وحدت مسلمين، منشا قدرت حكومتها
محسن غرويان
وحدت منشا قدرت است. اگر كشورهاي اسلامي و مسلمين بخواهند قدرت داشته باشند بايد وحدت پيدا كنند. در مقابل تفرقه باعث تضعيف ميشود، بنابراين هفته وحدت از اين جهت مهم است كه تقويتكننده و تضمينكننده قدرت در حوزهها و جنبههاي مختلف اقتصادي، سياسي، فرهنگي و حتي نظامي است. اگر دولتهاي اسلامي باهم باشند ميتوانند به ويژه در بعد اقتصادي و تجارت بينالمللي حركتهاي مثبتي انجام دهند؛ از جمله اين اقدامات ايجاد صندوقهاي مشترك اقتصادي است تا در عين رقابت اقتصادي تبادلات بينالمللي را نيز براي كشورهاي مسلمان ديگر تسهيل كنند. بارها شاهد بوديم كه ارزش دلار چه تاثيري در اقتصاد كشور ما ميگذارد؛ اين درحالي است كه اگر كشورهاي اسلامي واحد پول مشتركي داشته باشند و اعتبار و ارزش براي پول ديگر كشورهاي مسلمان قائل شوند ميتوانند با تكيه بر اين وحدت بسياري از مشكلات را از پيش پا بردارند. بنابراين وحدت ميتواند باعث قوت و قدرت شود و از اين جهت بسيار مهم و قابل تاكيد است. هفته وحدت هم براي همين نامگذاري شده كه اختلافات تاريخي كنار گذاشته شود و بر آن دامن نزنند. بايد بپذيريم كه عقايد مختلف وجود دارد اما بايد بر بخش مشترك عقايد تاكيد كرد.
در اين فرآيند بايد به اين نكته توجه كنيم كه تمركز قدرت ملتها در حكومتها است. حكومتها هستند كه در واقع نماينده و وكيل و نايب ملتها به شمار ميآيند و كانونهاي قدرت در حكومت و حاكمان مصداق مييابند. بنابراين اين وحدت بايد با تلاش حكومتها شكل گيرد. براي نمونه دو كشور ايران و عراق به مدت 8 سال رو در روي هم قرار گرفتند اما امروز ميبينيم كه اين دو حكومت پاي ميز مذاكره ميكنند و ارتباط سياسي خوبي با يكديگر دارند كه اين موضوع باعث تقويت هر دو كشور ايران و عراق ميشود. بنابراين حكومتها هستند كه با سياستهاي وحدتبخش و وحدتآفرين قدرت ملتهاي مسلمان را تقويت خواهند كرد. فارغ از ارتباط ملتهاي مسلمان كه ممكن است اكثريت آنها شيعه يا سني باشند ما در كشور خود نيز اقليتهاي مذهبي و ديني مثل مسيحيان يهوديان و ... داريم. در برخي استانهاي ما سنيهايي زندگي ميكنند كه اكثريت هستند. كشور اسلامي و حكومت اسلامي بايد امنيت لازم را براي زندگي آنها فراهم كند كه اين موضوع جز دستورات فقهي و ديني ما هم هست. حكومتها بايد رابطه خود با اين اقليتهاي مذهبي و ديني را بر مبناي احترام به عقايد اين اقليتها قرار داده و هميشه اين ارتباط و احترام را مستحكم نگه دارند. اين موضوع باعث ميشود تا ديگر مذاهب و حتي اديان نيز احساس شهروندي كنند. به تبع اين احساس شهروندي ميل به مشاركت در آنها افزايش مييابد. وقتي ميل به مشاركت افزايش يابد ساير اديان و مذاهب نيز در موضوع حفظ امنيت كشور نقش مثبتي ايفا ميكنند. علاوه بر اين دولتها نيز بايد در به كارگيري اقليتها در مناصب مختلف در راستاي وحدتبخشي تلاش كنند. قطعا وقتي دولتها از اقليتها و در مناصبي از نيروهاي شايستهاي كه در ميان اين اقليتها وجود دارد استفاده كنند، با آنها همكاري داشته باشند، حس مشاركت ملي بيشتر شده و وحدت شكل عينيتري پيدا ميكند.
دولتهاي مختلف بعد از انقلاب در اين زمينه متفاوت عمل كردند. برخي تلاش بيشتري داشتند و برخي كمتر. حسن روحاني، رييسجمهوري نيز در مدت استقرار در قوه مجريه تا حد امكان تلاش كرد تا فضاي مناسبي در اختيار دوستان اهل سنت ما قرار گيرد، نماز جماعت و مراسمهايي كه دارند به راحتي برگزار شود و مديران محلي شرايط و فضاي مسالمتآميزي براي آنها ايجاد كنند اما به هر حال همچنان موانعي بر سر راه اينگونه انتصابات قرار دارد كه خارج از اختيارات دولت است اما حضور اين افراد در مجلس شوراي اسلامي يا انتخاب دستيار ويژه اقليتها از سوي رييسجمهوري سياستهاي پسنديدهاي است كه وحدتبخش و انسجامآفرين خواهد بود.
استاد حوزه