نشست روز گذشته مجلس با بگومگوهاي طيف‌هاي مختلف اصولگرا جنجال‌ساز شد
انشقاق؛ گام اول
اصولگرايان حاضر در يازدهمين مجلس شوراي اسلامي روز گذشته در شرايطي گرد هم آمدند كه در 50 روز ابتدايي آغاز به كارشان در ساختمان هرمي‌شكل ميدان بهارستان به‌رغم هزار و يك اختلاف شكل گرفته بر سر انتخاب اعضاي هيات رييسه، ورود به كميسيون‌ها و تصاحب كرسي‌هاي حساس پارلمان، كمتر بگومگويي را در صحن علني به نمايش گذاشته بودند، از اين رو كمتر كسي انتظار بگومگوهاي علني و كنش و واكنش‌هاي در نوع خود تند را از آنان داشت ولي دقيقا همين اتفاق افتاد و روند انتقادات به هيات رييسه مجلس و عملكرد آنان چنان پيش رفت كه علاوه بر محمدباقر قاليباف كه رياست انتخابي‌ترين قوه جمهوري اسلامي را برعهده دارد، ساير اعضاي هيات‌رييسه نيز يكي پس از ديگري و به نوبه خود به انتقادات نمايندگان پاسخ گفتند تا براي اندكي هم كه شده از بار اتهامات وارده به خود بكاهند. تلاشي كه فارغ از موفق يا ناموفق بودنش مي‌تواند نشاني باشد از پايان كار اتحاد فرمايشي اصولگرايان و فعاليت يك فراكسيون سياسي در پارلمان.
امان از آن 41 مصوبه
پارلمان‌نشينان روز گذشته نشست آرامي را پشت سر مي‌گذاشتند تا اينكه نوبت به بررسي طرحي براي تغيير سقف كميسيون‌هاي تخصصي پارلمان رسيد؛ طرحي كه از قرار معلوم و با در نظرگيري شرايط امروز مجلس تنها راه‌برون رفت هيات رييسه از بن‌بست خود ساخته آنان محسوب مي‌شود. ماجرا از آن قرار است كه در مجلس دهم براي جلوگيري از لابي‌ها و گفت‌وگوهاي پشت‌پرده اقدام به امتيازبندي سوابق و تحصيلات نمايندگان براي ورود به كميسيون‌هاي مختلف شد. اقدامي كه هرگز در پارلمان دهم فرصت اجرا نيافت تا مجلس‌يازدهمي‌ها نخستين گروه اجرا‌كننده آن باشند. اين مهم سبب شد تا فشارها به هيات رييسه افزايش يابد تا جايي كه آنان را به تصويب «41 مصوبه براي 41 نفر» كرد تا آنان نيز بتوانند در كميسيون‌هاي مختلف حضور داشته باشند. اين اقدام در نهايت موجب شد تا برخي كميسيون‌هاي مجلس به‌ويژه كميسيون حقوقي و قضايي به سقف قانوني مذكور نرسند و در نتيجه خبري از تشكيل جلسه نباشد. نمايندگان و هيات رييسه مجلس براي برون‌رفت از مخمصه خودساخته روز گذشته طرح تغيير سقف اعضاي كميسيون‌ها را مطرح كردند ولي نمايندگان مجلس نه‌تنها دست رد به سينه اين طرح زدند، بلكه به انتقاد از هيات رييسه نيز پرداختند چنانكه الياس نادران كه نزديكي‌هاي غيرقابل انكاري به قاليباف دارد به تندي از هيات رييسه انتقاد كرد و گفت كه «هيات رييسه براي ۴۱ نفر از اعضاي پارلمان مصوبه ۴۱بندي داشت و نهايتا 6 نفر را به كميسيون بودجه آورد كه مشاغل‌شان هيچ ارتباطي به اين كميسيون نداشته است. اينكه بخواهيم با اين سابقه هيات رييسه به آن اختيار دهيم كه كف و سقف كميسيون‌ها را تعيين كند، واويلاست.» اين تذكر اما از سوي قاليباف پذيرفته نشد و او در پاسخ به نماينده همراهش در روزهاي نيل به كرسي رياست گفت: «دستورالعملي به پيوست آيين‌نامه وجود داشت كه هيات رييسه و شعب مي‌توانستند آن را اصلاح كنند و اين كار طبق مقررات انجام شد.»
دفعه آخرت باشد!
