آقاي صمدي‌راد فكر مي‌كنيد ايام كرونا و تعطيلي دانشگاه‌ها چه تاثيري بر كنشگري دانشجويي گذاشته است؟ به عنوان دبير يك انجمن دانشجويي در دانشگاه علامه طباطبايي، مشخصا چه تاثيراتي بر كنشگري دانشجويان اين دانشگاه را از نزديك لمس كرديد و با چه سدهايي روبرو شده‌ايد؟
با توجه به اينكه كنش دانشجويي نياز به كف دانشگاه دارد و خارج از آن نمي‌توان كاري از پيش برد به همين دليل در اين مدت جريان دانشجويي بيشتر واكنشگرا بوده و هست. مثلا اتفاقي رخ مي‌داد انجمن‌هاي اسلامي و صنفي و ... واكنش نشان مي‌دادند. در اين ۵، ۶ ماه كه ما كف دانشگاه را از دست داده‌ايم، تنها توانستيم از طريق فضاي مجازي، حلقه‌هاي دانشجويي مجازي يا كارگاه‌هاي آموزشي برگزار كنيم تا بتوانيم در اين اوضاع و احوال نيروهاي تشكل خودمان را حفظ كنيم.
در اين ايام در فضاي مجازي چه برنامه‌هايي برگزار كرديد؟
كارگاه‌هايي با حضور فعالان دانشجويي با موضوع تحليل‌هاي سياسي در سطح دانشگاه برگزار كرديم كه هنوز هم در جريان است. گاهي اساتيدي را هم دعوت مي‌كنيم كه در مورد موضوعات روز - از كرونا گرفته تا موضوعات و مسائل ديگر- سخنراني مجازي داشته باشند.
يكي ديگر از كارگاه‌هايي كه برگزار كرديم در مورد تاريخ جنبش دانشجويي بود. در واقع در اين وضعيت به‌دليل رعايت پروتكل‌هاي بهداشتي و به‌خاطر اينكه برخي دانشجويان به‌دليل شرايط فعلي به شهرهاي خودشان بازگشته‌اند، برنامه‌هاي مجازي از اين دست داشتيم.
چقدر موضوع بحث اين كارگاه‌ها يا ميزگردها به مسائل سياسي و روز كشور اختصاص داشت؟
ما كميته‌هاي مختلفي داريم كه روي حوزه‌هاي تخصصي تمركز دارند اما كارگاه‌ها يا ميزگردها را براساس علاقه‌مندي دانشجويان انتخاب مي‌كنيم كه خب از تنوع قابل‌توجهي هم برخوردار است اما دوران شيوع كرونا، فعاليت مجازي ما افزايش دوچندان داشت، روزانه ۷ پست اينستاگرامي يا يادداشت‌هاي دانشجويي يا حتي مطالبي از فعالان سياسي منتشر مي‌كرديم، همچنين بحث و نقد و نظرهايي در گروه‌هاي تلگرامي در حوزه‌هاي مختلف داشتيم. كتاب‌هايي را هم بخش‌بندي مي‌كرديم و باهم مي‌خوانديم.
انجمن شما دقيقا از چه پلتفرم‌هايي در فضاي مجازي استفاده مي‌كند؟
فعلا در اينستاگرام و تلگرام فعاليت داريم و به زودي در توييتر هم فعال مي‌شويم؛ چرا كه مخاطبش هم با اينستاگرام متفاوت است.
