چالشسازي براي دولت در اوج تهديدها!
هنوز همه انتصابات دولت به صورت كامل صورت نگرفته است و ميتوان ادعاكرد دولت در آغاز كاراست. اين امكان معقول ومنطقي و اخلاقي وجود داشت كه تندرويها حداقل براي يك سال و پس از عبور از برخي از تهديدهاي خارجي متوقف شود و ما در داخل با مساله اختلاف برانگيزي روبرو نباشيم ولي ظاهرا در هر شرايطي حتي هنگام تجميع تهديدها و فشارهاي بيروني مرغ تندروي و ناراضيتراشي و سهم خواهي يك پا دارد و دغدغه ملك و ملت در انتهاي اولويتهاي مدعيان ارزشهاست. تحولات و حادثههاي سهمگين منطقه كاملا خطير بودن شرايط را نشان ميدهد ولي اكنون همه مشكلات كشور در معاونت راهبردي رياستجمهوري وحجاب خانمها خلاصه شده است!كساني كه در دور زدن قانون وتضعيف روح قانونگرايي شهرهاند و همين حالا شهردارپايتخت با وجود اشكالات صريح قانوني و سكوت ايشان مشغول به كار است از غم نشستن گردي بردامان قانون در معاونت راهبردي خواب راحت ندارند و اختلاف وكشمكش را تاسطوح بالا پيش بردهاند! قانون پرچالش وحساسيتزاي حجاب و عفاف درست در همين شرايط تهديد بايد ابلاغ شود و بيمي به دل راه نميدهند كه اگر بازتاب منفي پيدا كرد ايرانستيزان تا چه حد ازآن استقبال ميكنند و ممكن است دولت را با چه چالشي روبروكند؟
به عبارت ديگر ما واقعا نميدانيم كه با اين اوضاع كه درپيچيدگي و عمق سابقه نداشته است با خود چند-چند هستيم؟ اگر ميخواهيم كشور را با اختلاف و سربسر گذاشتن اقشاري از جامعه در مقابل تهديدها بيدفاع يا آسيبپذير كنيم اصلا چه لزومي داشت كه آقاي پزشكيان بيايد و اميدها بسازد و خداي ناكرده با اين مانعتراشيها نتواند كاري بكند و زمينه براي تولد اميدهاي جديد هم از بين برود؟چرا كشورهاي توسعه يافته همواره رو به جلو هستند و از تهديدها فرصت ميسازند ولي ما با داشتن منابع عظيم انساني و مادي و معنوي نه تنها در جا ميزنيم كه عقبگرد هم داريم! علت اساسي را بايد درهمين اختلافها و موقع ناشناسي و ترجيح منافع شخصي و گروهي و جناحي جست و به خداوند پناه برد.آقاي پزشكيان كه براي دعوا نيامده و ميخواهد باري از دوش مردم بردارد و صداقت خود را نشان داده است لابد انتظار داشت با حمايت همه اركان نظام و بدون برخورد با چالشهاي داخلي مديريت رفع تنگناها را به دست گيرد اكنون بايد نگاهش را از اسراييل عنود بردارد و جبهه داخلي را سر و سامان دهد! گراني و تورم و ناترازيهاي مهلك چون تيغي از رگ گردن به ما نزديكترند ولي رييسجمهور كشور نبايد بتواند يكي از اصليترين حاميان كاركشته خود را در كنار خويش داشته باشد!! آقايان و خانمهاي افراطي بايد بدانند كه واقعا و جدا و عقلا و منطقا شكست دولت چهاردهم شكست همه است به تعارف گفته نشده است و اگر خداي ناكرده محقق شود چه بسا جايي براي مناصب هيچكس باقي نماند. امروز حمايت از دولت براي جلب رضايت همهجانبه مردم و ايجاد تغييرات مثبت و اميدواركننده فقط يك امر اخلاقي و تفنني نيست، يك ضرورت حياتي و سياسي است كه با اندكي تعهد و دانش قابل حصول است. امروز حفظ كيان كشور در همه فعل و انفعالات و سخن و سكوت ما نهفته است و يك اشتباه ممكن است آخرين اشتباه باشد. ايران بيش از هميشه نيازمند تعهد و فداكاري و گذشت و احساس مسووليت همه متعهدان به كشور است.