انتقادات به هيات رييسه اما پايان نيافت با اين تفاوت كه اين‌بار و به جاي يك همراه قاليباف، نوبت به جدي‌ترين رغيب او رسيد. حميدرضا حاجي‌بابايي كه پس از عدم توفيق در فراكسيون نيروهاي انقلاب از رقابت با قاليباف در صحن علني خودداري كرده بود و در عوض كرسي رياست كميسيون برنامه و بودجه را تصاحب كرد، روز گذشته به تندي از احمد اميرآبادي‌فراهاني كه به‌زعم برخي نمايندگان بيشترين نقش را در چيدمان كميسيون‌ها داشته انتقاد كرد و با يادآوري اظهارات او درباره «اشتباه كميسيون برنامه و بودجه در ارايه اسامي به هيات رييسه» گفت كه «كميسيون بودجه ۲۳ عضو دارد و يك تايپيست؛ در مورد اعلام اسامي ناظران پيشنهادي اين كميسيون اشتباه شده است. شما بايد شأن و حيثيت نمايندگان را رعايت كنيد؛ شما را بالا نفرستاديم كه هرچه مي‌خواهيد بگوييد؛ اينجا خيابان نيست. اين آخرين بار باشد كه به يك نماينده، به يك كميسيون توهين مي‌كنيد.» اين اظهارات تند و تيز همان لحظه با واكنش علي نيكزاد، نايب‌رييس دوم مجلس كه رياست جلسه را برعهده داشت، مواجه شد. او با بيان اينكه «توهيني در كار نبوده، آقاي اميرآبادي گفتند دوستاني كه ليست را به هيات رييسه داده‌اند، اشتباهاتي را مرتكب شده‌اند» مي‌خواست فضا را آرام كند ولي نماينده قم كه نامش برده شده بود، از اين فرصت استفاده كرد و گفته‌هاي حاجي‌بابايي را به منزله تهديد عليه خود دانست و اظهار كرد: «شما در نامه معرفي اعضا اشتباه كرديد و اين اشتباه هم تايپي نبوده است، از اين‌رو بنده در پاسخ به آقاي حسيني عرض كردم كه مقصر بنده نبودم و كميسيون برنامه، بودجه و محاسبات اشتباه كرده است؛ حال بنده چه توهيني به شما كرده‌ام كه مي‌فرماييد آخرين بارت باشد؟ آيا اين تهديد نيست؟ اين شأن نماينده است كه نماينده‌اي ديگر را تهديد كند؟ شما تهديد كرديد كه آخرين بارت باشد، چه كاري مي‌خواهيد انجام دهيد، مي‌خواهيد بنده را بكشيد؟»
دعوا بر سر رياست «ايثارگران»
اين هم اما پايان ماجراها نبود؛ اصولگرايان مجلس يازدهم بار ديگر بر سر كرسي‌اي ديگر به هم تاختند و اين‌بار ماجرا به فراكسيون ايثارگران پارلمان برمي‌گشت. از قرار معلوم حسن نوروزي، يكي از گزينه‌هاي رياست كميسيون هنوز تشكيل نشده حقوقي و قضايي مجلس تا صبح روز گذشته تنها گزينه رياست اين فراكسيون به شمار مي‌رفت تا اينكه اميرآبادي‌فراهاني دقيقه 90 وارد ميدان شده و به عنوان رقيب او ايفاي نقش مي‌كند. رقيبي كه در نهايت گوي سبقت را از نوروزي ربوده و درحالي به عنوان رييس فراكسيون ايثارگران انتخاب مي‌شود كه عضو هيات رييسه مجلس است و طبيعتا با مشغله‌هايي دوچندان همراه. انتخاب اميرآبادي‌فراهاني به عنوان رييس اين فراكسيون موضوعي نبود كه نوروزي به سادگي با آن كنار بيايد و همين به جنجالي تازه در صحن علني بدل شد. نماينده رباط‌كريم در مجلس در جريان تذكر خود در مرحله اول به انتقاد از برنامه‌ريزي هيات رييسه و اقدامات اخير قاليباف و يارانش پرداخت ولي در ادامه شخص اميرآبادي‌فراهاني را هدف قرار داد و اظهار كرد: «امروز صبح انتخابات هيات رييسه فراكسيون ايثارگران بود كه آقاي اميرآبادي به عنوان رييس انتخاب شدند. مگر ايشان در چند جا بايد حضور داشته باشند؟ يك دفعه مجلس را بدهيم به دست ايشان.» اميرآبادي در واكنش به اظهارات نوروزي گفت: «صبح فراكسيون ايثارگران جلسه داشت و بنده هم براي راي به آقاي نوروزي در اين جلسه حاضر شدم، اما آقايان دشتي‌اردكاني، رسولي‌نژاد، رحيم زارع و جوكار بنده را به زور كانديدا كردند، درحالي كه بنده تصميمي بر اين كار نداشتم. اين افراد در اينجا حضور دارند و مي‌توانند شهادت بدهند. بنده قانون ايثارگران برنامه ششم توسعه را نوشتم و ايثارگر هستم، شما هم ايثارگر هستيد، بنابراين هر دو مي‌توانيم خود را در معرض راي نمايندگان قرار دهيم. اگر راي دادند در آن سمت، خدمت مي‌كنيم و در غير اين‌صورت نيز به گونه‌اي ديگر و مانند ديگران به خدمت مي‌پردازيم. حال چرا از اينكه به شما راي ندادند، ناراحت شديد؟»
انشقاق غيرعلني
به اين‌ترتيب و با در نظرگيري تمام كنش و واكنش‌هاي رخ داده در صحن علني مجلس و جدال‌هاي لفظي ميان اصولگرايان، مي‌توان از پايان ماه عسل آنان در ساختمان هرمي شكل ميدان بهارستان و آغاز روزهاي سخت پارلمانتاريستي‌شان سخن به ميان آورد. روزهاي سختي كه مي‌تواند همچون آنچه در نهمين دوره مجلس شوراي اسلامي اتفاق افتاد، به انشقاق اصولگرايان ختم شده و آنان را در غياب اصلاح‌طلبان و مستقلان به جدالي درون گروهي مشغول كند. اين ميان حاجي‌بابايي و ياران محمود احمدي‌نژاد در قوه مقننه از يك‌سو و پايداري‌ها و ساير تندروهاي اصولگرايان از سوي ديگر بيشترين ظرفيت ممكن را براي جدايي از عليرضا زاكاني و فراكسيون نيروهاي انقلاب كه اين روزها تمام و كمال به حمايت از قاليباف مي‌پردازد، دارد اما به نظر مي‌رسد هنوز زمان علني‌سازي آن فرا نرسيده و براي تماشاي اين لحظه بايد حداقل تا پايان فصل منتظر ماند.