مبلغ پر كار اسلام
اين نشريه با همكاري اكبر هاشميرفسنجاني، سيدهادي خسروشاهي، علي حجتيكرماني و سيدمحمود دعايي منتشر ميشد. نخستين فعاليتهاي فكري- سياسي او در ارتباط با فداييان اسلام و شخص آيتالله كاشاني بوده است كه انعكاس آن در مقالات و اسنادي است كه در شمارههاي متعدد مجله تاريخ و فرهنگ معاصر كه با مديريت خود او در يك دهه اخير انتشار يافته، منعكس شده است.به لحاظ فكري، آقاي خسروشاهي مانند بسياري از دوستانش و البته در اين جهت بيش از همه هوادار و ترويجكننده انديشههاي سيدقطب(اعدام در 1386ق/1346) در ايران بوده و بسياري از آثار او و ديگر اخوانيها را به فارسي ترجمه و به چاپ رسانده است. از ديگر حوزههاي قلمي ايشان، پرداختن به مسائل ديني و اختلاف اديان و تبليغات مسيحيان و رديهنويسي بر آنهاست كه اين قبيل آثار به صورت تاليف و بيشتر ترجمه در نوشتههاي آقاي خسروشاهي وجود دارد.حوزه ديگر كارهاي او پرداختن به نهضتها و جنبشهاي آزاديبخش و مساله فلسطين و حركتهاي اصلاحي در جهان اسلام است كه در رأس آنها، همت او به بازشناسي زندگي، اقدامات و فعاليتهاي سيدجمالالدين اسدآبادي معطوف بوده است. پرداختن به مسائل مسلمانان كشمير، هند، الجزاير و... نيز از جمله موضوعاتي است كه در نوشتههاي ايشان به چشم ميخورد. از سويي او را بايد در رديف كساني تلقي كرد كه براي تحقق وحدت شيعه و سني تلاش فراواني داشته است.آقاي خسروشاهي سالها از اركان دارالتبليغ اسلامي بود و افزون بر مديريت برخي از نشريات مانند «نسل نو»، «پيام شادي» و مجله عربي «الهادي» به نگارش مقالات و كتابهاي متعددي مشغول بود كه شماري از آنها توسط دارالتبليغ منتشر شد. او از موسسان حزب خلق مسلمان بود؛ اما به محض آغاز برخورد اين حزب با انقلاب اسلامي ضمن صدور اطلاعيهاي همراه ديگر موسسان از آن جدا شد و براي مدت دو سال نماينده امام در وزارت ارشاد اسلامي بود. پس از آن هم براي 5 سال سفير ايران در واتيكان بود. او پيش از دارالتبليغ در شمار موسسان موسسه در راه حق نيز بود كه در جاي خود به آن اشاره كرديم.جناب آقاي خسروشاهي تا پايان عمر از نگارش دست نكشيد و افزون بر چاپ آثار پيشين خود با عنوان «مجموعه آثار»، كارهاي تازه فراواني نيز به انجام رساند. يادش گرامي باد.