دولت و موانع پيش‌روي جريان‌هاي سياسي
فيض‌الله عرب‌سرخي
اگر نيروهاي فعال سياسي را با تسامح به دو طيف اصلاح‌طلب و اصولگرا تفكيك كنيم، در عمل، جريان اصولگرا براي فعاليت‌هاي خود نه‌تنها با هيچ مانع عمده‌اي مواجه نيست بلكه از سوي بسياري از بخش‌هاي حاكميت مورد پشتيباني هم واقع مي‌شوند. البته اين طيف داراي مشكلات فراواني است، اما اين مسائل و مشكلات به ساختارهاي تشكيلاتي و فكري آنها مربوط مي‌شود و نه موانعي كه احيانا از جانب حكومت با آن روبه‌رو باشند. به عنوان مثال طيف اصولگرا در انتخابات مجلس دغدغه‌اي با عنوان رد صلاحيت مواجه نيستند و بسياري از مشكلات ديگر كه پرداخت تفصيلي به آنها از مجال اين مختصر خارج است. اما طيف و جبهه اصلاح‌طلب علاوه بر مشكلاتي كه هر جريان سياسي كمابيش مي‌تواند با آن مواجه باشد با مسائل و مشكلاتي روبه‌روست كه ريشه در فهم و رفتار بخش‌هاي مختلف حاكميت دارد. به عنوان مثال مساله «ردصلاحيت» موضوعي است كه براي اصلاح‌طلبان همزاد انتخابات شده است، به گونه‌اي كه با آغاز بحث انتخابات موضوع رد صلاحيت هم شروع مي‌شود و تا آخرين روزهاي قبل از انتخابات ادامه دارد و به دليل همين مساله معمولا تبليغات اصلاح‌طلبان همواره با مشكلات اجرايي مواجه مي‌شود. از موانع ديگر مسائل و مشكلاتي است كه احزاب و رسانه‌هاي اصلاح‌طلب را تهديد مي‌كند. در شرايطي كه در فعاليت سياسي و مطبوعاتي همواره وقوع خطا وجود دارد ولي اگر برخوردهاي صورت گرفته فهرست شود به‌خوبي گوياي تهديد مستمري است كه احزاب و رسانه‌هاي اصلاح‌طلب را مشمول عنايت ويژه داشته است و در شرايطي كه تندترين مواضع توسط احزاب و رسانه‌هاي اصولگرا اتخاذ مي‌شود ولي آمار حكايت از برخوردهاي آنچناني با نهادهاي اصلاح‌طلب است. نكته ديگر اينكه در حالي كه لازم است تا معرفي چهره‌هايي كه قرار است در يك انتخابات به عنوان نامزد معرفي شوند در خلال سال‌هاي قبل از انتخابات و در يك فرآيند آرام و بدون فشار صورت پذيرد اما دغدغه‌هاي ناشي از ايجاد محدوديت‌هاي مضاعف عملا روند كار سياسي را با اختلال مواجه مي‌كند. نتيجه عملي اين اقدامات بستن دست و پاي يك‌سوي رقابت و اعمال تبعيضي ظالمانه در رقابت‌هاي انتخاباتي است كه اگر قوانين موجود هم مبناي قضاوت باشد در خلاف بودن آن ترديدي نيست. بنابراين محدوديت‌ها عمدتا ناشي از اجراي تبعيض‌آميز مقرراتي است كه با وجود همه اشكالات اجراي يكنواخت آن براي دو جناح مي‌توانست منشا شور‌و‌نشاطي صدچندان باشد با وجود اين همه، من معتقدم كف راي اصلاح‌طلبان بسيار بالاتر از اصولگرايان است كه آخرين آزمون در‌اين‌باره انتخابات ٩٢ بود. اگر دولت در سال جاري اهتمام بيشتري به مسائل سياسي داشته باشد با اميدي كه در جامعه جوانه زده و اقبالي كه در نخبگان نسبت به انتخابات مجلس پديد آمده، تشكيل مجلسي در تراز دولت تدبير‌و‌اميد يا لااقل غيرمزاحم براي برنامه‌هاي توسعه‌اي دور از دسترس نخواهد بود.