او شبيه هيچ‌كس نيست
هرگز به ياد ندارم لحظه‌اي را كه كيارستمي به اصطلاح در گوشه‌اي «بيكار» نشسته باشد!
ناگفته هم پيداست كه در تمامي كارهايش سليقه و سبك و سياق خودش را دنبال مي‌كرد بدون اينكه اين كار با خط‌كشي در دست و قابل رويت انجام شود ولي نخ نامرئي تمامي اين ويژه بودن‌ها، از اولين كار سينمايي‌اش «نان و كوچه» تا آخرين فيلم-ويديو آرت او با عنوان«24 فريم» ادامه داشت. ولي شوك بزرگ او به جامعه هنري و فرهنگي زماني بود كه در جواب سوالي كه دوست داري بعد از خودت چه كارهايي از تو بماند، گقته بود اگر خودم نباشم هيچ كدام! با اينكه كار براي او واژه مقدسي بود و طبيعتا بايد نتيجه كار و برخوردهاي ديگران با آثارش اهميت خاصي برايش داشته باشند، در بن‌بست انتخاب بين نتيجه كار (آثار) يا زندگي به ادامه زندگي راي مي‌دهد، چراكه مسير و لذت سير را در مقايسه با مقصد و رسيدن به مقصد زيباتر و دلخواه‌تر يافته بود.
۴ تيرماه ۱۳۹۹