حمايت پيچيده
عباس ديلمي‌زاده
نگهداري و حمايت از زناني كه معتاد هستند و سرپناهي ندارند، مشكلات و دردسرهاي خاص خود را دارد و در مواردي نسبت به نگهداري و حمايت از مردان در همين شرايط وضعيت پيچيده‌تر و سخت‌تري محسوب مي‌شود. در حال حاضر ۷۰ درصد زنان آسيب‌ديده به‌طور رايگان در مركزي كه تحت مديريت ماست، حضور دارند و ۳۰ درصد مابقي با اجماع جمعي و اعلام خودشان پول پرداخت مي‌كنند. در يك‌سال گذشته، حدود ۱۰ تا ۲۰ درصد افراد از سوي شهرداري، ۱۰ تا ۲۰ درصد از سوي سازمان بهزيستي و ۱۰ تا ۱۵ درصد توسط NGOها و بقيه خودشان به اين مركز مراجعه كرده‌اند. از كساني كه امكان كمك دارند، مي‌خواهيم براي كساني كه بهبود پيدا كرده‌اند و مي‌خواهند از اينجا بيرون بروند، امكانات سرپناه اوليه را فراهم كنند.
در مركزي كه ما در آن ميزبان زنان هستيم، سه گروه از زنان و كودكان زندگي مي‌كنند. گروه اول زنان باردار معتاد، گروه دوم مادراني كه فرزند خود را به همراه دارند و گروه سوم عموم زنان هستند. در مجموع ۳۱ نفر مادر و كودك در اينجا زندگي مي‌كنند. يك تيم درماني شامل روانپزشك، پزشك، مددكار و روانشناس حاضر هستند و داوطلبان زيادي نيز در نگهداري و تامين مايحتاج زنان كمك مي‌كنند. سازمان بهزيستي تا اين لحظه ۱۰۰ ميليون تومان كمك مالي كرده و قول داده تا پايان سال ۳۰۰ ميليون تومان ديگر نيز كمك كند. شهرداري كمك مالي نمي‌كند، اما مكان را در اختيار ما قرار داده و كمك‌هاي غيرمادي از قبيل تامين وسيله اياب و ذهاب و غذا و مواردي از اين دست را تامين مي‌كند و بخشي از كمك‌ها نيز توسط خيران و به صورت غيرنقد تامين مي‌شود. در مواردي ما مجبوريم به وضعيت اقتصادي شخصي آنها توجه كنيم. وضعيت اقتصادي شخصي يعني وضعيت درآمد خود، خانواده و شوهرش را ارزيابي مي‌كنيم، براي مثال بيماري داريم كه از سوئد به ايران آمده و اكنون در اينجا نگهداري مي‌شود و به دليل بيماري سايكوز هزينه داروهايش زياد است و مبلغ بالاتري پرداخت مي‌كند. ۷۰ درصد افراد رايگان حضور دارند و ۳۰ درصد با اجماع جمعي و اعلام خودشان به مركز پول پرداخت مي‌كنند. تاكيد مي‌كنم هر زني در شهر تهران اگر نياز به اقامت داشته باشد و واقعا پول نداشته باشد، مي‌تواند به صورت كاملا رايگان از اينجا سرويس دريافت كند. مدير تولدي دوباره