بزرگ‌ترين نمايشگاه آثار لئوناردو داوينچي در لوور
مرور داوينچي پس از 500 سال
بهار سرلك
جنجالي‌ترين نمايشگاه هنري پاريس در نيم قرن گذشته كه ده سال روند برگزاري آن زمان برد و حتي زماني كه مواضع ديپلماتيك ميان ايتاليا و فرانسه بدترين دوران خود را از زمان جنگ جهاني دوم سپري مي‌كرد، گمان مي‌رفت اين نمايشگاه هرگز برگزار نشود. به گزارش گاردين؛ چند روز به برگزاري اين نمايشگاه مانده است اما هنوز نشانه‌اي از اينكه اثر مهمي به نمايش گذاشته شود، وجود ندارد.
نمايشگاه بزرگ آثار لئوناردو داوينچي در موزه لوور كه پانصدمين سالروز درگذشت هنرمند دوره رنسانس ايتاليا است، سرانجام هفته آينده افتتاح مي‌شود و در همين حين پربازديدترين موزه جهان – 30 هزار بازديدكننده در روز- در حال آماده‌سازي براي اداره هجوم بازديدكنندگان هستند.
اين نمايشگاه گران‌ترين نمايشگاهي است كه در فرانسه برگزار مي‌شود و نخستين‌باري است كه تعداد بالايي از رسم‌ها، طراحي‌ها، نوشته‌ها و نقاشي‌هاي داوينچي در كنار همديگر در معرض نمايش قرار مي‌گيرند.
اما همچنان پرسشي ذهن كارشناسان حوزه تجسمي را اشغال كرده است؛ آيا تابلوي «سالوادور موندي» (به معناي «منجي جهان») كه به گران‌ترين نقاشي دنيا مشهور است براي نمايش در اين موزه به امانت گرفته مي‌شود؟ هنوز كسي از اسم و رسم مالك اين نقاشي خبر ندارد. «سالوادور موندي» تصوير عيسي مسيح است كه زماني شايعه شده بود مالكش در كشورهاي حاشيه خليج فارس زندگي مي‌كند.
لئوناردو داوينچي فرزند نامشروع ثروتمند و زن دهقاني بود كه سال 1452 در وينچيِ توسكاني به دنيا آمد. اومانيست ايتاليايي در فلورانس و ميلان مشغول به كار شد و سال‌هاي آخر عمرش را در دربار فراسيس اول، پادشاه فرانسه در لوآر گذراند و در دوم مه 1519 در همانجا از دنيا رفت. از همان زمان هر چه درباره زندگي او بود مورد مطالعه قرار گرفت و محبوب همگان شد؛ گياهخواري و اهميتي كه براي رفاه جانوران قائل بود مورد استفاده گروه‌هاي ضدشكار فرانسوي قرار گرفته است و گفته‌اند با چهره‌هاي مبهمي كه در پرتره‌هايش به تصوير كشيده، قصد داشته جنسيت را زير سوال ببرد.
در دل نمايشگاه لوور با در نظر گرفتن رئاليسم حيرت‌انگيز آثار داوينچي از جمله پرتره‌هاي «فرونيره زيبا»، «مونا ليزا» يا تصويري كه از «يحيي» روي بوم آورده بود، مي‌توان نكته‌هايي درباره شخصيت اين نابغه آموخت. مي‌توان گفت داوينچي نقاشي كم‌كار بود و حالا 15 اثر از او باقي مانده است كه از ميان آنها موزه لوور 9 اثر را در معرض ديد علاقه‌مندان قرار مي‌دهد. او به كندي كار مي‌كرد و اغلب بيش از يك دهه زمان صرف خلق يك اثر مي‌كرد. اين نمايشگاه شامل رسم‌هاي تحسين‌برانگيز او نيز مي‌شود. سرپرستان نمايشگاه معتقدند علاقه داوينچي به علم- به خصوص نجوم، گياه‌شناسي و دست‌وپنجه نرم كردنش با مسائل رياضي- باعث دور شدنش از هنر نشده بود اما در جست‌وجويي كه براي دستيابي به تكامل در نقاشي‌هايش بود، نقش اساسي را بازي مي‌كرد.
«مونا ليزا» كه يكي از جاذبه‌هاي اصلي لوور به شمار مي‌رود در طول برگزاري اين نمايشگاه در همان جاي هميشگي‌اش باقي خواهد ماند. فضاي نمايشگاه موقتي، روزانه گنجايش هفت هزار نفر را دارد و مسوولان موزه لوور به هيچ وجه نمي‌خواهند مانع ورود بازديدكننده‌اي شوند. همان‌طور كه پيش‌بيني مي‌شود لوور با تعداد بالاي بازديدكننده مواجه خواهد شد به همين دليل ورود كساني كه از قبل ثبت‌نام كرده باشند، در اولويت است.