چه شد كه از طريق دانشگاه به دليل اين فعاليت‌هاي مجازي با فشارهايي مواجه شديد؟
وقتي كف دانشگاه را از دست داديم، تصميم گرفتيم كه با فضاي مجازي اين كمبود را برطرف كنيم. ابتدا هم فشاري احساس نمي‌شد و به مرور اين فشارها شروع شد. ابتدا تذكرات به‌صورت شفاهي بود، تذكراتي از اين دست كه چرا فلان حرف را در بيانيه مطرح كرديد يا چرا درمورد فلان موضوع برنامه مجازي داشتيد و... وقتي شروع كرديم به برگزاري نشست‌هايي در قالب لايو اينستاگرام نامه‌ها و تذكرات كتبي شروع شد. تقريبا ۳ نامه براي ما فرستادند. اولي بابت يك پيمايش در مورد زنان بود كه كميته حقوق شهروندي آن را برگزار كرده بود. موضوع اين پيمايش در مورد آسيب‌هاي دختران دانشجو از نحوه برخورد اساتيد بود. اولين نامه محرمانه را در مورد اين موضوع دريافت كردم. به من گفته شد كه برخي اساتيد و نهاد نمايندگي رهبري در دانشگاه‌ها و حراست فشار آورده‌اند. در وهله اول تلاش كرديم كه اين موضوع را به صورت تعاملي حل كنيم. حتي فهرست اساتيدي را كه مشكلاتي ايجاد كرده‌بودند- درحالي كه موضوع پيمايش صورت‌گرفته اساسا در همين حوزه بود- تك‌تك و با اسم به دانشگاه تحويل داديم. آنها هم گفتند كه پيگيري مي‌كنند.
اين نامه‌ها از طرف دفتر رياست دانشگاه به دست شما مي‌رسيد؟
نامه‌ها با امضاهاي مختلف بود. آخرين نامه‌اي كه دريافت كرديم با امضاي دبيرخانه هيات نظارت بود. براي اينكه نام معاون فرهنگي يا مديركل امور فرهنگي مطرح نباشد، سعي مي‌كردند، از بخش‌هاي ديگر و افراد ديگري اين نامه‌ها را امضا كنند تا از نظر حقوقي راه فراري داشته باشند.
اولين نامه از سوي معاون فرهنگي و مدير كل امور فرهنگي دانشگاه و آخري از سوي دبيرخانه هيات نظارت بود، درحالي كه كار اصلي‌اش، ثبت شكايت است. ما به اين موضوع اعتراض كرديم و گفتيم بايد حداقل رييس هيات نظارت يا دبير هيات نظارت يا معاون فرهنگي دانشگاه، نامه را امضا كند. در واقع هر چقدر تهديدها سطح بالاتري مي‌رفت، سطح امضاها پايين‌تر مي‌آمد.
محتواي اين نامه‌ها و تهديدها چه بود؟
اول آيين‌نامه‌ها را به صورت كلي و تفسيرهايي كه خود دانشگاه از آن آيين‌نامه‌ها داشت مطرح مي‌كردند. مثلا مي‌گفتند بر اساس دستورالعملي كه در آيين‌نامه مصوب سال ۱۳۸۳ هست، برگزاري برنامه‌ها در فضاي مجازي هم نياز به مجوز دارد.
اين در حالي است كه سال ۸۳ اساسا خيلي از اين پلتفرم‌ها وجود نداشت. دو، سه سال پيش قرار بود ابلاغيه‌هايي در مورد فضاي مجازي به تشكل‌ها ابلاغ شود اما هنوز ابلاغي صورت نگرفته است. مرجع آيين‌نامه‌هاي دانشگاهي هم وزارت علوم است و تفسيرهايي كه دانشگاه در مورد آيين‌نامه‌ها ابلاغ مي‌كرد در سايت وزارت علوم وجود نداشت.
در همين راستا به ما تذكر مي‌دادند كه اگر به اين نامه‌ها توجه نكنيم، دچار مشكل مي‌شويم. تعليق انجمن و در گام بعدي لغو مجوز هم از تهديداتي بود كه صورت مي‌گرفت. ما اين موضوع را از طريق وزارت علوم پيگيري كرديم.
پيگيري‌هاي شما از وزارت علوم به كجا رسيد؟
ما عكس آخرين نامه را براي دكتر غلامي، وزير علوم فرستاديم و شرحي هم از اتفاقات رخ‌داده را مطرح كرديم. ايشان قول پيگيري دادند. در ادامه اما گفتند فعلا درگير مشكلات برگزاري كنكور در ايام كرونا هستند اما بعد از آن دوباره پيگيري خواهند كرد.
اين اتفاق و فشارها صرفا براي انجمن شما رخ داده است؟
ما در قالب انجمن اسلامي دانشجويان آزادانديش دانشگاه علامه هستيم اما انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه علامه هم مي‌خواستند برنامه‌اي در مورد وضعيت آموزش مجازي دانشگاه علامه برگزار كنند كه نمي‌دانم در قالب لايو اينستاگرامي بود يا از طريق همان پلتفرمي كه براي آموزش مجازي در دانشگاه تعبيه شده، اما به هر روي براي آن درخواست مجوز كرده بودند كه معاونت فرهنگي اجازه برگزاري نداد.
