رييس حوزه رياست مجلس حاضر به تكذيب كانديداتوري «قاليباف» نشد
اعلام كانديداتوري «غيررسمي»
واپسين ساعات آخرين روز نام‌نويسي براي حضور در يازدهمين دوره مجلس شوراي اسلامي كه در وزارت كشور حاضر شد، مشخص بود كه جز كرسي رياست قوه مقننه راضي‌اش نخواهد كرد اما راه چندان ساده‌اي در پيش نداشت. انتخابات پارلمان يازدهم كه برگزار شد، از آنجا كه اصلاح‌طلبان با عدم شركت بدنه راي‌شان در انتخابات مواجه بودند، قاليباف رييس امروز پارلمان رقباي سنتي خود را حذف‌شده مي‌ديد اما هنوز بودند اصولگراياني كه كرسي رياست مجلس را سهم خود مي‌دانستند، از اين رو چاره‌اي برايش نماند جز رايزني‌هاي پشت‌پرده و پنهاني براي تكيه بر قدرتمندترين كرسي ساختمان هرمي شكل ميدان بهارستان. رياست مجلس را با رايزني و البته تقسيم كرسي‌هاي پارلمان به دست آورد اما از قرار معلوم اين هم پايان كار محمدباقر قاليباف نبود، چراكه حالا نامش با انتخابات رياست‌جمهوري گره خورده و احتمالا به همين دليل است كه در تك‌تك روزهاي حضورش در راس قوه مقننه، اخباري مبني بر حضورش در انتخابات رياست‌جمهوري منتشر شده است؛ اخباري كه البته بي‌‌ارتباط با نوع رفتارهاي او و نزديكانش نيست. نزديكاني كه بابك نگاهداري، رييس حوزه رياست مجلس بي‌گمان يكي از آنهاست. چهره‌اي كه روز گذشته و در جريان نشست خبري خود از چند و چون عملكرد پارلمان گفت اما حاضر به تكذيب حضور قاليباف در انتخابات رياست‌جمهوري نشد.
تعهد از سر اجبار
رياست قاليباف بر مجلس آنچنان هم ساده و سهل‌الوصل نبود. او رقبايي چون عليرضا زاكاني، علي نيكزاد، مصطفي ميرسليم، مرتضي آقاتهراني و البته حميدرضا حاجي‌بابايي را مقابل داشت. زاكاني همان ابتدا از گردونه رقابت كنار كشيد تا كرسي رياست مركز پژوهش‌هاي مجلس را براي خود رزرو كرده باشد، حاجي‌بابايي و نيكزاد اما به عنوان وزراي دولت احمدي‌نژاد ائتلافي تشكيل دادند تا از شكستن آرا جلوگيري كنند. آقاتهراني نيز هر چه بيشتر زمان گذشت بيشتر خود را از كرسي رياست مجلس دور كرد. ميرسليم اما تلاش مي‌كرد راي اصولگرايان سنتي را جذب كند ولي موفق نبود. حاجي‌بابايي نيز در جريان نخستين نشست فراكسيون اكثريت مجلس به سود قاليباف كنار كشيد تا از قاليباف با رايي متزلزل پارلمان را به دست نگيرد اما با شرط و شروط. نمايندگان مجلس، به‌ويژه منتقدان قاليباف و يارانش حاضر به ارايه چك سفيد امضا به قاليباف براي تصدي كرسي رياست مجلس نبودند؛ از اين‌رو پرسش‌هايي از قاليباف درباره چند و چون حضورش در انتخابات رياست‌جمهوري مطرح شد و او نيز به طور شفاهي در فراكسيون اكثريت مجلس اعلام كرد كه كانديداي انتخابات 1400 نخواهد شد. فريدون عباسي، رييس فعلي كميسيون انرژي مجلس پيش‌تر با تاييد اين مساله به روزنامه اعتماد گفته بود: «شنيده‌ام كه آقاي قاليباف در جلسه فراكسيون رسما اعلام كرده كه در انتخابات رياست‌جمهوري ۱۴۰۰ كانديدا نخواهد شد.» اينكه تعهد آن روز قاليباف به نمايندگان مجلس از سر اجبار بوده يا خير، چندان عيان نيست اما آنچه پيداست، كنش و واكنش‌هاي انتخاباتي اين روزهاي رييس مجلس يازدهم است.
