سردار سلامي:
پاسخ درخواست بازديد از مراكز نظامي را با «سرب داغ» ميدهيم
ترجيح ميدهم به جاي نتانياهو، كارتن «گوريل انگوري» را ببينم
گروه سياسي| جانشين فرمانده كل سپاه با بيان اينكه حريم پايگاههاي نظامي بايد حفظ شود، گفت: اگر دشمنان بخواهند در اين باره صحبت كنند مذاكرهكنندگان ما چنان مشتي بر صورت آنها ميزنند كه با سرعت به پايتختهايشان برگردند. به گزارش مهر، گزيده اظهارات سردار حسين سلامي، جانشين فرمانده كل سپاه پاسداران انقلاب اسلامي به شرح زير است:
هيچ تداخلي در ماموريتهاي ارتش و سپاه وجود ندارد و اگر نياز باشد، كاملا از هم پشتيباني ميكنند.
نه تنها اجازه بازديد خارجيها از مراكز نظامي ايران را نخواهيم داد، بلكه اجازه تفكر پيرامون اين موضوع را هم نميدهيم. حتي در روياهايشان اين اجازه را نخواهند داشت كه از عاديترين مكان نظامي ما بازديد كنند.
حريم پايگاههاي نظامي بايد حفظ شود. اينكه يك بازرس خارجي به پادگان نظامي سر بزند، به معني اشغال سرزمين است چون همه اسرار و رازهاي دفاع ما در اينجاست. اين به معني تحقير ملي است، حتي گفتوگو در اين موضوع.
مطمئنم مردان ما در عرصه نبرد ديپلماتيك داراي چنان ارتفاعي از حيثيت، عزت و ايمان هستند كه اگر دشمن بخواهد در اين باره حرفي بزند اينان چنان مشتي بر صورت آنها خواهند زد كه با سرعت چند برابر صوت به پايتختهايشان بروند.
هركس از اين حرفها (بازديد از مراكز نظامي ايران) بزند، جواب آن را با «سرب داغ» خواهيم داد.
دشمن ميگويد توافقمان با ايران بر اساس اطمينان نيست بلكه بر اساس راستيآزمايي است اما ما ميگوييم هرگز بر اساس راستيآزمايي با دشمن توافق نميكنيم؛ چراكه بياعتمادي ما به آنها بيانتهاست. اگر بخواهند در اين فضاها صحبت كنند بدانند همهچيز به روز اول خود بازخواهد گشت. جلوي پاي دشمن فرش قرمز پهن نخواهيم كرد. ايران، بهشت جاسوسان نميشود.
اينكه بگويند «گزينه نظامي روي ميز است»، براي ما نگرانكننده نيست. مفروضات ما براي يك جنگ تمام عيار با امريكا شكل گرفته و دكترينها، ساختار و ظرفيت دفاعي ما در منطقه گسترش دارد و هيچ نگراني در اين باره نداريم.
ما يا در جنگهاي غيرمستقيم با امريكا شركت داشتيم مثل دفاع مقدس، يا در نبردهاي منطقهاي به شكل غيرمستقيم و نيابتي با هم دست و پنجه نرم كردهايم و از خصوصيت هم ارزيابي داريم يا غيرمستقيم شاهد قدرت نظامي امريكا بودهايم. درك ما از آنها آرزوگرايانه نيست. ما داراي اشراف اطلاعاتي نسبت به آنها هستيم. ضعف و قدرت آنها را خوب ميشناسيم. هرچند با احساس صحبت ميكنيم، ولي احساساتي نيستيم.
از برخي دولتهاي كشورهاي اسلامي نااميد هستيم ولي افكار عمومي نگاهي به كاركردهاي جمهوري اسلامي ايران در حفظ كرامت و استقلال مسلمانان بيندازد. آيا كسي جز ايران توانست فلسطينيها را در برابر صهيونيستها به پيروزي برساند؟ آيا كسي جز ايران توانست با ظرفيت موثري به نام «حزبالله»، آن شكست تاريخي را بر اسراييل تحميل كند؟
دولتهاي عربي كه عليه يمن عمل ميكنند، اگر قدرتمندند و هنر جنگيدن دارند به جاي جنگ با ملت مستضعف و مسلمان عربي كه هيچ تهديدي براي آنها نبوده، اعلام كنند اگر فقط يك گلوله سبك و كوچك به فلسطين دادهاند، آن وقت ما ميگوييم كه صدهاهزار موشكي كه در اختيار حزبالله لبنان و مقاومت فلسطين است، چگونه عمل كرده است.
نتانياهو داراي حداقل اعتبار سياسي است. ترجيح ميدهم به جاي گوش دادن به حرفهاي او، كارتن «گوريل انگوري» را ببينم.
عربستان دنبال سلطهطلبي در جهان عرب است. طبق اطلاعاتي كه ما داريم، سران اين ائتلافي كه شكل گرفته، فقط شش ساعت قبل از حمله به يمن در جريان قرار گرفتند. اين براي كشوري مثل مصر يك تحقير تاريخي است و مصر نبايد اين تحقير را بپذيرد. پاكستان هوشمندي به خرج داد.
نظام سعودي دچار چالش در داخل حاكميت خود شده است. اينها براي حل اين چالش و فرافكني آن، از چنين ماجرايي (حمله به يمن) كمك گرفتند. اگر عربستان يك موفقيت منطقهاي به دست بياورد، سراغ ساير همسايههايش هم خواهد رفت. مشاركت اين همسايهها در جنگ يمن، خودكشي است. تجاوز به يمن، استثناييترين حماقت آلسعود بود چون در برابر ملتهاي مسلمان، از چهره اسراييلي خود پرده برداشت.
ملت يمن، شاهكارهاي زيادي در طول تاريخ در مقاومت زميني از خود نشان داده است. عثمانيها ميگفتند يمن مثل كارخانه ذوبآهن بود كه سربازان ما را در خود ذوب و نابود كرد. آلسعود جرات و توان جنگ زميني با يمن را ندارد.
از يمن حمايت سياسي ميكنيم و اگر راهش باز باشد، كمك انساندوستانه هم خواهيم كرد و از هيچ كمكي دريغ نميكنيم. ما به وحدت جهان اسلام بيش از اينها فكر ميكنيم.
ما ملتي باتمدن هستيم و به حق حاكميت كسي تجاوز نخواهيم كرد اما اين حضور (ناوگان دريايي ايران در آبهاي آزاد) اگر در هر سطحي - حتي لساني- با تهديد ديگران مواجه شود، حتما عكسالعملهاي قدرتمندي از ما خواهند ديد و خودشان هم ميدانند و رفتار آنها در مورد ما تا اينجا كه ديدهايم، عاقلانه بوده است.
حضور ما در عراق به درخواست رسمي اين كشور بود. مگر ميشود بدون درخواست يك دولت رسمي، در آن كشور حضور داشت؟