عكاسي حيات‌وحش
سپيده موسوي | عكسبرداري از حيوانات و جانوران زنده در محيط طبيعي عكاسي حيات‌وحش خوانده مي‌شود. عكاسي به اين شيوه به دانش بالا و تجربه فراوان در زمينه عكاسي و آشنايي با رفتار حيوانات گوناگون نياز دارد. عكاسي حيات‌وحش در شرايطي كه هر روز گونه‌هاي بيشتري در معرض خطر انقراض قرار مي‌گيرند، اهميتي بيش از پيش يافته است. علاوه بر اين عكاسي از حيات‌وحش، برخلاف عكاسي آتليه‌اي جدال با لحظه‌ها خوانده مي‌شود و يك عكاس حيات‌وحش مثل شكارچي ماهري بايد سراغ شكار لحظات برود. در عكاسي از حيات‌وحش از لنز تله استفاده مي‌شود و عكاسان براي آنكه بتوانند به حيات وحش نزديك شوند، احتياج به وسايلي براي استتار دارند، علاوه بر اين برخي ديگر از عكاسان براي تعقيب حيوانات وحشي از تك‌پايه استفاده مي‌كنند. به همين دليل صبر مهم‌ترين كليد عكاسي از حيات‌وحش شناخته مي‌شود، عكاسان حيات‌وحش تقويم مشخصي ندارند و براي گرفتن يك عكس ممكن است ساعت‌ها، روزها و هفته‌هاي بسياري صرف كنند تا فقط يك لحظه شانس روي خوش به آنها نشان دهد و صحنه دلخواه جلوي دوربين نقش ببندد. يكي از بهترين و دشوارترين قاب‌‌هاي عكس، زماني عكاسي مي‌شود كه حيوان وحشي مستقيم به لنز دوربين نگاه كند. اين نوع عكس‌ها امكان ارتباط مستقيم و چشم‌درچشم بيننده با حيوان را برقرار مي‌كند و از اين رو جذابيت دارد.
سيد بابك موسوي يكي از عكاسان حيات‌وحش است كه عكس‌هاي او از تالاب‌هاي كشور نشان از همان صبوري و تلاشي دارد كه يك عكاس حيات‌وحش ملزم به داشتنش است. يوز پلنگ، پلنگ ايراني، خرس قهوه‌اي، پرنده هما، هوبره و ميش‌مرغ تنها چند گونه از گونه‌هاي رو به انقراض ايراني هستند كه در ميان عكس‌هاي بابك موسوي جاودانه شده‌اند. بزكوهي پيرنئن، گوزن زرد ايراني، گربه پالاس، فوك خزري، شاه‌بوف، لاك‌پشت پوزه‌عقابي، شاه روباه و عقاب‌طلايي از ديگر گونه‌هاي در حال انقراض هستند. عكاسي حيات‌وحش گرچه نمي‌تواند به تنهايي عامل نجات اين گونه‌هاي ارزشمند از انقراض شود، با اين حال همين اندك فرصت براي ثبت آنها غنيمت است، عكاسان حيات‌وحش بيش از آنكه كار عكاسي كنند، خود عامل شناسايي اين گونه‌ها و زيستگاه‌هاي آنها هستند، از اين رو عكس‌هاي ثبت‌شده به دست اين عكاسان خود مي‌تواند منبعي براي مطالعه محيط‌زيست غني ايران باشد.