ترامپ با نژادپرستي موفق نمي‌شود

صحبت‌هاي نژادپرستانه دونالد ترامپ، اين روزها بخش مهمي از نگراني افكار عمومي امريكاست. صحبت‌ها و توييت‌هايي كه حتي از يكي از داغ‌ترين مناظرات سال 2016 هم نژادپرستانه‌تر و توهين‌آميزتر بوده. در ماه‌هاي قبل از انتخابات، كانديداي جمهوري‌خواه بيانيه توهين‌آميزي عليه يك قاضي مكزيكي امريكايي صادر كرد و تا مدت‌ها از انكار تمجيد خود از رهبر كوكلس‌كلان‌ها اجتناب مي‌كرد. آيا براي طرفداران آقاي ترامپ، علي‌رغم تعصب افراطي او مسائل اقتصادي جذابيت داشت؟ يا حس نژادپرستانه او كشش اصلي بود؟

پاسخ به اين سوال‌ها به مدت‌ها قبل از ارسال توييت توهين‌آميز رييس‌جمهور در هفته گذشته برمي‌گردد؛ توييتي كه طي آن، بدون ذكر نام، ولي با استنتاج، از چهار نفر از زنان غيرسفيدپوست دموكرات كنگره مي‌خواهد «برگردند» به همان جايي كه از آن آمده‌اند. طرح اين نوع گفتار به دو سال گذشته برمي‌گردد و اينكه ترامپ از محكوم كردن تفكر برتري نژاد سفيد حاكم در شارلوت‌ويل خودداري كرد. اطلاعات مربوط به او از انتخابات 2016 تاكنون مورد بررسي دقيق قرار گرفته‌اند و نتايج تحليل‌ها به‌صورت كتاب و مقاله در جهت تاييد اين موضوع است و هنوز دانشمندان سياسي هيچ منطق اقتصادي براي پيروزي آقاي ترامپ نيافته‌اند.

خيلي از ايالت‌ها مانند جورجيا و مريلند كه در دوران سخت 2012 از دموكرات‌ها فاصله گرفتند، در سال 2016 كانديداي جمهوري‌خواه را گزينه بهتري يافتند. ميليون‌ها كارگر سفيدپوستي را كه ترامپ در كارخانه‌هاي متروكه به كار گرفت به‌دليل نگراني اقتصادي اعتراضي به اين روند نكردند و كمتر احتمال دارد راي آنها همان راي سال 2012 باشد.

آنها با انزجار شديد نسبت به رشد تكثرنژادي در امريكا متحد شده‌اند، همين‌طور به يك همفكري رسيده‌اند كه سفيدها در حال از دست دادن موقعيت خود هستند. اين دو تفكر در دشمني با مهاجرت، مهاجران و سيستم رفاهي (كه بسياري به اشتباه فكر مي‌كنند صرف مهاجران مي‌شود) خود را نشان داده است. بدون شك اين احساسات با شرايط اقتصادي، فرهنگي و گاهي ترس‌هاي شخصي تشديد مي‌شوند: مردم پيچيده هستند و امريكا در حال تغيير است. اين احساسات در مورد آقاي ترامپ خيلي پيش‌تر بروز كرده بود. هنوز هم اين عوامل در تصميم‌گيري انتخابات او موثر نبودند تا اينكه او با بيرون كشيدن نارضايتي دروني مخاطبانش بر آن تاثير گذاشت؛ مانند كشش يك آهن‌ربا در مقابل براده‌هاي آهن.

جان سايدز، مايكل تسلر و لين واورك در كتاب «بحران هويت» خود شرح مي‌دهند كه عقلانيت حاميان ترامپ به اقتصاد نژادپرستانه منجر شده است. تنها اقليت بسيار اندكي از راي‌دهندگان نظرات قديمي نژادپرستانه دارند و سوالاتي مانند ازدواج بين سفيدپوست و سياه‌پوست براي‌شان مطرح است، اما تعداد بي‌شماري بر اين عقيده‌اند كه «گروهي كه استحقاقش را ندارند در حال سبقت گرفتن هستند در حالي‌ كه گروه من عقب مانده است.» نتايج يك پژوهش توسط «گروه مطالعاتي راي‌دهندگان» نشان داد كه ابراز دشمني با مهاجران بيش از هر چيز بر نظر راي‌دهندگان ترامپ تاثير دارد. يافته‌هاي يك تحقيق ديگر توسط «موسسه تحقيقات عمومي مذهب» بسيار به اين نتايج نزديك بود. كارت نژادپرستانه آقاي ترامپ كارت برنده اوست.

