زنان خوزستاني كه توپ و تانك ديدند زمين بازي را نبينند؟
ادامه تصميمات سليقه‌اي در مورد ورود زنان به استاديوم
براي شروع اين مطلب بهتر است گريزي به مصاحبه‌هاي يحيي گل‌محمدي و اسماعيل‌كارتال سرمربيان فولاد و پرسپوليس پيش از رويارويي اين دو تيم كه روز گذشته برگزار شد، بزنيم. يحيي گل‌محمدي، سرمربي فولاد پيش از ديدار با پرسپوليس در واكنش به ممنوعيت حضور تماشاگران زن در فولادآرنا گفت: «امكانات خوبي هم براي تردد هواداران در نظر گرفته شده و اميدوارم شاهد حضور هواداران زن هم باشيم و مسوولان همكاري كنند تا حضور تمام هواداران باعث دلگرمي ما شود.» همچنين اسماعيل كارتال، سرمربي جديد پرسپوليس در مورد ممنوعيت حضور زنان در بازي دو تيم با تعجب گفت: «اولين‌بار است چنين چيزي مي‌شنوم!»
حالا بهتر مي‌شود در خصوص عدم حضور زنان خوزستاني در ورزشگاه‌هاي اين استان اظهارنظر كرد. وقتي دو مربي نام‌آشنا در سطح آسيا و اروپا ممنوعيت زنان خوزستاني را محكوم مي‌كنند قطعا رسانه‌هاي خارجي هم به اين موضوع خواهند پرداخت. اما جدا از بعد رسانه‌اي بين‌المللي اين اتفاق، چرا بايد مقابل حضور زنان در استاديوم خوزستان تابلوي ورود ممنوع گذاشت آن هم وقتي كه در انزلي و تهران و تمام جاهاي كشور زنان مي‌توانند با رعايت شرايط در نظر گرفته شده به استاديوم بروند و ساعاتي سرگرم شوند.
زنان خوزستاني كه در زمان جنگ پا به پاي مردان در دفاع از آب و خاك اين مملكت مقابل دشمن ايستادگي كردند و خون دادند و توپ و تانك و فشنگ ديدند چرا نبايد زمين بازي را ببينند؟
از مقامات استان خوزستان مي‌پرسيدم چرا بايد كوچك‌ترين حق را از زنان اين ديار دريغ كنيد؟ در ورزشگاه مدرن فولادآرنا خيلي بهتر از ساير استاديوم‌هاي اين مملكت مي‌شود پذيراي زنان بود تا آنها هم بتوانند از تماشاي فوتبال لذت ببرند.
در اين وضعيت، مديران باشگاه فولاد بايد در صف اول احقاق حق زنان خوزستاني باشند تا بيش از اين شاهد اجحاف و تبعيض بين زنان خوزستاني با ديگر زنان كشور نباشيم.
پيگيري‌هاي ميداني خبرنگار «اعتماد» از خوزستان نشان مي‌دهد زنان خوزستاني به‌شدت نسبت به عدم حضورشان در استاديوم‌ها ناراحتند و گلايه‌هاي خود را به گوش هوشنگ نصيرزاده، مديرعامل فولاد هم رساندند و او هم قول پيگيري داده كه به نظر مي‌رسد يا پيگيري صورت نگرفته يا به درخواست اين مدير ترتيب اثر داده نشده است!
متاسفانه همان مشكلي كه سال‌ها گريبانگير كشور بوده امروز در استان خوزستان مشاهده مي‌شود و آن هم اتخاذ تصميمات سليقه‌اي بر مبناي نظرات برخي افراد است و گرنه چطور مي‌شود كه در كل كشور مساله ورود زنان به استاديوم با همان ساز و كاري كه طراحي شده، انجام شود ولي برخي استان‌ها براي خودشان قوانين متفاوت در نظر بگيرند؟ آيا رياست‌جمهوري و وزارت ورزش موافق هستند كه در ساير مسائل هم هر استاني شخصا براي خودش تصميم بگيرد؟
حال با توجه به رسانه شدن اين مساله و مصاحبه‌هاي دو مربي مطرح بايد منتظر بود و ديد نهادهاي مرتبط چه تصميمي در اين خصوص خواهند گرفت.