چه كسي مسوول سياست خارجي امريكاست؟
ترجمه: رضا خواسته
به نظر ميرسد رييسجمهور ضد نومحافظهكار امريكا در دولت خودش از سوي نو محافظهكاران محاصره شده است.
دونالد ترامپ، رييسجمهور امريكا با پرچم مخالفت با نومحافظهكاري توانست در انتخابات پيروز شود: او وعده داد در مناطقي مانند اوكراين كه به اعتقاد او هيچ منفعت استراتژيك مهمي براي كشورش ندارند، از حضور مستقيم امريكا ميكاهد. وي همچنين وعده همكاري جديد با مسكو را داد.آنطوركه ما از شهادت شاهدان در كنگره امريكا فهميدهايم، اعضاي كليدي شوراي امنيت ملي ترامپ با او همعقيده نبوده و در واقع مخالف ديدگاههاي او بودند. قطعا، اين موضوع در مورد فيونا هيل و الكساندر ويندمن صدق ميكرده است. به نظر ميرسيد هر دوي آنها بر سر موضوع اوكراين آماده مقابلهاي پرخطر با روسيه بودند، هر چند مشخص نيست علت آن الحاق كريمه به خاك روسيه در سال 2014 بود يا دلايل كليتري براي اين موضوع داشتند.ترامپ در خصوص تغيير ماري يوانوويچ، ديپلمات كاركشتهاي كه از سوي باراك اوباما، رييسجمهور سابق امريكا به عنوان سفير ايالات متحده در اوكراين منصوب شده بود، ترديد داشت. يوانوويچ كسي بود كه بهرغم سمت رسمي خود در كييف اعلام كرد با افكار رييسجمهور جديد امريكا درباره اوكراين يا روسيه همنظر نيست. خلاصه اينكه رييسجمهور امريكا در دولت خود، حتي در كاخ سفيد، در محاصره كساني قرار داشت كه با سياست خارجي او مخالف بودند و اين مخالفت احتمالا تنها در مورد اوكراين نبود.
اين شرايط غيرعادي و ناكارآمد چطور به وجود آمد؟ يكي از احتمالات اين است كه همهچيز زير سر جان بولتون محافظهكار بوده است، كسي كه مشاور امنيت ملي ترامپ بود. اما هنوز نميتوان فهميد چرا بايد ترامپ چنين انتصاباتي را قبول يا به مدت زيادي تحمل كند؟
توضيح منطقيتر اين است كه ترامپ گمان كرده با انتصاب اين تندروهاي ضد روسيه ميتواند اتهاماتي را كه درباره تباني با مسكو عليه او مطرح شده به دست فراموشي بسپارد؛ موضوعي كه در سه سال اخير گريبانگير او بوده و همچنان هم ادامه دارد. ترامپ متهم است به اينكه به برخي دلايل پنهاني، «دستنشانده كرملين» بوده و هست. بهرغم گزارش تبرئهكننده رابرت مولر، مامور ويژه تحقيقات مداخله روسيه در انتخابات امريكا، دشمنان سياسي ترامپ كه بيشترشان از دموكراتها هستند، اتهامات را زنده نگه داشتهاند.
سوال مهمتر اين است كه چه كسي بايد سياست خارجي امريكا را وضع كند؟ رييسجمهور منتخب يا دستگاه سياست خارجي دايمي امريكا (يا آنچه به آن دولت پنهان ميگويند و نمايندگان آن هرروز در مصاحبه با شبكههاي خبري روي آنتن ميروند) ؟ ظاهرا امروز دموكراتها معتقدند دستگاه سياست خارجي دايمي امريكا بايد اين كار را انجام دهد نه ترامپ. اما با توجه به ديدگاههاي اعضاي اين دستگاه در زمان جنگ سرد، اگر دموكراتها دوباره كاخ سفيد را به دست بياورند، چه احساسي پيدا ميكنند؟ بالاخره ترامپ در نهايت از قدرت كنار ميرود اما دستگاه سياست خارجي دايمي امريكا سر جاي خود باقي ميماند.
منبع: The Nation