در حاشيه جلسه سران قوا
چلوخورش رييسي و چشمان لاريجاني كه بي‌عينك هم خوب مي‌بينند
پذيرايي سيدابراهيم رييسي از دو ميهمان عاليرتبه‌اش، حسن روحاني و علي لاريجاني با چلوقيمه موجب واكنش‌هايي در فضاي رسانه‌اي شد؛ موضوعي كه شايد پررنگ‌ترين حاشيه جلسه شامگاه چهارشنبه سران سه قوه بود. جلسه‌اي كه متن آن به موضوعي بسيار مهم يعني اعلام زمان گام سوم كاهش تعهدات برجامي از سوي رييس‌جمهوري و در حضور روساي قواي مقننه و قضاييه حكايت داشت. با اين همه اما لااقل در سطح رسانه‌هاي داخلي و به‌ويژه فضاي مجازي، آنچه بعضا بيش از اين متن مهم مورد توجه قرار گرفت، آن حواشي خوش‌مزه بود؛ ماجرايي كه بي‌راه نيست اگر بگوييم از يك مزاح كلامي رييس مجلس آغاز شد و بعد، وقتي رييس‌جمهوري نيز با لبخند تاييد، مطايبه را ادامه داد، بانمك‌تر جلو رفت تا اينكه رييسي نقطه پاياني بگذارد بر اين طنازي‌هاي اعتداليون.
علي لاريجاني كه ايستاده سمت راست حسن روحاني و پس از اتمام سخنان رييس‌جمهوري، بنا داشت با آن ادبيات مطالبه‌آميز البته از نوع مذهبي‌اش چندكلامي بگويد، ابتدا به رسم ادب از سيدابراهيم رييسي، رييس قوه قضاييه و ميزبان جلسه اخير سران سه قوه، به‌خاطر آنچه به مزاح «اطعام مساكين» خواند، تشكر كرد و بعد، حسن روحاني، آن را به «غذاي نذري اين روزها و شب‌ها» توصيف كرد كه احتمالا از «هيات و تكاياي محل» تهيه شده بود. رييسي نيز البته لبخندي به لب آورد اما بلافاصله گفت كه اگر هم نذري امام حسين باشد، تبرك است، بحث را خاتمه داد.موضوع اما در فضاي رسانه‌اي و مجازي، به‌ويژه براي طيف خاص از اصولگرايان منتقد دولت و مجلس به اين سادگي‌ها خاتمه نيافت. آنها اين شوخي و مطايبه آقايان روحاني و لاريجاني را به حساب «روحيه اشرافي‌شان» گذاشتند و كلام رييسي را نيز ناشي از «ساده‌زيستي» رييس دستگاه قضا! آنچه گفتند البته تنها مزاح بود و مطايبه كه نه‌تنها ناپسند نيست، بلكه همه‌جا به آن توصيه‌ها شده، اما آنچه اينجا براي يك روزنامه سياسي مي‌تواند محل توجه باشد، بخشي از روانشناسي سياسي اين 3 سياستمدار عاليرتبه است؛ موضوعي كه البته در گذشته، بسياري از تحليلگران و بزرگان مطبوعات، بارها و بارها درباره‌اش گفته و نوشته‌اند. اينكه ضعف مهم علي لاريجاني به عنوان يك سياستمدار، به‌ويژه آنگاه كه نيازمند آراي عمومي است، كلام و ادبيات بيش از اندازه سنگين و بعضا ديرفهم براي عموم جامعه است. همين‌طور اينكه زبان بدن، ادبيات و نحوه برخوردهاي اجتماعيِ رييسي، كمي بيش از اندازه سرد و جدي است و شايد، همين دليل ناكامي اين دو سياستمدار اصولگرا (البته با گرايشي متفاوت از يكديگر) در بزنگاه‌هاي انتخاباتي همچون انتخابات رياست‌جمهوري 84 براي لاريجاني و همين انتخابات اخير براي رييسي است. همان‌طور به باور بسياري از ناظران قدرت سخنوري و حافظه فوق‌العاده حسن روحاني در مواجهه با مردم، لااقل يكي از رمز و رموز موفقيت او در دو انتخابات اخير بوده است.شايد اين حواشي نيازمند عينكي تيزبين باشد اما جلسه شامگاه چهارشنبه يك حاشيه پررنگ ديگر هم داشت و آن اينكه علي لاريجاني در آن جلسه براي نخستين‌بار بدون عينك در عرصه عمومي حاضر مي‌شد؛ موضوعي كه به نظر مي‌رسد ناشي از جراحي چشم ليزيك رييس مجلس باشد و اين، يعني از اين پس اگر گوشه‌اي از صحن هم كسي از نمايندگان جم بخورد، بايد بداند كه تمام حركات و سكناتش زيرنظر لاريجاني است! هرچه بود بالاخره اين جلسه برگزار شد و به اتمام رسيد. البته ديگر مدتي است وعده ديدار روسا آنقدر هم دير به دير نيست چراكه با آغاز به كار شوراي عالي هماهنگي اقتصادي سران سه قوه در خردادماه 97، كه در پي تاكيد رهبري تشكيل شده تا ضمن تسهيل تصميم‌گيري‌هاي كلان اقتصادي در شرايط خاص تحريمي امروز كشور، بدون آنكه نياز به تصويب جزء به جزء مسائل در مجلس، تمشيت امور كند، آقايان چندروز به چندروز كنار هم مي‌نشينند و همين شام پرماجراي اخير هم تنها 4 روز پس از آخرين ديدار رسمي روساي سه قوه در جلسه روز شنبه 9 شهريورماه شوراي عالي هماهنگي اقتصادي سران سه قوه صرف شده است. جالب آنكه با توجه به برگزاري جلسه راي‌اعتماد وزراي «آموزش و پرورش» و «ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري» در روز سه‌شنبه 12 شهريورماه، حداقل دو نفر از اين سه (روحاني و لاريجاني)، چهارشنبه، اما در حضور حدود 290 نماينده مجلس ديدار تازه كرده بودند.