آنچه خاورميانه بايد درباره اسراييل بفهمد
اگر واقعا بحث تجارت است، چرا با كمك‌هاي بين‌المللي كانال سوئز وسيع‌تر و قابل استفاده‌تر نشود؟ اينكه معقول‌تر است. توجه داشته باشيم كه طرح كريدور عرب- مد در ۹ سپتامبر ۲۰۲۳، حدود يك ماه پيش از حمله ۷ اكتبر، در نشست گروه۲۰ در دهلي‌نو به تصويب رسيد.آن روز نه حوثي‌ها مطرح بودند و نه مشكلات موقتي درياي سرخ. اما نه؛ براي درك ماهيت پنهان و واقعي كريدور عرب- مد نخست بايد نگاهي دوباره به پرچم اسراييل افكند. پرچمي كه در آن ستاره داوود در ميان دو رود و نماد آبي قرار دارد. دو نمادي كه اگر يك روز تنها نشانگر شعار و روياي نيل تا فرات رژيم صهيوني بود، امروز با كريدور عرب-مد به درياي مديترانه تا دهانه شمالي خليج‌فارس تغيير يافت. نقشه‌اي كه از كانون‌هاي پنهاني رژيم صهيوني خارج مي‌شود و نشان مي‌دهد كه اسراييل در نهايت روياهاي خود صحراي سينا، غرب و شرق كانال سوئز مصر تا شمال و شمال شرق عربستان را براي تسلط بر درياي سرخ و پيوستن به خليج‌فارس مي‌خواهد. نه تنها تمامي سوريه و اردن كه تمامي كويت و بريده‌اي از غرب تا جنوب عراق را مي‌خواهد تا در روياي كريدور عرب-مد، درياي مديترانه را به بصره و خليج‌فارس در درون جغرافياي خود پيوند بزند. اين راهبرد اساسي و ژئوپليتيك در درون رژيم اسراييل است كه كشورهاي حاشيه خليج‌فارس و خاورميانه از فكر كردن و باور به آن مي‌گريزند. اما كابوسي كه از آن مي‌گريزيد با سرعت به سوي‌تان مي‌آيد.اكنون مهارناپذيري اسراييل به جايي رسيده است كه امانوئل مكرون، رييس‌جمهور فرانسه خواستار تحريم تسليحاتي رژيم شده است. اما با كمال حيرت برادران عرب خليج‌فارس و خاورميانه با گريز از فكر كردن به گسترش‌طلبي آشكار و تاريخي رژيم صهيونستي، اگر به همكاري با آن نپردازند، در كلام رسم بي‌طرفي برگزيده‌اند! بي‌طرفي نسبت به چه؟ بي‌طرفي نسبت به نقشه‌اي كه تمامي يا بخش‌هاي اصلي سرزمين شما را مي‌خواهد در آينده ببلعد تا بر دهانه شمالي خليج‌فارس تسلط يابد؟! بي‌طرفي نسبت به كشتار بي‌رحمانه مردم مسلمان و عرب منطقه كه به زودي ممكن است نصيب خودتان هم بشود؟! بي‌طرفي نسبت به نابودي آينده خودتان؟!
اما كشورهاي منطقه چه مي‌توانند بكنند و چه انتظاري از آنان است؟
در رويكرد حقوقي: مانند كشور آفريقاي جنوبي و چند كشور ديگر، ارجاع شكايت به مجامع حقوقي بين‌المللي نسبت به نسل‌كشي رژيم صهيونيستي. اين حداقل كاري است كه اين كشورها بايد انجام بدهند.
در كاركرد منطقه‌اي: لغو پيمان ابراهيم و در انزوا قرار دادن رژيم صهيوني براي هميشه.
در جبهه نظامي: تحريم تسليحاتي رژيم را در مجمع عمومي سازمان ملل مطرح كنند و اجازه استفاده از حريم هوايي خود را ندهند و خواستار پيوستن رژيم به پيمان ان‌پي‌تي و خلع سلاح هسته‌اي آن شوند.
در جبهه اقتصادي: قطع همكاري‌هاي آشكار و پنهان اقتصادي با رژيم.
در جبهه سياسي: محكوم كردن رسمي تجاوزهاي رژيم صهيونيستي در گفت‌وگو با رهبران، مجامع و رسانه‌هاي بين‌المللي .