چرا سينماداران حاضر به پرداخت سهم تهيه‌كنندگان نيستند؟
30 ميليارد تومان بدهي به صاحبان فيلم‌ها
گروه هنر و ادبيات
از زمان شيوع ويروس كرونا يعني اسفند سال گذشته گرفتاري‌هاي زيادي نصيب سينماداران شده؛ از تعطيلي‌هاي پي‌درپي سالن‌هاي سينما گرفته تا بيكاري كارمندان سالن‌ها كه باعث شد سينماداران خواستار حمايت مالي دولت براي جبران ضررهاي پيش‌آمده باشند. از سوي ديگر برخي تهيه‌كننده‌هاي سينما كه سال قبل فيلمي روي پرده داشتند از سينماداران گله‌مند بودند كه پول بليت‌هاي فروخته‌شده آثارشان پرداخت نشده است.
در تاريخ 6 مرداد روابط عمومي سازمان سينمايي به نقل از سيد محمد مهدي طباطبايي‌نژاد، معاون نظارت و ارزشيابي سازمان سينمايي اعلام كرد: «پيرو جلسات متعددي كه در خصوص بدهي سينماداران با پخش‌كنندگان داشتيم اين ليست نهايي شد كه جمع آن شامل سينماهاي سراسر كشور، شانزده و نيم ميليارد تومان مي‌شود. اين ليست امروز به صندوق اعتباري هنر اعلام مي‌شود و مقرر شد از طريق صندوق اعتباري وام 4 درصدي جهت تسويه حساب پخش‌كنندگان به سينماها پرداخت شود.
در همين گزارش طباطبايي نژاد با بيان اينكه سينماداران متعهد به پرداخت اين بدهي مي‌شوند ادامه داد: «اين پول بايد به چرخه توليد برگردد تا براي دست اندركاران سينما ايجاد شغل كند و زنجيره توليد تا اكران كامل شود.»
حالا پنجشنبه‌اي كه گذشت چهار تهيه‌كننده مصطفي كيايي، محمد شايسته، محمدرضا تخت‌كشيان و امير آشتياني‌پور متني را با عنوان «سهم صاحبان فيلم در جيب سينمادارها» در ايسنا منتشر كردند با اين مضمون كه سينماي ايران اين روزها همچون ساير اصناف و مشاغل شرايط دشواري دارد و اين هنر- صنعت به دليل هزينه‌هاي سرسام‌آور توليد و تعطيلي سالن‌ها و سوءمديريت‌ها در آستانه ورشكستگي قرار گرفته است.
آنها نوشتند: «متاسفانه بخش مهمي از سالن‌هاي سينماي دولتي و خصوصي يا متعلق به نهادهاي ديگر حاكميت به بهانه شيوع كرونا و ركود بازار، حاضر به پرداخت سهم تهيه‌كنندگان و سرمايه‌گذاران از فروش فيلم‌هاي سال گذشته - حتي چند ماه پس از پايان اكران - نيستند. سيستم‌هاي كهنه و ناكارآمد اكران و شيوه غلط گردش مالي در سينماي ايران سبب شده تا سهم صاحبان فيلم از فروش آثار سينمايي به ناحق و نامشروع در اختيار سينمادارها قرار بگيرد و اهالي سينما همواره از بدحسابي و ديركردِ پرداخت‌ها گلايه دارند. اين معضل در ماه‌هاي اخير به بحراني بزرگ و عجيب تبديل شده و سالن‌هاي سينما فقط از سال گذشته حدود 30 ميليارد تومان به سرمايه‌گذاران و تهيه و پخش سينما بدهكارند. در حالي كه اكران عمومي اغلب اين فيلم‌ها پيش از ورود و شيوع كرونا به پايان رسيده و ماه‌هاست كه سهم فروش فيلم‌ها به صاحبان واقعي‌اش نرسيده است سرمايه‌هايي كه اغلب بيش از دو سال راكد مانده و با كاهش سرسام‌آور ارزش پول ملي هر روز بيشتر باعث ضرر و زيان و تعطيلي دفاتر توليد و پخش و نابودي انگيزه‌هاي سرمايه‌گذاري سالم در سينما مي‌شود.
اين چهار تهيه‌كننده معتقدند اين بي‌عدالتي آشكار در حق سرمايه‌هاي سينما با هيچ منطقي قابل‌قبول نيست و شيوع ويروس يا مشكلات اقتصادي و تورم هم توجيه مناسبي براي اين اجحاف ناجوانمردانه نخواهد بود، امضاكنندگان اين نامه خواستار حل فوري اين معضل هستند. با توجه به اينكه طي روزهاي اخير وعده‌هايي جهت چاره‌جويي از سوي متوليان و مديران سينمايي در جلسات و رسانه‌ها مطرح شده، چشم‌انتظارِ نتيجه اين اقدامات هستيم تا سرمايه‌هاي سينما بيش از اين به تاراج نرود.»