لازمه وفاق رفع موانع و آشتي ملي است
محمد صادق جوادي حصار
«گرچه دوريم به ياد تو قدح مي‌گيريم/بعد منزل نبود در سفر روحاني...حافظ»
به نظرم يكي از محكمات انساني، رفتار همراه با همدلي و وفاق، همچنين تخلق به اخلاق مردانگي و جوانمردي است. آقاي كروبي و مهندس موسوي در منظومه رجال سياسي كشور و شخصيت‌هاي علمي و فرهنگي و حزبي، يكي از نمونه‌ها و مصادق بارز اين تمثيل هستند. به خاطر دارم وقتي محصوران راه مشتركي را آغاز كردند، آقاي كروبي به آقاي موسوي گفت كه مهندس؛ اين راه، راه سخت و پرخطري است... در ادامه، امروز هم شنيديم كه آقاي كروبي اعلام كرده كه اگر قرار است گشايشي در حصر صورت گيرد بايد هر 3محصور را شامل شود و نه تنها يكي را . واقع آن است كه در همين مورد خاص هم ايثار و گذشت و اخلاق همراهي و وفاق را در رفتار آقاي كروبي مي‌توان ديد. ايشان بر عهدي كه با مهندس موسوي بسته بودند، باقي ماندند و در ميانه راه حاضر به پياده شدن از قطار همراهي نشدند. اساسا وفاقي كه امروز دولت و ملت به دنبال تحقق آن هستند، همين‌گونه بايد باشد. دست دوستي كه بلند شد بايد تا زمان حصول نتيجه باقي باشد. اين رفتار مي‌تواند الگويي باشد براي كساني كه در راه همدلي، همراهي و وفاق مومنانه و همدلانه قصد همراهي دولت را دارند تا اين كشتي بلا زده و مصيبت ديده مديريت كشور در ابعاد مختلف به سمت ساحل بهبود و رشد حركت كند. كدورتي طي سال‌هاي اخير ميان مردم و مسوولان ايجاد شده است. با تذبذب‌هايي كه پاره‌اي از تندروها و بدخواهان ايجاد كردند تا ميان دوستان و همدلان و دلدادگان به انقلاب اسلامي را به هم زنند. در واقع حاسدان و بدخواهان كاري كردند كه بزرگان انقلاب سخن هم را نشنوند و حرف هم را گوش ندهند. در اين شرايط راه براي نفاق‌گران و وسوسه‌كنندگان باز شد تا در آتش اختلافات و دوگانگي‌ها و گِره‌ها بدمند. تندروها تفاوت‌ها را برجسته‌تر كردند تا از اين آب گل آلود براي خود ماهي‌هاي بزرگ‌تر سوداگري صيد كنند. ان‌شاء‌الله اين رفع حصر منشأ تحقق وفاق ملي و رفع خصومت‌ها شود، ضمن اينكه اميدواريم جبران مافات هم شود. كساني كه طي همه اين سال‌ها به بهانه دوستي با اين شخصيت‌ها مورد جفا و بي‌مهري قرار گرفتند و در پاره‌اي از موارد حقوق آنها ناديده انگاشته شد، دلجويي شوند. هم دولت، هم نظام و هم نزديكان به هر دو جريان براي همدلي وفاق در پي جبران گذشته بر آمده و مشكلات گذشته را به اميد يك آينده روشن فراموش كنند. اين مهم با نزديك‌تر شدن دل‌ها به هم و رفع موانع شكل مي‌گيرد. همين امروز هم كه فاصله ميان محصوران وجود دارد، همان‌گونه بعد منزل نبود در سفر روحاني...دل‌هاي اين دوستان نيز به هم نزديك است.معتقدم از ملت ايران برمي‌آيد كه گذشته‌ها را فراموش كرده و براي فردا، وفاق و آشتي ملي را ايجاد كنند. لازم است بين دولت دكتر پزشكيان و حاكميت، همچنين مردم و دولت و طرفداران جريانات مختلف با هم، اين وفاق و همدلي قدر دانسته شده و ارج نهاده شود تا فصلي نو از راه برسد و هنگامه‌اي مطلوب‌تري حاصل شود.