نقد ثبوتي يا اثباتي -۱
مهم اين است كه جامعه در عمل و در مقام ثبوت در حال دور شدن از آن اهداف است و در اين واقعيت ترديد نيست. اگر شك و شبهه‌اي باشد، مي‌توان با ذكر آمار و ارقام و مستندات آن را اثبات يا رد كرد. شايد تا پيش از سال ۱۴۰۰ مي‌گفتند كه اگر ما به دولت بياييم چنين و چنان مي‌شود، هر چند در اين چند دهه همه جا را داشتند و در يك دوره ۸ ساله نيز دولت را داشتند و نتيجه را ديديم ولي به سادگي قابل اثبات است كه در اين سه سال روند رو به افول تمامي اهداف ادعايي و ارزش‌ها نه تنها متوقف نشده در مواردي تشديد هم شده است.
مطابق اسناد رسمي مهم‌ترين اين اهداف و ارزش‌ها در عناوين زير خلاصه مي‌شود؛ رشد اقتصادي پايدار و كاهش نابرابري، رفع فقر و افزايش رفاه عمومي و بهبود بهره‌وري، اعتقاد به شريعت و دين و نهادينه شدن ارزش‌هاي اخلاقي و رفتار ديني نزد مردم، جملگي كاهشي بوده. همچنين كاهش فساد، تحقق عدالت در همه امور به ويژه در زمينه عدالت قضايي و كيفري و سياسي، توسعه مشاركت عمومي و پاسخگويي در مواردي كه اغلب مردم انتظار دارند چندان ديده نمي‌شد. اگر چنين اهدافي محقق مي‌شد، به‌طور طبيعي به جايگاه تعيين شده براي ايران در منطقه و سند چشم‌انداز نيز رسيده بوديم. شاخص‌هاي فوق از سال ۱۳۸۴ به اين سو روندي ناپايدار و كاهنده يا حداقل مغاير با انتظارات متعارف را داشته‌اند.گر چه در اين دوره دولت‌ها و سياست‌هاي اجرايي متفاوتي در مصدر كار قرار گرفته‌اند، ولي روند كاهنده و منفي مزبور نشان‌دهنده ويژگي كلي سياست در ايران و فصل مشترك دولت‌هاست.
مهم‌ترين ويژگي شاخص رشد اقتصادي در اين دوره، ناپايداري آن است كه به شدت متاثر از تحريم‌ها و سياست خارجي بوده است و در برخي سال‌ها به منفي ۶ يا ۷ درصد هم رسيده و در برخي سال‌ها نيز رشدي دو رقمي و مثبت هم داشته‌ايم. اين ناپايداري در كنار تورم دو رقمي با فراز و فرود زياد، اقتصاد را زمين‌گير كرده است، به همين علت رفاه عمومي و درآمد سرانه تغيير ملموسي نكرده حتي كمتر هم شده است، در حالي كه در اين ۲۰ سال كشورهاي منطقه بعضا چهار نعل به سوي پيشرفت تاخته‌اند. فقر و در نتيجه نابرابري نيز بيشتر شده است. به‌طوري كه شاخص افراد زير خط فقر در ايران به بدترين مقدار خود در سال‌هاي پس از انقلاب رسيده است. تشديد نابرابري نيز به علت پرداخت يارانه‌ها تا حدي مهار شده، ولي اين امر نيز ناپايدار است، زيرا به علت وجود تورم‌هاي شديد، يارانه‌هاي پرداختي به سرعت بي‌ارزش شده و نابرابري را تشديد مي‌كند.
ادامه در يادداشت فردا