«اعتماد» از آخرين كنشها و واكنشهاي واعظي گزارش ميدهد
منهاي روحاني بعلاوه قدرت
مرجان زهراني
همه چيز از «او از خودش عبور كرده است» شروع شد. سعيد حجاريان در تشريح وضعيت كنوني حسن روحاني و دولت تحت امرش گفت كه اصلاحطلبان با روحاني ائتلافي نداشتهاند و روحاني به وعدههاي خود عمل نكرده پس او در حقيقت از خودش عبور كرده است. اين تعبير اما چندان به مذاق رييس دفتر پرنفوذ روحاني
خوش نيامد.
محمود واعظي كه اين روزها هم رييس دفتر رييسجمهوري است و هم به نوعي سخنگوي سياسي دولت هم در پاسخي تلويحي به حجاريان گفت، روحاني همان است كه 30 سال پيش بوده و چه در 92 چه در 96 چيزي با عنوان ائتلاف با اصلاحطلبان امضا نشده و با اصلاحطلبان تند ارتباط خوبي ندارد. اين اظهارنظر از سوي اصلاحطلبان بيپاسخ نماند. البته كه واعظي هم از مواضع خود كوتاه نيامد و اين ماجرا تا ديروز ادامه داشت. محمود واعظي به تسنيم گفت كه «باز هم ميگويم با اصلاحطلبان تند ائتلافي نداريم». او تلاش كرد تا ائتلاف سياسي را معنا كند و در همين راستا هم تاكيد كرد «ما ميگوييم اينها همراهان بودند و با ما كار كردند». واعظي اضافه كرد كه «اعتدال و توسعه تنها حزبي بود كه در سال 92 زماني كه همه ميگفتند چرا حمايت ميكنيد، بيانيه داديم، ايستاديم، استان به استان سفر كرديم و پيروز شديم». واعظي البته از پاسخ به سوالي در مورد ائتلافهاي انتخابات سال 98 مجلس طفره رفت و تنها به اين پاسخ اكتفا كرد كه «اگر قرار باشد نتيجه كار مجلس اعتدالي باشد ما با همه كساني كه در اين مسير باشند و به اين مشي اعتقاد داشته باشند، همكاري ميكنيم.»علاوه بر اصلاحطلباني كه به صحبتهاي واعظي واكنش نشان دادند، حسين مرعشي، سخنگوي حزب كارگزاران سازندگي پاسخ مبسوطي به او داد. مرعشي توضيح داد كه اساسا محمود واعظي و اعتدال و توسعه جايي در بازي انتخابات 92 و 96 نداشته است بلكه در انتخابات سال 92 « آقايان تركان، نعمتزاده و حسين فريدون براي مذاكره با اصلاحطلبان به جلسه شوراي عالي آمدند بنابراين ما با برادر رييسجمهور به تفاهم رسيديم.» در انتخابات 96 هم «آقاي شريعتمداري(رييس ستاد حسن روحاني) براي مذاكره با اصلاحطلبان به شوراي عالي آمد كه آقايان يدالله اسلامي و سلامتي بر عليه آقاي روحاني صحبت كردند كه اگر ميانجيگري بنده(حسين مرعشي) نبود، اصلاحطلبان براي سال 96 اصلا از روحاني حمايت نميكردند.»
راههاي رفته اعتدال و توسعه
زماني كه حسن روحاني راهي خيابان فاطمي شد تا براي انتخابات رياستجمهوري سال 92 ثبتنام كند، شايد كسي تصور نميكرد كه گزينه اصلاحطلبي چون محمدرضا عارف كه روزگاري معاون اول سيدمحمد خاتمي بوده، كنار گذاشته شود و به جاي آن روحاني با عضويت جامعه روحانيت مبارز گزينه اصلاحطلبان باشد. با اين حال شطرنج سياست به گونهاي پيش رفت كه رييس مركز تحقيقات استراتژيك مجمع تشخيص مصلحت نظام با تاثيرگذاري آيتالله هاشميرفسنجاني و سيدمحمد خاتمي و تكيه بر بدنه اجتماعي اصلاحطلبان پس از فاطمي راهي پاستور شود. اين شگفتي اما زياد به طول نينجاميد و تاكتيك اصلاحطلبان براي انتخابات مشخص شد اما آنچه دور از انتظار مينمود، تبديل حزب اعتدال و توسعه به حزبي قدرتمند در تعيين مناسبات دولت بود.
اعتدال و توسعهايها گرچه در دولت اول حسن روحاني مناصبي كسب كردند در دولت دوم و با كوچ محمود واعظي از ساختمان وزارت ارتباطات و اطلاعات به دفتر رياستجمهوري همه مناسبات تغيير كرد. او البته در اين راه از همراهي چهرههايي چون محمدباقر نوبخت يا علي جنتي نيز استفاده كرد. نزديكتر شدن واعظي به كاخ رياستجمهوري، سهميههاي اعتدال و توسعه و نزديكان اين حزب را از دولت افزايش داد تا آنجا كه زمزمههايي شنيده ميشد كه كار از دست جهانگيري به عنوان معاون اول اصلاحطلب روحاني بيرون كشيده شده و حالا دوست و همكار قديمي روحاني همه چيز، از تعيين وزير و لابي با وكلاي مردم را در دست گرفته است.
اين مسير تا آنجا پيش رفت كه وزرايي كه مهر 97 به مجلس معرفي شدند يا سرپرست كنوني وزارت بهداشت هر كدام به نوعي ارتباطي نزديك با واعظي و نوبخت داشتهاند كه «اعتماد» در گزارشي تحت عنوان «دست چپ رييسجمهوري» كه در تاريخ 15 دي ماه منتشر شد به اين
موضوع پرداخت.
قدرت گرفتن واعظي و نوبخت و همچنين به حاشيه رفتن ساير حاميان روحاني آنقدر جدي شده كه صداي مسيح مهاجري، مدير مسوول روزنامه جمهوري اسلامي را هم درآورد و نوشت «مشكل اصلي در حلقه تنگ و محدودي است كه رييسجمهور روحاني در آن محصور است. اين حلقه كه چهار پنج عضو دارد و شايد دلسوز و خواهان خدمت باشند ولي كارنامه آنها نشان ميدهد به همان اندازه كه در محصور نمودن رييسجمهور موفق بودهاند در پيشبرد امور كشور ناموفق هستند.»