نمايشگاه اتوپينه را از دست ندهيد
«رنگين‌كمان» المپيك مونيخ در تهران
اشكان خيل‌نژاد
از اون‌جا كه همه ما عاشق دقيقه نود و دير رسيدنيم و همواره از تماشاي يك Event هنري، روز آخرش رو در ذهن نگه مي‌داريم تا شايد اگر دوستي مسيرش خورد ما را هم ببرد، پيشنهاد مي‌كنم فردا (روز آخر) نمايشگاه رنگين‌كمان (Rainbow) اوتو پينه را به هيچ‌وجه از دست ندهيد. براي فردا چندان مهم نيست كه دانشجوي شيفته نوگرايي باشيم، يا هنرمند معاصر پيگير جريان‌هاي ناب، يا حتي پژوهشگر آگاه به تاريخ هنر؛ همين كه درك كنيم به عنوان يك شهروند زنده حق بهره‌مندي از تماشاي تصاوير خلاق و تنفس در فضاي چيده‌شده را داريم كفايت مي‌كند تا به موزه هنرهاي معاصر برويم و غروب كسالت‌باري رو تجربه نكنيم.
اما اگر سختگير هستيد و بي‌اطلاع جايي نمي‌رويد...
اوتو پينه به همراه دوستانش در گروه هنري «زيرو» رنسانسي در هنر آلمان به وجود آورد. زماني كه همه اروپا از هنر آلمان پس از جنگ نااميد شده بود، گروه زيرو توانست با بازگشت به گذشته خود و پيوندش با شرق، انقلابي نو به پا كند كه خوشبختانه پيش‌تر از اين، آثار دو هنرمند ديگر اين گروه يعني هاينس ماك و گونتر اوكر نيز در ايران به نمايش درآمده‌اند. نوجويي بصري و چالش پينه با پديده «نور» و «آتش» و همچنين بهره‌گيري از «تكنولوژي» در آثارش، او را به هنرمند و فيلسوفي قابل بررسي در دوران معاصر بدل كرده است، اما همه اينها به‌كنار! نكته ديدني اين نمايشگاه اثري است به نام «اصفهان - نور دروني» كه پينه در رنگ‌آميزي آبي - سبزش از كاشيكاري‌هاي مساجد نقش‌جهان اصفهان الهام گرفته و بي‌نظير است.
نمايشگاه از همان ورودي با احجام بادي بزرگ با نام «هفت‌ستاره» شما را غافلگير مي‌كند. ايده اوليه اين احجام در المپيك مونيخ 1972 به‌كار گرفته شد، جايي كه اوتو پينه رنگين‌كمان معروف‌بادي‌اش را برافراشت و به آلمان رنگ صلح بخشيد. پديده كم‌نظير بعدي برخورد با هولوگرام «ديتايونگ» است. در اين اثر شيشه‌اي كه نخستين‌بار سال 2014 به نمايش درآمد، شما مي‌توانيد با چرخش و قرارگيري در زاويه‌هاي متفاوت پرتره هنرمند و تصاويري شگرف از قرن بيستم را مشاهده كنيد ولي شگفتي همچنان ادامه‌دارد و حتي در آخرين لحظات بازديد هم رهايتان نمي‌كند؛ جايي كه سايه‌هاي شما جزيي از اينستاليشن «جلو آمدن خورشيد» مي‌شود و ناگزير به عنوان يك بازديد‌كننده به كسوف درحال‌شدن معنا مي‌بخشيد. هنگام ترك موزه هم چندان عجله نكنيد. اگر تنها پنج دقيقه منتظر بمانيد پرفورمنس «گُل‌هاي شرارت» به راه مي‌افتد و آخرين تصوير شما را كامل مي‌كند. آخرين تصوير از مردي كه پيش از برگزاري نمايشگاهش ما و دوستانش در گروه هنري زيرو را با آثارش تنها گذاشت.