آخرين رييس جمهور

ماري پايلون در مقاله‌اي كه روز 24 ژوئن 2017 در مجله معتبر نيويوركر منتشر شد، شرح زندگي و اوصاف ماري ترامپ را نوشته است. در آن مقاله آمده اگرچه بيشتر وقت او در خانه مي‌گذشت اما مواقعي به فِرِد در كار مديريت املاك كمك مي‌كرد. او همچنين در بيمارستان‌ها و مدرسه‌ها كارهاي داوطلبانه مي‌كرد. ماري همچنين به افراد ناتوان مغزي و كودكان معلول كمك‌هاي بسياري مي‌كرد. خانواده ترامپ در چندين ارگان خيريه از جمله سلويشِن آرمي(Salvation Army) موسسه پيشاهنگي پسران و موسسه چراغ‌دريايي براي نابينايان(Lighthouse for the Blind) فعال بودند. فِرِد و ماري يك بخش 228 تختخوابه در بيمارستان جاماييكاي نيويورك ساختند كه ماري ترامپ نام دارد. ماري پايلون مي‌نويسد كه دونالد روش‌هاي مختلف آرايش مويش را از مادرش آموخته است. ماري ترامپ به مدل موهاي نارنجي پيچشي و دراماتيك علاقه داشت. روشي كه او به پسرش آموخت و برايش به ارث گذاشت. ترامپ بعدها در كتاب هنر بازگشت نوشت كه مادرش بسيار با هوش بوده و هيچ زني در زندگي او تمام خصوصيات ماري ترامپ را نداشته است. دونالد همچنين در كتاب هنر معامله مي‌نويسد، وقتي به گذشته نگاه مي‌كنم، متوجه مي‌شوم كه بخشي از استعداد من در رابطه با بازيگري و شومن شدن به مادرم رفته است. ماري ترامپ در سال 2000 در سن 88 سالگي در نيويورك درگذشت. داستان زندگي او از تبديل دختر دهم يك ماهيگير روستايي اسكاتلند به زني با زندگي مجلل و رولز‌رويس شخصي هواپيماي اختصاصي، مسافرت با كشتي‌هاي مجلل به باهاما و كاراييب مثل داستان سيندرلاي ديزني است كه فقط در ايالات‌متحده امكان تحقق داشت. دختر فقيري كه در يك مراسم رقص شاهزاده روياهايش را پيدا مي‌كند. اتفاقي كه براي ملانيا همسر سوم ترامپ هم به نوعي تكرار شد. 
هنگامي كه آيزنهاور به رياست‌جمهوري رسيد متوجه شد كه بسياري از برنامه يارانه‌هاي مسكن روزلت سوءاستفاده كرده‌اند. آيزنهاور اين اعمال را علنا محكوم كرد. نيويورك تايمز در مقاله 11 ژوئن 1945 فِرِد ترامپ را جزو ليست افرادي قرار داد كه از اين تسهيلات سوءاستفاده كرده‌اند. او و اشخاص ديگر موضوع تحقيقات كنگره قرار گرفتند. تحقيقاتي كه در مورد افرادي كه يك‌ شبه متمول شده بودند، انجام مي‌گرفت. در همان سال‌ها كميته بانكي سنا به پرونده فِرِد ترامپ و شريكش ويليام توماسلو رسيدگي مي‌كرد. براساس اين گزارش ترامپ و توماسلو براي يك پروژه 3.5 ميليون دلار بيش از آنچه هزينه شده بود، دريافت كرده بودند.
فِرِد از لحاظ سياسي فعال بود. او به ستادهاي انتخاباتي مختلف كمك مي‌كرد. راجر استون در يك مصاحبه گفت، وقتي كه از طرف ستاد انتخاباتي رونالد ريگان براي دريافت كمك مالي به دفتر فِرِد ترامپ رفتم، او مرا در دفترش كه بسيار ساده و بي‌زرق و برق بود، پذيرفت و وقت زيادي براي من گذاشت. بلافاصله متوجه عكس سياستمداران روي ديوار دفتر فِرِد شدم كه همه دموكرات بودند. اما فِرِد نامه‌اي از گلدواتر به او نشان داد كه در آن به ستاد گلدواتر 100هزار دلار كمك كرده بود. گلدواتر يك نامزد بسيار دست‌راستي حزب جمهوري‌خواه بود كه در انتخابات مغلوب ليندون بي‌جانسون شد. فِرِد به راجر استون گفته بود كه او در رابطه با مسائل محلي و ايالتي به حزب دموكرات كمك مي‌كند و در سطح فدرال حامي محافظه‌كاران جمهوري‌خواه است. فِرِد ترامپ به استون گفته بود بهتر است در مورد كمك به ريگان با پسرش دونالد ملاقات كند. راجر استون بعدها در پرونده ويكي‌ليكس يكي از متهمان ارتباط با روسيه و ويكي‌ليكس در انتخابات ترامپ بود كه به زندان محكوم شد. 