مطلع هستيد كه اين وضعيت در دانشگاه‌هاي ديگر هم وجود دارد يا نه؟
بله ما با دوستان‌مان در دانشگاه‌هاي ديگر كه صحبت مي‌كنيم، اين وضعيت براي برخي ديگر از دانشگاه‌ها به انحاي مختلف وجود دارد. به خصوص دانشگاه‌هايي كه در شهرستان هستند و هيچ صدايي هم از آنها حمايت نمي‌كند مثل دانشگاه لرستان كه حتي كار به تهديدهاي امنيتي خارج از دانشگاه كشيده‌شد يا دانشگاه اروميه و... .
در حال حاضر و با توجه به شرايط پيش‌آمده، انجمن برنامه‌هاي مجازي خود را متوقف كرده است؟
خير، آخرين برنامه ما صحبت‌هاي سياوش حاتم، عضو مستعفي حزب اتحاد ملت -كه به تازگي از اين حزب استعفا داده- بود كه به احزاب سياسي در ايران به‌خصوص حزب اتحاد ملت اختصاص داشت. از ايشان مصاحبه ويديويي گرفتيم كه به زودي پخش مي‌شود اما ما براي برگزاري ساير برنامه‌هاي انجمن در فضاي مجازي هم درخواست مجوز نمي‌دهيم تا تكليف مشخص شود. در واقع اين يك بدعت‌گذاري است، همان‌طوركه داستان شيوه‌نامه انضباطي با كميته‌اي كردن دانشجويان از دانشگاه علامه شروع شد. بنابراين مجوز براي كانال تلگرامي يا لايو اينستاگرام هم چيز جديدي است كه از علامه شروع شده است. آن‌طور كه شنيدم در دانشگاه الزهراي تهران هم معاونت فرهنگي بابت اين مسائل از وزارت علوم استفساريه مي‌گيرد. گويا آقاي غفاري، معاونت فرهنگي وزارت علوم هم پاسخ‌هايي كلي مي‌دهند، مبني بر اينكه بايد نظارت باشد اما مشخص نيست كه آيا بايد مجوز گرفته شود، آيا بايد معاونت فرهنگي دانشگاه بر محتوا نظارت داشته باشد يا ... .
تا به حال براي شما يا ديگر اعضاي انجمن مشكلي در اين خصوص ايجاد شده است؟
ما به مناسبت چهلم جانباختگان هواپيماي اوكرايني در دانشگاه برنامه‌اي برگزار كرديم. حدود ۱۴ نفر از دانشجويان از سوي كميته انضباطي احضار شدند. اما دانشگاه فعلا اين موضوع را به نوعي مسكوت گذاشته؛ فعلا مشكلي پيش نيامده و جلسه‌اي هم برگزار نشده است.
اولين تذكر بابت يك پيمايش در مورد زنان بود كه به همت كميته حقوق شهروندي برگزار شد و در مورد آسيب‌هاي دختران دانشجو از نحوه برخورد اساتيد بود
گفته شد كه برخي اساتيد و نهاد نمايندگي رهبري در دانشگاه‌ها و حراست فشار آورده‌اند. در وهله اول تلاش كرديم كه اين موضوع را به صورت تعاملي حل كنيم. حتي اساتيدي كه مشكلاتي ايجاد كرده‌بودند-كه موضوع پيمايش صورت گرفته در اين حوزه بود- را تك‌تك و با اسم به دانشگاه تحويل داديم. آنها هم گفتند كه پيگيري مي‌كنند
دانشگاه به آيين‌نامه‌هايي استناد و از آنها تفسير مي‌كند كه مصوب سال ۱۳۸۳ است در حالي كه آن زمان اساسا اين پلتفرم‌ها وجود نداشت
گرفتن مجوز براي برنامه‌هاي مجازي بدعت‌گذاري است
تا تكليف مشخص نشود، براي برنامه‌هاي مجازي درخواست مجوز نمي‌دهيم!