تا زماني كه قدرت اقتصادي ممكن است موقعيت الكترال بهتري به آقاي ترامپ بدهد، او مصمم است نمايش را تكرار كند. هيچ دورنمايي از كاهش لفاظي‌هاي او يا جيب‌بري‌هاي او از اكثريت امريكايي‌هاي شكرگزاري كه شرايط مالي خود را «خوب» يا «عالي» ارزيابي مي‌كنند، وجود ندارد. واقعيت اين ‌است كه رفتار و سياست‌هاي او در حال حاضر بخش كثيري از راي‌دهندگان را به عقب رانده است. او مي‌خواهد كف زدن‌ها و تمجيدهاي ستايشگران خود را تا جايي برساند كه تغيير روش بدهد و اين تفكر خود را كه امريكا از ابتدا يك كشور سفيدپوست بوده و متواريان غيرسفيدپوست كشورهاي ديگر موجب نابساماني آن شده‌‌اند، تفكر غالب كند. در رابطه با موج خشمي كه توييت نژادپرستانه او در اين هفته
به راه انداخت، سه نكته مهم حائز اهميت است؛ ابتدا، كمپين تبليغاتي آقاي ترامپ بسيار تفرقه‌انگيز‌تر از سال 2016 خواهد بود، زماني كه او 20درصد امتياز از راي دهندگان سفيدپوست گرفت. او در همان شرايط انتظار تمجيد از جانب نيويورك‌ تايمز و شبكه ان‌بي‌سي داشت و وقتي شروع به لفاظي‌هاي تند كرد از طرف رهبر جمهوري‌خواهان مورد انتقاد قرار گرفت. حتي بعدها ادبيات تند او در مورد شارلوت ‌ويل از جانب جمهوري‌خواهان، رهبران تجاري و حاميان نزديك او از جمله دخترش ايوانكا و‌ گري كوهن رد شد. او هرگز چنين انتقاداتي را در اين هفته دريافت نكرد. اما اين‌بار، اهانت‌هاي او به چهار نماينده زن كنگره، الكساندريا اوكازيو-كورتز، ايلهان عمر، رشيد طالب و آيانا پرسلي -كه از آنها تنها خانم عمر خارج از امريكا به دنيا آمده و خانم پرسلي حتي جزو مهاجران اخير هم نيست، بلكه فقط سياه‌پوست است- از زبان يك كانديداي غيرمعمول خارج نشده است، بلكه از جانب رييس‌جمهور بيان شده است. اگر آقاي ترامپ حرف‌هاي تفرقه‌انگيز خود را سال آينده تكرار كند وزنه بيشتري پيدا مي‌كند و احتمالا با زبان تندتري صحبت خواهد كرد، زيرا او نياز به توجيه خود و روش تهاجمي خود دارد. او قادر است در صورت هر نوع شكستي حمله خود را چند برابر كند.

نكته دوم، ممكن است روش او دوباره جواب بدهد. ميزان آراي مورد تاييد آقاي ترامپ پايين است، اما در عين ‌حال انعطاف‌پذير و رقابتي است. جدا از راي‌گيري ايالتي كه براي او كمتر مثبت است و تنها چند امتياز پايين‌تر از 46درصدي است كه در سال 2016 برنده شد، او براي پر كردن امتياز خود نياز ندارد كه دوست داشته شود. تنها نياز دارد كه رقيب بيشتر مورد تنفر قرار گيرد كه يكي از تاكتيك‌هاي او در سال 2016 بود. اين باعث مي‌‌شود راي‌دهندگان دموكرات كه حمايت آنها از جو بايدن به معناي نياز به حمايت از يك كانديداي معتدل است تا آقاي ترامپ كمتر امكان شيطنت داشته باشد، بيشتر نسبت به كانديداي جناح چپ حساس شوند. آنها آسيب‌پذيري او را در حركت چپ‌گرايانه‌اي مي‌بينند كه بيشتر امريكايي‌ها آن را دوست ندارند. يك احتمال، هر چند بسيار غير‌هوشمندانه، اين‌ است كه فرضيه حمله او به خانم پرسلي و سايرين كه متعلق به جناح چپ حزب هستند براي ديده شدن بيشتر در حزب باشد.

دموكرات‌ها بايد مراقب باشند كه رئوس مطالب‌شان را آقاي ترامپ تعيين نكند. آنها نيازي نيست مبارزين ضدترامپ را تكريم كنند. آنها بايد قادر باشند با درايت رفتارهاي تفرقه‌انگيز او را محكوم كرده و اعتبار خود را براي شرايط بحراني حفظ كنند. لايحه‌اي كه نانسي پلوسي براي سانسور توييت‌هاي ترامپ ارايه داد از اين نوع است. او با استناد به جمله‌اي از آخرين خطابه رياست‌جمهوري رونالد ريگان، «اگر ما در را به روي امريكايي‌هاي جديد ببنديم، رهبري ما در جهان به‌زودي از ميان خواهد رفت»، به نكته سوم اشاره كرده كه مهم‌ترين نكته است. ديدگاه انحصاري ترامپ به امريكا ترسناك است.