام به هم ربطي ندارند. مثلا تعدادي ضدانقلاب چپ (كمونيست) در اروپا كه جسته و گريخته فعاليت‌هايي براي اعلام موجوديت، به تعبير بهتر براي خالي نبودن عريضه مي‌كردند، اخيرا به هر دليلي، چه دليلي مهم‌تر از پول؟ زندگي سخت است، در خارج از ايران سخت‌تر؛ به خاطر پول با گماشته‌هاي آل سعود متحد شده‌اند و پروژه رسانه‌اي جديدي را براي خود تعريف كرده‌اند. به نظرم بايد با دقت بيشتري تعابير مربوط به اين اتحاد استراتژيك را انتخاب كنيم. در اصل اتحادي صورت نگرفته بلكه اينها به استخدام عربستان درآمده‌اند تا پروژه براندازي را پيش ببرند. آنها براي اينكه سهم بيشتري از پول يامفت عربستان بگيرند پروژه براندازي را كنترات برداشته‌اند و مدعي بلكه متعهد شده‌اند كه زود و تند و سريع كار جمهوري اسلامي را يكسره مي‌كنند. اما آيا عربستان آنقدر از داخل ايران بي‌خبر است كه چنين ادعاهاي گزافي را باور كند و به پايش پول بريزد؟ امريكا و اسراييل بزرگ‌ترين و جدي‌ترين تشكيلات اطلاعاتي را دارند. گر بر سر خاشاك يكي پشه بجنبد، جنبيدن آن پشه عيان در نظر سيا و موساد است بي‌ترديد. آيا سيا و موساد نمي‌توانند وزن واقعي رضا پهلوي يا مريم رجوي يا ميزان نفوذ كلام آنها را در ايران بسنجند؟ حرفم را صريح‌تر و سرراست‌تر بزنم: از دو حال بيرون نيست؛ يا براندازان قالتاق قورباغه را رنگ كرده‌اند و به اسم فولكس واگن به بن‌سلمان و جان بولتون انداخته‌اند و سر اين جاه‌طلب‌هاي ايران‌ستيز را كلاه گذاشته‌اند، يا نه؛ بر خلاف تصور ما، دنيا عوض شده، اين براندازان آن براندازان ضعيف و نحيف سابق نيستند، خود را آپ‌گريد كرده‌اند و از بد حادثه‌شان و منزلتي يافته‌اند بلكه توان و توشه‌اي پيدا كرده‌اند كه امريكا و عربستان و اسراييل سر تعظيم در برابرشان فرود آورده‌اند و به آنها اميد بسته‌اند و... ما كمابيش اين ضدانقلاب‌هاي موجود را مي‌شناسيم. بعضي از اينها چهل سال است كه عين يك كارمند پشت ميز براندازي نشسته‌اند، كارت ساعت زده‌اند، حقوق و مزايا گرفته‌اند و به سن بازنشستگي رسيده‌اند. جوان‌ترهاي‌شان هم قد و قواره‌شان معلوم است. بيشتر عياشند تا برانداز. نمي‌خواهم توهين كنم و از موضع مخالف، تخفيف‌شان بدهم. بلكه مي‌خواهم بگويم كه از آنها در ذهن‌تان مبارز سياسي نسازيد. به هيچ عنوان با مبارزان سابق و لاحق قابل مقايسه نيستند، يك هزارم مبارزان هم حاضر به پرداخت هزينه نيستند. هزينه؟ اينها بيشتر كاسب براندازي هستند و هرجا بيشتر بچربد زودتر جذب آنجا مي‌شوند. همانطوري كه كاسب تحريم داريم، كاسب براندازي هم داريم و چيزي كه انگيزه اين براندازها را اضافه و كم مي‌كند پول است؛ خواه از سعودي، خواه از امريكا، خواه از اسراييل يا از هر خرابشده ديگر. برگردم به همان سوال اول. آيا اين كاسبان براندازي آنقدر توانمند شده‌اند كه حتي سر ترامپ و بن‌سلمان را هم كلاه گذاشته‌اند؟ از من بپرسيد مي‌گويم نه. قاطعانه هم مي‌گويم نه. امريكا و اسراييل كه سهل است حتي سعودي‌ها هم دقيق و روشن مي‌دانند كه حد و مرتبه رضا پهلوي و چهارتا مجري و روزنامه‌نگار ورشكسته چقدر است. آنها از طريق اين عوامل دنبال براندازي نيستند بلكه به كمك آنها دارند برنامه تلويزيوني مي‌سازند تا بتوانند از حنجره آنها با طبقه متوسط شهرنشين گفت‌وگو كنند. در واقع امريكايي‌ها پتانسيل ضدانقلاب را تا حد برنامه تلويزيوني تقليل داده‌اند تا از طريق آنها بتوانند با تماشاگران تلويزيون گفت‌وگو كنند. مهم پيامي است كه اينها از طريق اين شبكه‌ها به مردم مخابره مي‌كنند. صريح بگويم.
اينها از ضعف و خلأ رسانه ملي سوءاستفاده كرده‌اند تا به به كمك ضدانقلاب تخم شك و ترديد را در دل مردم بكارند و پيوندشان را با حاكميت قطع كنند و حتي مشروعيت‌هاي بديهي را در ذهن پير و جوان‌شان به ترديد بيندازند. در اينجا تقصير اصلي به گردن رسانه ملي است. نه فقط رسانه ملي كه كلا ما در رسانه بد و ضعيف عمل كرده‌ايم و ميدان بازي را عملا به ضدانقلاب‌هايي واگذاشته‌ايم كه نه حرف خود را بلكه حرف خطرناك دشمنان ايران را برودكست مي‌كنند.