انتظار فرج

ابراهيم حاتمي‌كيا در پاسخ به سوالي درباره فيلم سينمايي «موسي كليم‌الله» -كه در جشنواره فيلم فجر امسال به نمايش درآمد و مورد تحسين و استقبال فراوان مردم و اهالي سينما قرار گرفت- پيام اين فيلم را در يك كلمه خلاصه كرد: «انتظار». اين فيلم روايتي است از ماجراي پرتب‌ و تاب تولد و كودكي حضرت موسي(ع) و اعجازي كه -به‌رغم همه شرايط و عوامل مادي- در زنده ماندن اين مولود مبارك نهفته است. فرعون خواب وحشتناكي مي‌بيند و خوابگزاران خواب او را چنين تعبير مي‌كنند كه به زودي فرزندي از بني‌اسراييل به دنيا مي‌آيد كه در آينده كاخ سلطنت تو را واژگون خواهد كرد. فرعون هم به كارگزاران خود دستور مي‌دهد كه از آن پس تمام نوزادان پسر را سر ببرند تا مبادا كابوس او آن‌گونه كه خوابگزاران تعبير كرده‌اند به وقوع بپيوندد.   در همين زمان «يوكابد» همسر عمران پسري به دنيا مي‌آورد و در كمال دلهره و اضطراب، فرزند خود را به فرمان الهي در صندوقي گذاشته و به رود نيل مي‌افكند و از آنجا كه تقدير الهي بر آن قرار گرفته بود كه اين نوزاد در آينده فرعون را از تخت سلطنت به زير كشد و قوم بني‌اسراييل را از اسارت و بردگي نجات دهد، نه تنها به سرنوشت ديگر نوزادان دچار نشد، بلكه به آغوش مادر برگشت و عجيب‌تر اينكه درون كاخ فرعون رشد و نمو كرد و در واقع فرعون ناخواسته و ندانسته دشمن خود را در خانه خويش پرورش داد و اين همان وعده تخلف‌ناپذير الهي به همه كساني است كه در انتظار موعود جهاني هستند و تمام شرايط و عوامل مادي را برخلاف تحقق آن وعده مي‌پندارند. اما همان‌گونه كه آن موعود فرخنده چونان موسي كليم‌الله از دست فرعونيان زمانه خود جان سالم به در برد و در سرداب مقدس از ديده‌ها پنهان گشت، روزي نيز به اذن الهي از پرده غيبت بيرون خواهد آمد و جهان را پر از قسط و عدل خواهد ساخت.  آري به‌رغم همه تلخكامي‌ها، سرخوردگي‌ها، تشويش‌ها و نگراني‌ها از سلطه ارباب زر و زور و تزوير بر جهان، اين بشارت قطعي پروردگار جهانيان است كه مهدي موعود (عج)، آن منجي عالم بشريت روزي به خونخواهي شهيدان به خون خفته تاريخ به‌پا خواهد خاست و به قول استاد شهيد مرتضي مطهري: اگر شما ديديد كه روزي فساد جهانگير شد، اگر تمام عالم مثل فصل زمستان مُرد، مأيوس نشويد، نگوييد دنيا را زمستان گرفت؛ خير، بهاري خواهد آمد. (آزادي معنوي، ص 226)