به بهانه پيشنهاد هادي مرزبان براي عبور از بحران
تلويزيون آگاهانه
به تئاتر اهميت نمي‌دهد
شورش تسليمي
هادي مرزبان كه بيشتر به واسطه اجراي نمايشنامه‌هاي زنده‌ياد اكبر رادي شناخته مي‌شود، مي‌گويد يك سالي از پيگيري اجراي دوباره نمايش «دكتر نون» گذشته اما او همچنان امكان آغاز تمرين‌ها را به دست نياورده است. اين كارگردان كه سال گذشته به كمك اداره كل هنرهاي نمايشي مقدمات اين كار را فراهم كرد ناگهان با ماجراي شيوع ويروس كرونا مواجه شد و در نتيجه همه‌چيز مسكوت ماند. «حدود ۱۲ سال است به دنبال اجراي «دكتر نون» هستم. حتي زماني با زنده‌ياد جمشيد مشايخي نمايش را تمرين مي‌كرديم. ولي در آن زمان به دليل شرايط مالي و وضعيت اجتماعي، توليد نمايش اتفاق نيفتاد. خوشبختانه سال گذشته بعد از ۱۲ سال امكانات اجرا مهيا شد و با بازيگران بسيار خوبي از جمله آقاي رضا كيانيان تمرين‌هاي «دكتر نون» را شروع و ۳ ماه ادامه داديم. قرار بود «دكتر نون» را اسفند ۹۸ در تالار وحدت روي صحنه ببريم كه اين‌بار ويروس كرونا به عنوان بلايي ناگهاني در جهان همه امور را به هم ريخت و در ايران نيز به همه صنوف به ويژه صنوف هنري لطمه بسياري زد. اين شرايط باعث شد تا ما هم نتوانيم توليد «دكتر نون» را ادامه دهيم.»
مرزبان كه در اين باره با مهر گفت‌وگو كرده در ادامه نسبت به تمهيدات اتخاذ شده از سوي مسوولان هم انتقادهايي وارد مي‌كند. از يك سو به انتظار هنرمندان اشاره دارد و از سوي ديگر به كم‌كاري‌هاي صداوسيما توجه نشان مي‌دهد كه بيش از يك دهه است ديگر توجه چنداني به هنرمندان تئاتر و اصولا هنرهاي نمايشي نداشته. اين دغدغه بارها توسط هنرمندان با انتقاد مواجه شده و البته مديران رسانه ملي نسبت به آن كوچك‌ترين واكنشي نشان نداده‌اند؛ رويه‌اي كه كاملا آگاهانه به نظر مي‌رسد. «من با اميد به آينده نگاه مي‌كنم اما ما هنرمندان ۵۰ درصد ماجرا هستيم و ۵۰ درصد ديگر مديران، مسوولان و تصميم‌گيرندگاني هستند كه بايد با هنرمندان همراهي و از آنها حمايت كنند. نمي‌دانم چرا با وجود اينكه تئاتر هنر مادر و پيشرو است، در همه امور مغفول واقع مي‌شود و در زماني كه بودجه‌هاي هنري تعيين مي‌شود، تصميم‌گيرندگان ناچيزترين بودجه را براي تئاتر در نظر مي‌گيرند. نمي‌دانم چرا مسوولان كم توجهي به تئاتر مي‌كنند.»
كارگردان نمايش «تانگوي تخم مرغ داغ» انتظار خود را اين‌گونه توضيح مي‌دهد: «انتظار ما از سياستگذاران فرهنگ و هنر به ويژه تئاتر اين است كه در چنين شرايطي براي بهبود شرايط تئاتر فكر كنند. وظيفه سياستگذاران در شرايط بحراني و خاص يافتن راهكار براي بهبود شرايط است. سالن‌هاي تئاتر باز شده ولي به دليل ترس از كرونا با افت مخاطب مواجه شده‌ايم.»
مرزبان براي برون‌رفت از وضعيت غمبار پيش آمده براي هنرمندان تئاتر و سالن‌هاي خالي تئاتر راهكاري نيز ارايه مي‌دهد: «به نظر من بهترين راه براي برون‌رفت از اين شرايط اين است كه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي و سازمان صدا و سيما با هم به تفاهم برسند و همكاري كنند تا هنرمندان به توليد تله‌تئاتر بپردازند تا پخش شوند.» البته روشن نيست كه توليد تله تئاتر در وضعيت كنوني چطور قرار است آلام صدها گروه نمايشي را التيام دهد اما احتمالا مي‌تواند براي بعضي گروه‌ها و هنرمندان آورده داشته باشد. نكته اينجا است كه صدا و سيما نيز با كمبودهاي مالي مواجه است و تعطيلي پي‌درپي شبكه‌هاي برون‌مرزي گواه اين موضوع به نظر مي‌رسد. بنابراين پيشنهاد هادي مرزبان نتيجه‌اي ملموسي به دنبال نمي‌آورد. اما اميدواري اين كارگردان قابل اعتنا است: «اميدوارم تلويزيون عناد خود با تئاتر را فراموش كند. سال‌ها است كه تلويزيون تئاتر را رها كرده است. نمي‌دانم چرا مديران سازمان صدا و سيما به اين باور نمي‌رسند كه تئاتر مي‌تواند بسياري از مشكلات اجتماعي و معضلات جوانان را حل كند.»