سفرهاي انتخاباتي-نظارتي
يكي از نشانه‌هاي بارز تغيير نظر قاليباف و نگاه جدي‌تر او به انتخابات رياست‌جمهوري 1400 احتمالا سفرهاي استاني‌اش خواهد بود. سفرهايي كه تحت عنوان «نظارت ميداني رييس مجلس» صورت گرفت و اتفاقا با پروپاگانداي گسترده اصولگرايان و رسانه‌هاي‌شان -از صداوسيما گرفته تا پايگاه‌هاي خبري و روزنامه‌هاي اين جريان سياسي- همراه بود؛ آنچنان كه همين روز گذشته يكي از روزنامه‌هاي اين جريان سياسي كه ازقضا نماينده‌اي در پارلمان دارد، «ولنجك»نشيني رييس‌جمهوري را با سفرهاي استاني روساي قواي مقننه و قضاييه قياس كرده و از آن به عنوان اقدامي براي حل مشكلات مردم نام برده است. سوال آن است كه اگر سفرهاي قاليباف براي حل و فصل مشكلات مردم و يا همان نظارت ميداني است، چرا بايد در سفر خوزستان رييس مجلس، حدود 170 نفر همراه او باشند. چرا بايد تيمي مستندساز اين سفرها را ثبت و ضبط كنند؟ اين چراها كنار نوع رفتارهاي قاليباف در جريان سفرهاي استاني‌اش كه از ديد ناظران به محمود احمدي‌نژاد بي‌شباهت نيست، نه‌تنها رسانه‌ها بلكه نمايندگان مجلس را نيز به انتقاد از سبك و سياق رييس مجلس واداشته است؛ چنانكه حسين ميرزايي، نماينده اصولگراي اصفهان در همين زمينه به «ايلنا» گفته بود: «رييس مجلس نبايد با سفرهاي استاني، سفرهاي انتخاباتي رياست‌جمهوري را كليد بزند. يك نگاه اين است كه ايشان خدايي ناكرده سفرهاي انتخاباتي رياست‌جمهوري را كليد زده باشند كه جاي تاسف دارد؛ چراكه مجلس اولويت‌هاي مهم‌تري دارد كه از رييس آن انتظار مي‌رود به آنها بپردازد.»
نقض تعهد در «مشروطه»
همه اين اقدامات كنار مخالفت قاليباف و البته مجلس با ممنوعيت كانديداتوري روساي قواي قضاييه و مقننه به كانديداتوري در انتخابات رياست‌جمهوري و مشروط كردن اين اقدام به استعفاي آنان از سمت‌هاي خود، سبب شد تا ناظران بيش از پيش حضور قاليباف در انتخابات رياست‌جمهوري 1400 را جدي تلقي كنند. اين پازل زماني تكميل مي‌شود كه بدانيد براساس اظهارات الياس نادران، رييس فعلي كميسيون تلفيق مجلس و ازجمله ياران ديروز و منتقدان امروز رييس مجلس، پيش‌تر و در جريان تذكري در مجلس نسبت به فعاليت‌هاي انتخاباتي ياران قاليباف در ساختمان مشروطه هشدار داده بود. محمود صادقي، نماينده مجلس دهم نيز در همين زمينه اظهاراتي مطرح كرده بود. با اين حال و براساس شنيده‌هاي روزنامه اعتماد اين فعاليت‌ها پس از تذكرات ارايه شده، نه‌تنها تعطيل نشده، بلكه اين روزها تشديد هم شده است. اين روزها طبقات فوقاني ساختمان مشروطه به طور كامل به محلي براي بررسي چند و چون حضور قاليباف در انتخابات رياست‌جمهوري تبديل شده است و جالب آنكه چهره‌هاي حاضر در آن، اكثرا در مجلس فعاليتي ندارند و از ياران برون‌پارلماني قاليباف به شمار مي‌روند. ياراني كه اين روزها تا پاسي از شب مشغول به كارند تا اگر در دقيقه 90 دستور و توصيه‌اي از راه نرسيد، قاليباف اين‌بار در مسير تحقق روياي ديرين خود ناكام نماند.
