اول مهر و طفلك تنهايي
به نام آموزش
عبدالجليل كريم‌پور
اول مهر، شروع يك زمان خوب براي آموختن است، براي با هم بودن و با هم فكر كردن، سرآغاز جديدي است براي يك برنامه نو كه سيستم آموزشي، معلمان و دانش‌آموزان در انتظار آن هستند. سيستم آموزشي، يك سال ديگر را هم طي كرده و بالطبع برنامه‌هاي جديدي را تجربه كرده است. يك سال ديگر آنچه را دنيا فكر كرده و آزموده را شناخته و مطالعه كرده است تا راهكاري نوين براي برون‌رفت از وضعيتي كه حاكم بر مجموعه آموزشي‌اش هست را پيدا كرده و تصميمي نو بگيرد. يك سال ديگر شوربختانه، فرادستان اين مجموعه فهميده‌اند كه چقدر از صحنه آموزش دورند و كليشه‌وار به تداوم آن مي‌انديشند. دوباره باز اول مهري جديد آمده تا ببينيم چقدر به نگاه‌هاي تازه نينديشيديم و روزگار، بي‌قاعده‌تر از هميشه براي‌مان طي شد و اتفاقي تازه رخ نداد ولي اول مهر است و فرزندان كوچك‌مان كه هنوز دغدغه‌ها را درك نمي‌كنند از آمدنش خوشحالند و براي شروع دوباره كلاس، لحظه‌شماري مي‌كنند. كتاب‌هاي‌شان را گرفته‌اند. آنها خوشبختانه هنوز از كنكور چيزي نمي‌فهمند و مدرسه را در انديشه‌هاي كودكانه‌شان سرشار از علم و معرفت مي‌بينند و بي‌دريغانه با آن زندگي مي‌كنند و مترصد لحظه‌هايي هستند تا بتوانند خاطرات‌شان را با همكلاسي‌هاي‌شان قسمت كنند. اينان هيچ‌گاه اول مهر را از ياد نمي‌برند و هميشه ذهن و فكرشان را براي آمدنش آذين‌بندي مي‌كنند. آنها نه وزير براي‌شان اهميت دارد و نه وكيل و نه رييس. آنها فقط در كنار هم بودن را مي‌فهمند و دل سپردن و آموختن را ولي حيف كه دوباره كليشه‌ها خسته و اندوهگين‌شان مي‌كند. آنها لباس‌شان را نو كرده‌اند، كيف و كتاب‌شان را نو كرده‌اند و منتظرند تا افكار تازه و خلاقانه ما آنها را به دنيايي نو پيوند زند اما دوباره اول مهر آمده و كلاس‌هاي شلوغ، سخنراني‌هاي شعاري و انديشه و محتواي تكراري بي‌حوصله‌شان كرده است. از خيلي قديم‌ترها كه يادمان مانده است، اول مهر، هميشه شادي‌آور و پرهيجان بوده است، پس يادمان بماند لااقل براي آنهايي كه اين شادي را براي خويش رقم زده‌اند تداوم اين شادي‌ها را به ارمغان آوريم. يادمان بماند، اين بار همه را مي‌گويم كه آموزش بدجوري تنها و بي‌كس مانده است و نزديك است كه به فراموشي سپرده شود. كمي هوايش را داشته باشند كه طفلك دانش‌آموز تنهاي ما فقط دلش به همين خوش است.