ورود سياهان ممنوع
فِرِد ترامپ ماهيتا شخصي نژادپرست بود و بيشتر در مجالس مختلف خود را سوئدي معرفي مي‌كرد. مهم‌ترين دليلش اين بود كه فكر مي‌كرد در زماني كه ايالات‌متحده در حال جنگ با آلمان و متفقين است اقرار به آلماني بودنش به تجارتش صدمه خواهد زد. كارها و روش‌هاي او بارها موضوع تحقيقات سازمان‌هاي قضايي و مجلس قرار گرفت. نخست سناي امريكا در سال 1954پرونده‌اي در رابطه با روش‌هاي غيراخلاقي تجارت او باز كرد. بعدها در سال 1966 ايالت نيويورك پرونده مشابهي را در دست گرفت. او مديريت املاك را در سال 1971به دونالد پسرش سپرد. 
 در سال 1973 ديوان حقوق مدني دادخواستي عليه شركت ترامپ صادر كرد كه در آن شواهدي ارايه شده بود كه شركت تحت ‌نظر او به خانواده‌هاي سياه‌پوست و مهاجران پورتوريكويي خانه اجاره نمي‌دهد. در سال 1975 خانواده ترامپ با نفي مفاد دادخواست توافق كرد به تبليغاتي كه فقط براي يك نژاد خاص طراحي شده، خاتمه دهند. اين پرونده نتيجه تحقيقات ديوان حقوق مدني قوه‌ قضاييه بود كه توسط اف‌بي‌اي بين سال‌هاي 1972 تا 1974 اجرا شده بود. 
گرچه براساس گزارش اف‌بي‌اي شواهدي در دست است كه فِرِد ترامپ با آگاهي از غيرقانوني بودن تبعيض نژادي به كارمندانش دستور داده كه به رنگين‌پوستان سياه يا اهل پورتوريكو منزل اجاره ندهند. همچنين براساس اسناد منتشره اف‌بي‌اي فِرِد ترامپ جايزه 500 دلاري براي مستاجران رنگين‌پوستي كه حاضر به تخليه باشند، تعيين كرده بود. مشروح گزارش 389 صفحه‌اي اف‌بي‌اي در سايت اف‌بي‌اي و خلاصه آن در تاريخ 15 فوريه 2017 در سايت هيل (Hill) منتشر شده است.  در ايالات‌متحده قانوني به نام آزادي اطلاعات وجود دارد كه ارگان‌هاي دولتي را موظف مي‌كند كه مدارك دولتي و حاصل تحقيقات پليس فدرال و محلي را در صورتي كه به متهم، حريم خصوصي او يا به روند قضايي زياني وارد نشود با درخواست مطبوعات يا اشخاص منتشر كنند. براي اخذ اين اطلاعات كافي است كه نامه‌اي با مضمون آزادي اطلاعات به ارگان دولتي يا قضايي فرستاده شود. در صورت عدم رسيدگي به درخواست آن ارگان موظف است، دليل موجهي داشته باشد وگرنه متقاضي مي‌تواند به‌ دليل خودداري از پخش اطلاعات عمومي به دادگاه شكايت كند. دادگاه در صورتي كه دليل دولت را نپسندد، دستور به نشر اطلاعات مي‌دهد. به همين دليل است كه نشرياتي مثل هيل يا واشنگتن‌پست به اين اطلاعات دست مي‌يابند. اين قانون براساس اين باور تهيه شده كه اطلاعات دولتي درنهايت متعلق به مردم است و دولت اساسا حق پنهان‌كاري طولاني‌مدت و بي‌دليل موجه قانوني اطلاعات را از مردم ندارد.
دونالد ترامپ كه در آن موقع 27 سال بيشتر نداشت در يك كنفرانس خبري اتهام وارده را دروغ‌هاي بي‌شرمانه خواند و اعلام كرد كه شركت ترامپ در يك شكايت متقابل تقاضاي 100ميليون دلار غرامت بابت خسارات ناشي از اين دادخواست داده است. اين پرونده با توافق طرفين بسته شد و هيچ‌ وقت به صحن دادگاه نرسيد. اين آخرين باري نبود كه دونالد براي جلوگيري از رسوايي، شاكيان يا دادستان‌ها را متهم به آبروريزي و از آنها شكايت متقابل كرد. شكايت متقابل يا شكايت قبل از شكايت از روش‌هاي باج‌گيري و ساكت كردن قربانيان دونالد ترامپ بوده و هست.
