كنايه منصوريان به دلواپسان استقلال
روزي ميآيم كه بعضيها دلواپس «ناپختگيام» نباشند!
سرمربي تيم نفت تهران بيانيهاي را در خصوص اتفاقات اخير منتشر كرد. او رسما اعلام كرد با اينكه با نفت تهران قرارداد داشت، پاي ميز مذاكره با استقلاليها نشست و با آنها بعد از ارايه برنامه توافق كرد و در نهايت خواست كه براي رضايتنامهاش با نفتيها مذاكره كنند. اتفاقي كه يكي از دلايل اصلي ناراحتي اين روزهاي مديران باشگاه نفت از سرمربي جوان تيمشان است. آنها انتظار داشتند باشگاه استقلال قبل از توافق با منصوريان براي جذب اين مربي با آنها وارد مذاكره شود، اما اين اتفاق نيفتاد و در نهايت هم نفتيها تمام مشكلات و حواشي به وجود آمده را به جان خريدند و مانع حضور منصوريان در استقلال شدند.
عليرضا منصوريان داستان آغاز مذاكرات رسمي خود با استقلاليها را اين گونه روايت ميكند: «قصه مربيگري در استقلال از روزي شروع شد كه مقداد نجفنژاد در تماسي از من خواست تا خود را براي حضور در اين تيم آماده كنم. با اعلام برنامه سه ساله براي تغييرات كلي، بعد از فينال جام حذفي بود كه اين بحث كمي جديتر پيش رفت. اگرچه هنوز يك سال از قراردادم با نفت تهران باقي مانده بود. البته براي ارايه برنامه به استقلال، چيزي را از كسي پنهان نكردم. همان ابتدا در نشستي با مسوولان باشگاه نفت، همهچيز را خيلي صادقانه مطرح كردم و گفتم مشغول مذاكره با استقلاليها هستم.
وقتي براي نخستين بار رودرروي افشارزاده نشستم، از من برنامهاي براي تغييرات خواستند. بنده برايشان از ايدههايم گفتم. در نشست سهساعته دوم، برنامهاي را به ايشان در بيست و دو بخش ارايه دادم، برنامهاي كه خواسته اصلي مديريت براي تغييرات اساسي و بنيادين در چارت مديريت تيمداري و ايجاد فضاي امنيت شغلي براي سرمربي در طول مدت قرارداد بود. پس از ارايه اين برنامه به رسم رايج در فوتبال حرفهاي، از مديران استقلال خواستم تا مذاكرات با باشگاه نفت را براي رسيدن به توافق بر عهده بگيرند چون هنوز يك سال با نفت قرارداد داشتم و بنا به اصول حرفهاي فوتبال و به دور از احساسات قلبي، تصميم نهايي را به باشگاه نفت سپرده و منتظر ماندم تا آنچه را خداوند صلاح دانست انجام شود. براي حسن اعتمادي كه مجموعه وزارت ورزش از شخص گودرزي، سجادي و همچنين افشارزاده در اين مدت به من داشتند، كمال تشكر را دارم اما آنچه سبب شد تا نتوانم در خدمت تيم عزيزم باشم ريشه در تفكري داشت كه جمعي از دوستان تصميمساز باشگاه استقلال داشتند.»
منصوريان در اين بخش از بيانيه خود در شرايطي توضيح ميدهد كه نرفتنش به استقلال به خاطر اعتراضهاي برخي افراد و مديران نزديك به اين تيم بود كه بر اساس آنچه كه همه در رسانهها مشاهده كردند، او بدون توجه به تمام آن انتقادات و مشكلات، با مديران باشگاه استقلال توافق كرده بود و اگر باشگاه نفت با درخواست افشارزاده موافقت كرده بود، امروز منصوريان به جاي مظلومي هدايت استقلال را بر عهده گرفته بود. با اين حال منصوريان با كنايه به دلواپسان استقلالي در بيانيه خود نوشته است: «هر بار نام عليرضا منصوريان در سه هفته گذشته براي استقلال مطرح شد، گروهي از دوستان در استقلال خيلي سراسيمه يك جمله را تكرار ميكردند: «او هنوز پختگي لازم براي نشستن روي نيمكت استقلال را ندارد.» يك بار در مقام عضو هياتمديره، باري ديگر در مقام كميته فني، گاهي با استفاده از نام پيشكسوت و در نهايت، با حضور دوباره بعضي از اين اساتيد در هياتمديره جديد باشگاه. اينجا اما آقايان نگران بيتجربگي مربي جواني چون عليرضا منصوريان بودند و اين واهمه به حدي بود كه درست در دور نهايي مذاكراتم با باشگاه نفت براي گرفتن رضايتنامه كاملا علني شد. دو استاد عزيز كه هنوز ساعتي از انتخابشان به عنوان اعضاي جديد هياتمديره نميگذشت، رسما اعلام كردند: «نشستن روي نيمكت استقلال براي عليرضا منصوريان زود است.» اين تكرار واژه «نداشتن تجربه» حتي سبب شده بود بخشي از شما هواداران عزيز هم در نظراتي كه پاي اخبار مربوط به حضور عليرضا منصوريان مينوشتيد، از من بخواهيد زماني به تيم بيايم كه ديگر دوستان دغدغه كمي تجربه بنده را بهانه نكنند. به هر صورت آنچه در اطراف باشگاه استقلال اتفاق افتاد باعث شد تصميم بگيرم زماني به استقلال بيايم تا ديگر از ديدگاه اين آقايان محترم «پختگي لازم» را داشته باشم تا جاي بهانه باقي نگذارم!