اميد، ايران را به مقصد سيبري ترك كرد
گروه اجتماعي|تك‌درناي سفيد سيبري كه در ايران با نام «اميد» شناخته مي‌شود، امسال پس از ۱۲۹ روز زمستان‌گذراني در تالاب سرخرود واقع در شهرستان فريدونكنار، اين منطقه را به مقصد زيستگاه اصلي‌اش سيبري ترك كرد.
به گزارش ايرنا، اداره محيط زيست مازندران اعلام كرد كه اميد روز پنجشنبه تالاب بين‌المللي فريدونكنار را ترك كرد. تك‌درناي سيبري امسال در تاريخ ۲۹ مهرماه مهمان مازندران شده بود و يك ماه بيشتر از سال گذشته زمستان‌گذراني كرد. اميد سال گذشته پس از ۹۷ روز زمستان‌گذراني مازندران را ترك كرده بود. اميد كه با عنوان «تك‌درناي سفيد سيبري» در سطح جهان شناخته مي‌شود، تنها بازمانده اين گونه است كه براي زمستان‌گذراني به ايران مي‌آيد. اين درناي وفادار حدود ۱۵ سال پيش جفتش را كه ايراني‌ها نام «آرزو» پ بر او گذاشته بودند از دست داد و از آن زمان به استثناي ۲ سالي كه سوگوار جفتش بود به صورت پيوسته براي زمستان‌گذراني به تالاب فريدونكنار آمد. درناهاي سفيد سيبري كه اميد آخرين بازمانده آنها در مهماني طبيعت ايران به شمار مي‌رود، از چند دهه پيش از زيستگاه زادآوري خود در سيبري از مسير روسيه، قزاقستان و آذربايجان به فريدونكنار مازندران مهاجرت مي‌كردند و حدود چهار ماه از سال را با تغذيه در محدوده دامگاه‌هاي سنتي ازباران و سرخرود و فريدونكنار زمستان‌گذراني مي‌كردند. نسل درناي سفيد از ميان ۱۵ گونه درناي موجود، در حال انقراض است. اين گونه درناهاي سيبري به جز سال‌هاي ۸۸ و ۹۴ در تمامي نيم قرن گذشته مازندران را مقصد زمستان‌گذراني خود انتخاب كرد.
دُرناي سيبري كه اميد از گونه آنهاست و با نام علمي «گروس لئوكوجرانوس» Grus leucogeranus شناخته مي‌شود، پرنده‌اي در معرض خطر انقراض از خانواده درناهاست كه قدي نزديك به يك و نيم متر دارد و فاصله دو بال آن بيش از ۲ متر است. اين درنا بدني يكدست سفيد با پاهاي بلند سرخ‌‌رنگ دارد و منقار بلند سياهي روي صورت قرمز رنگ آن نشسته است. درناي سيبري به‌طور تاريخي به سه جمعيت اصلي شرقي، غربي و مركزي تقسيم مي‌شود. جمعيت مركزي اين گونه منقرض شده است و جمعيت غربي هم به گفته كارشناسان محيط زيست در صورت مرگ اميد به‌طور قطعي منقرض خواهد شد. جمعيت شرقي درناي سيبري كه در واقع تنها گروه باقيمانده از اين گونه است، تابستان را در شرق سيبري زادآوري كرده و براي زمستان‌گذراني به شرق چين مي‌رود. از اعضاي اين گروه بيش از سه هزار قطعه باقي مانده است. زيستگاه زمستاني تقريبا تمامي جمعيت اين گونه درياچه «پويانگ» در چين و اطراف آن است. همه‌ساله در زمستان ۱۵۰ گونه پرنده زمستان‌گذران با جمعيتي بالغ بر يك ميليون و ۵۰۰ هزار بال به تالاب و آب‌بندان‌هاي مازندران از جمله تالاب بين‌المللي ميانكاله مي‌آيند.