در سال‌هاي بعد و پس از انتقال مديريت به پسرش فِرِد با روش‌هاي مختلف وقتي كه دونالد به دليل قانون‌شكني‌ يا بي‌عرضگي‌ به دردسر مي‌افتاد به كمك او مي‌آمد. از جمله وقتي كه در سال 1976 دونالد ترامپ به‌ دليل تخلف ساختماني در مريلند در محل ساختمان هنگامي كه براي مذاكره با مقامات آمده بود بازداشت و همان شب با وديعه هزار دلاري آزاد شد. از جمله تخلفات دونالد در آن ساختمان تخلفات مربوط به نداشتن شير آتش‌نشاني به ميزان كافي بود. همچنين زماني كه بدهي‌هاي دونالد ترامپ در سال 1987به بيش از 13ميليون دلار رسيد، فِرِد با سرمايه‌گذاري   15.5 ميليون دلاري در ساختمان قصر ترامپ(Trump Palace) و فروش مجدد آن سهام به دونالد با قيمت 11هزار دلار او را نجات داد. اين كار به ‌طور غيرقانوني دونالد را از پرداخت ميليون‌ها دلار ماليات نجات  داد. اين عمل به معناي فرار مالياتي است كه در ايالات‌متحده يك جرم كيفري است. 
در سال 1990وقتي كه موعد پرداخت سفته 18.4 ميليون دلاري ترامپ در ملكي به نام قلعه ترامپ (Trump Castle) در آتلانتيك سيتي نيوجرسي رسيده بود و دونالد توان پرداخت آن را نداشت، فِرِد با خريد  3.5 ميليون دلار ژتون كازينو و دادن آن به دونالد بدون شرط‌بندي بار ديگر به كمك او آمد. اما اين ‌بار دولت ايالت نيوجرسي او را به دليل عمليات غيرقانوني 65 هزار دلار جريمه كرد. به نظر مي‌رسد، فِرِد قلبا از رفتار دونالد ترامپ راضي نبود و به نوشته هري هارت در كتاب «سرمايه‌دار از دست رفته» وقتي فِرِد شنيد كه دونالد و همسر دومش مارلا با هواپيما پرواز مي‌كردند به اطرافيانش گفته بود، اميدوارم سقوط كنند چراكه با رفتن آنها تمام مشكلات من حل مي‌شود. 
اين نشان مي‌دهد كه فِرِد اواخر عمر از حركات پر زرق و برق دونالد و تصميم‌‌هاي نادرست تجاري و خانوادگي‌اش به تنگ آمده بود. تصميماتي كه جز دردسر براي فِرِد در دوران پيري چيزي نداشت. از سوي ديگر به گفته ماري ال ترامپ برادرزاده دونالد ترامپ در كتابش زياده‌خواه سيري‌ناپذير Too much and never enough دونالد ترامپ اواخر عمر پدرش به‌ طرز حيرت‌انگيزي هنگامي كه فِرِد به آلزايمر دچار مي‌شد او را تحقير و تمسخر مي‌كرد. 
فِرِد ترامپ از سال 1976 حساب‌‌هاي پس‌انداز ثابت‌ (تراست فاند) يك ميليون دلاري به جهت پس‌انداز براي 5 فرزند و 3 نوه‌اش تاسيس كرد كه سود سالانه آن به دست بچه‌ها و نوه‌ها مي‌رسيد. حساب تراست‌فاند مبلغ ثابتي پول است كه توسط والدين يا هركسي براي افراد تعيين مي‌شود كه سود و بهره آن از سن خاصي به او داده شود و كل پول هم در سني كه والدين تعيين كرده‌اند به شخص پرداخت شود. فِرِد جونيور، پسر ارشد فرد ترامپ كه در آينده به او خواهيم پرداخت سپتامبر 1981 بر اثر سكته قلبي ناشي از مصرف بي‌رويه الكل در 41 سالگي درگذشت. سال 1982 فِرِد ترامپ مشتركا با پسرش دونالد در فهرست مجله فوربز جزو ليست 400 ثروتمند جهان به سرمايه تخميني 200 ميليون دلار قرار گرفت. فِرِد ترامپ وصيتنامه نهايي‌اش را در سال 1991 تهيه كرد و در آن فرزندان فِرِد جونيور را تقريبا به‌ طور كامل از ارث محروم كرد. پس از فوت او ماري ال و فِرِد سوم از عموها و عمه‌هاي‌شان به دادگاه شكايت كردند و مدعي شدند كه آنها از شرايط فِرِد كه مبتلا به آلزايمر بوده، استفاده كرده وصيتنامه را به نحوي تغيير داده‌اند كه سهم آنها به صفر برسد. ماري ال ترامپ در كتاب اخير خود «زياده‌خواه سيري‌ناپذير» توضيح مي‌دهد كه در سال‌هاي آخر عمر فِرِد، او اطرافيان بسيار نزديكش را فراموش مي‌كرده و استدلال مي‌كند كه عمويش دونالد ترامپ براي دزديدن سهم فِرِد جونيور دسيسه كرده و موفق شده از شرايط فراموشي فِرِد استفاده كند. دونالد ترامپ اين ادعا را رد كرده و مي‌گويد پدرش در آن‌ سال‌ها روشن و هوشيار بوده است.