اخراج مربي به دليل تحقير حريف
جوانمردي در فوتبال به چه معناست؟
پائولو بروگلي، رييس باشگاه اينويكتاسائورو پس از پيروزي ۲۷ بر صفر تيم جوانان اين باشگاه مقابل تيم مارينا كالچو، سرمربي‌اش را اخراج كرد. اتفاق عجيبي كه باعث به وجود آمدن بحث‌هاي زيادي در محافل فوتبالي شده و مفاهيم مختلفي را به چالش كشيده است. بروگلي در مورد اين تصميم مي‌گويد: «ما از اتفاقي كه افتاد بهت‌زده شده‌ايم و زماني كه شنيديم جوانان ما تيم حريف را با چنين نتيجه‌اي شكست داده است، عميقا متاسف شديم. ارزش‌هاي فوتبال جوانان شامل حفظ روحيه جوانمردي هم مي‌شود. بايد هميشه به تيم حريف احترام گذاشت، اما اين اتفاق امروز از جانب تيم ما رعايت نشد. به همين دليل به عنوان رييس باشگاه، من صميمانه از باشگاه مارينا عذرخواهي و اعلام مي‌كنم كه مديران ما به اتفاق تصميم گرفته‌اند كه سرمربي تيم، ريچيني را اخراج كنند. مربيان ما وظيفه دارند بازيكنان جوان ما را تمرين بدهند، اما مسووليت مهم‌تر آنها تربيت و پرورش آنهاست كه اين اتفاق امروز رخ نداد.»
يكي از موضوعاتي كه مطرح شده، اين است كه تحقير در فوتبال به چه معناست؟ آيا حريفي با زياد گل خوردن تحقير مي‌شود؟ آيا چنين نگاهي در فوتبال سازنده است و ارج نهادن به مفاهيم اخلاقي قلمداد مي‌شود؟ به هر حال در فوتبال هدف هر تيم به‌طور كل برنده شدن است. در اين ميان بازيكنان مختلف با انگيزه‌هاي متفاوت وارد زمين مي‌شوند. دروازه‌بان و مدافع‌ها براي جلوگيري از گل زدن حريف و مهاجمان براي گلزني. هر چند كه گل خوردن و گل نخوردن، معلول همكاري تمام بازيكنان يك تيم است. زماني كه يك بازيكن عطش گلزني دارد، مربي بايد به او دستور بدهد و بگويد «گل نزن»؟ چرا و به چه علت؟ برخي مي‌گويند به دليل سن پايين بازيكنان و حضور در سطح نوجوانان، مربي بايد از گل زدن‌هاي تيمش جلوگيري مي‌كرده. اما هيچ كس نمي‌تواند بگويد دقيقا از گل چندم بايد اين كار را مي‌كرده. آيا ده گل تحقير محسوب نمي‌شود؟ پنج گل چطور؟ مربي چرا به دليل سن پايين بازيكنان بايد از زياد گل زدن جلوگيري مي‌كرد؟ حريف ضعيف‌تر نبايد متوجه بشود كه تا چه اندازه ضعيف است؟ نمايان كردن اين ضعف كار بدي است؟ اگر بعد از اينكه تيم اينويكتاسائورو با ده گل از حريف پيش افتاده بود، ديگر گلزني نمي‌كردند و با حفظ توپ در ميانه ميدان «خرس وسط» بازي مي‌كردند، حريف تحقير نمي‌شد؟ همين نفس عدم تمايل به گلزني، تحقيرآميزتر نيست؟
از سوي ديگر برخي مي‌گويند در رده‌هاي پايه مربي‌ها نبايد به بعد از رقابت فوتبال توجه چنداني كنند. اما اگر چنين توجهي وجود نداشته باشد، فوتباليست در رده بزرگسالان تبديل به فرد بالغي شده كه تاب شكست‌هاي سنگين را داشته باشد؟ كور كردن انگيزه يك مهاجم براي گل زدن ضربه سنگين‌تري نيست؟ به هر حال فوتبال است و همه مي‌دانند يك شكست پايان زندگي نيست. ممكن است بعد از اين شكست، بازيكنان تيم مارينا كالچو تمرين و ممارست بيشتري داشته باشند و آينده فوتبالي بهتري در انتظارشان باشد. عذرخواهي از يك تيم بابت اينكه زياد گل خورده است، كاري بسياري تحقيرآميز است. بازيكنان و كادر فني تيم مارينا حالا بايد عذاب وجدان اين را هم داشته باشند كه يك نفر به دليل عملكرد افتضاح آنها شغلش را از دست داده است.
بعيد به نظر مي‌رسد بتوان به تعريف واحدي از «بازي جوانمردانه» رسيد؛ اما شايد بتوان قبول كرد كه سركوب كردن ميل به پيروزي و گل زدن بازيكنان نوجوان، اقدام ناجوانمردانه‌تري باشد.