تاييد تلويحي حضور
آنچه شايد عزم حضور قاليباف در سيزدهمين دوره انتخابات رياست‌جمهوري ايران را جدي‌تر كند، اظهارات روز گذشته بابك نگاهداري در قامت رييس حوزه رياست مجلس يازدهم است. نگاهداري براي قاليباف نقش محمود واعظي را دارد براي حسن روحاني! او روز گذشته در شرايطي در خبرگزاري تسنيم حاضر شد و به تشريح اقدامات كرده و ناكرده پارلمان يازدهم در 6 ماهه نخست فعاليت خود پرداخت كه شايد تنها نقطه قابل اتكا در اظهاراتش جداي از مساله كانديداتوري قاليباف در انتخابات رياست‌جمهوري، تاكيد بر تذكر نمايندگان به رييس‌جمهوري باشد. نوع مواجهه نه چندان دوستانه اهالي پارلمان با حسن روحاني، اين روزها امري آشكار است. آمار رييس حوزه رياست مجلس نيز خود گواه اين واقعيت است. او گفت كه بيشترين تذكر نمايندگان در 6 ماهه گذشته به حسن روحاني ارايه شده؛ تذكراتي كه البته نمايندگان بهتر از هر كسي مي‌دانند ضمانت اجراي چنداني ندارند. فارغ از اين مهم، نگاهداري در اواخر نشست خبري خود در مواجهه با پرسشي درباره حضور يا عدم حضور قاليباف در انتخابات رياست‌جمهوري نه‌تنها حاضر به تكذيب اين مهم نشد، بلكه با بيان اين جمله كه «تمام هم و غم رييس مجلس شوراي اسلامي، حل مشكلات مردم است و انتخابات رياست‌جمهوري سازوكار خود را دارد»، به نوعي حضور قاليباف در انتخابات را تاييد كرد. رييس حوزه رياست مجلس البته از انتخاباتي خواندن سفرهاي چندين نفره قاليباف با چاشني پوشش گسترده رسانه‌اي آن، انتقاد كرد و گفت: «قاليباف به دنبال حل مشكلات مردم است و تمام ظرفيت خود را براي اين كار مي‌گذارد در كشور ما انتخابات برگزار مي‌شود و اگر بخواهيم نيت‌خواني كنيم، بايد همه اقدامات مسوولان را سياسي و انتخاباتي قلمداد كرد، در حالي كه بنده شهادت مي‌دهم كه قاليباف فقط به دنبال حل مشكلات مردم است؛ بنابراين نبايد همه موضوعات را با عينك تبليغاتي و انتخاباتي ببينيم.» بدين ترتيب و با درنظرگيري كلمات به‌كار برده شده از سوي يكي از چهره‌هاي نزديك به قاليباف، مي‌توان حضور او در انتخابات رياست‌جمهوري را حتمي تلقي كرد؛ مشروط به آنكه توصيه‌اي برنامه‌هاي رييس فعلي مجلس را به‌هم نريزد. آنچه در اين مسير مي‌تواند برنامه‌هاي قاليباف را به‌هم بريزد، مخالفت نمايندگان است؛ مخالفت‌هايي كه از گوشه و كنار به گوش مي‌رسند و احتمالا موجبات رويارويي نواصولگرايان و پايداري‌ها را فراهم خواهد آورد و اين يعني عدم دستيابي اصولگرايان به اتحاد و شايد تكرار سناريو 92 و 96 براي آنان؛ البته مشروط بر آنكه شوراي نگهبان انتخابات 1400 را به سرنوشت انتخابات 98 دچار نكند.