عصر جديد در راه است
نادر داوودي
جهان روزنامهنگار در فيسبوك، جهاني كوتاه، سريع و بدون واسطه است. من سالهاي سال كار خبر ميكردم و در خبرگزاري جمهوري اسلامي بودم، بعد وارد نشريات شدم و مجله «تماشاگران» را منتشر كردم و بعد از «تماشاگران» و ورود به دنياي مجازي، وارد فيسبوك شدم و در شكل ديگري فعاليتهاي روزنامهنگاري را ادامه دادم. در ابتدا چيزي از اين مدل روزنامهنگاري نميدانستم، اما آرام آرام از سرگرداني بيرون آمدم و راه و روش اين فعاليت تكنفره را پيدا كردم. حالا، كاري كه انجام ميدهم، تركيبي از كار يك فتوژورناليست و يك نويسنده است. چون بعد از مدتي از واكنش مخاطب فهميدم؛ مطالب بايد كوتاه، سريع، گزيده و حتما با عكس باشند؛ در دنياي مجازي هيچكس حوصله خواندن مطالب طولاني و بلند را ندارد. تيتر و روتيتر و ليد طولاني، به كار اين مدل روزنامهنگاري نميآيد و از همه مهمتر عكس است. مخاطب دنياي مجازي با امكاناتي مثل اسمارتفونها، روي مطالبي كه عكس دارد بيشتر مكث ميكند و توجهش به آن جلب ميشود. ارتباط بيواسطه با مخاطب، همه اين موارد را به من ياد داد، آنها از من ميپرسيدند چه ميكنم و ميخواهم به كجا برسم و به مطالبي كه منتشر ميكردم، واكنش نشان ميدادند. تمام اين موارد باعث شد كه بدانم بايد چه كرد و چطور اين مسير تكنفره را در عصر تازه ادامه دهم؛ در عصري كه همهچيز بايد كوتاه، سريع و كاملا واضح باشد. عصري كه معتقدم بعد از شروع كار شبكه ام تي وي، تمام جهان را تحت تاثير خود قرار داده و حالا ديگر به روزگاري رسيديم كه مخاطب ميخواهد شبيه همان كليپهاي شبكه ام تي وي، كه موسيقي را با تصوير نشان ميداد و پيام را راحت و واضحتر منتقل ميكرد، پيام را راحت، واضح و سريع دريافت كند؛ زماني براي ايستادن در دنياي اطلاعرساني نيست و همين است كه اينروزها تركيب اين روزنامهنگاري تازه با روزنامهنگاري دنياي كلاسيك، باعث شده عدهاي نگران شوند و عده ديگري هم سردرگم. اما واقعيت اين است كه ما به شناخت اين جهان نيازمنديم و بايد براساس همين دنياي تازه و شناخت آن در دنياي روزنامهنگاري تغييراتي ايجاد كنيم. بايد بدانيم كه مخاطب عام، از همين جهان سريع و كوتاه ميآيد و مخاطب خاص و نخبه است كه هنوز ميتواند مطالب طولاني و بلند را بخواند و اصلا دنبال آن ميگردد. با چنين شناختي و البته بازگشت به اصل و اصول اوليه كار در دنياي روزنامهنگاري، كه همان نثر و زاويه نگاه و آشنايي با دستورزبان فارسي است، ميتوانيم در اين جهان تازه، وارد مسيري تازه شويم؛ اتفاقي كه اين روزها كمتر به آن توجه ميكنيم و در بحران كمبود روزنامهنگاران باسواد، با مطالعه، متفكر و آگاه، هنوز نتوانستيم به نقطهاي ثابت براي موفقيت برسيم.