ادامه از صفحه اول
آقاي ترامپ جايزه صلح را در واقعيت به دست بياور
از اين مراسم به هيچ‌گونه صلح واقعي ختم نشده؟ با مثالي موضوع را بيشتر توضيح مي‌دهم. فكر كنيم مردي پولدار دچار درد ناشي از سرطان است. همسر و خانواده نابكار او كه قصد مرگ زودتر او براي تصاحب اموالش را دارند با همدستي دكتر مورد اعتمادش، بيماري‌اش را از او پنهان كرده و با تجويز داروهاي مسكن توسط آن پزشك خيانتكار درد او را ساكت مي‌كنند. مرد بيمار چون ديگر دردي ندارد از پزشك و خانواده بسيار هم متشكر است، ولي به مرور و با از دست رفتن زمان حياتي براي درمان واقعي، او به تدريج ضعيف‌تر شده و بالاخره مي‌ميرد و بعد مرگ، به راحتي اموالش بين پزشك و خانواده جنايتكارش تقسيم مي‌گردد. در حالتي كه تا لحظه آخر مرد نگونبخت از آنان براي تسكين دردش هم سپاسگزار است. اين دقيقا مطابق قراردادهاي صلحي است كه در اين هفتاد و پنج سال روساي جمهور شما به عنوان دكتر و ميانجي در خاورميانه بين فلسطينيان و دولت‌هاي اسراييل نوشته‌اند. در اين قراردادها هيچ درمان واقعي از قبل براي بيمار درنظر گرفته نشده چون همه اين قراردادها از قبيل اسلو و غيره فقط آتش‌بسي موقتي بوده‌اند بين جنگ‌هاي قبلي و جنگ‌هاي بي‌رحمانه و بدتر بعدي.
حال شما آقاي ترامپ مي‌توانيد دوباره به عنوان يك منجي و دكتر دروغين همان مسكن‌هاي دارويي را براي مرگ تدريجي مردمان خاورميانه تجويز كنيد و مانند آن كارگردان خود فريب سينما يا بازيكن غيرحرفه‌اي فوتبال به اثرات گول زننده و ظاهري آن نزد مردم و هواداران ساده دل خوش باشيد و جايزه صلح نوبل را هم در ويترين افتخاراتتان يا زير بالشت خوابتان قرار دهيد بدون آنكه صلح واقعي ايجاد كرده باشيد.
ولي به شما پيشنهاد مي‌كنم بياييد و راه‌حل دوم يا واقعي صلح را براي اولين‌بار به همه روساي جمهور قبلي‌تان نشان دهيد. يعني برگرداندن حق واقعي مردم فلسطين كه حاضر شدند در تمام اين هفتاد و پنج سال و به خصوص اين پانزده ماه تا پاي جان و نثار زنان و كودكانشان مقاومت كنند، صلحي شرافتمندانه و درمان واقعي بيماري مزمن جنگ را برگزينيد. حتما در اين راه‌حل دوم امثال نتانياهو و بن گوريون براي شما دست نخواهند زد ولي تمام مردم واقعي جهان در بيرون آن سالن مراسم دروغين هميشگي صلح، حتما شما را تشويق خواهند كرد! مي‌دانم اين يك آرزوست ولي همه مردم خاورميانه با چنين آرزوهاي خوبي هنوز زنده هستند و نه با آن بمب‌هاي دو تني اهدايي توسط شما به اصطلاح ميانجيگران هميشگي قراردادهاي صلح.
دولت بي‌مهلت!
اين مضيقه واقعا مساله‌ساز و مشكل‌زاست. چه كسي بايد اين مهلت را به دولت بدهد؟
ابتدا خود دولت بايد براي خود زمان بخرد. با ابتكار عمل، شجاعت در برخورد با نقص‌ها و مانع‌ها، جذب حداكثر مشاوره‌ها از صاحب‌نظران، جلب حمايت متنفذان جامعه، به‌كار‌گيري ايده‌هاي نو، تلاش و پشتكار گسترده و بي‌وقفه و از همه مهم‌تر دريافت بليت‌هاي برنده از سوي حاكميت مي‌تواند براي دولت فرصت ايجاد كند كه به اقتصاد بپردازد و فشار اصلي از اين ناحيه را كم كند. روشن است كه ايجاد فشار مصنوعي به دولت از طرف هر كس و جناحي صورت بگيرد هيچ كمكي به سامان امور نمي‌كند. احتمالا انتقادهاي برخي همراهان انتخاباتي ناظر به اين معناست كه براي دولت آشكار شود كه فرصتي براي از دست دادن ندارد. اگر آقاي پزشكيان در مواجهه با هيولاي هزار سر مشكلات اقتصادي بر اسب ناآرام و كندرو دستگاه دولت سوار است و انواع واقعيت‌هاي منفي برايش مانع عيني ايجاد مي‌كند، در سياست و اجتماع اين امكان وجود دارد كه جهش‌هايي صورت بگيرد و منفذ تنفسي باز شود. نمونه‌هاي كوچك آن رفع فيلترينگ، پيوستن به FATF، تمركز تصميم‌گيري‌ها در دولت با انحلال انواع شوراهاي موازي، گشايش‌هاي سياسي و... مي‌تواند مديريت اجرايي كشور را تقويت كند برايش زمان بخرد و بر اميدها بيفزايد. كافي است كه مردم احساس كنند دولت در همه زمينه‌ها در حال تقلا است و آرام ننشسته است. چنين احساسي در «عمل» قابل به وجود آوردن است و در سخن تقريبا همه كارايي‌ها به انتهاي خود رسيده‌اند. نكته راهبردي و اساسي اين است كه امروز همه جناح‌ها و افراد و شخصيت‌ها و صاحب‌نظران و مردم و حتي مخالفان بر كشتي دولت سوارند. اگر خداي ناخواسته اين كشتي به صخره برخورد كند همه آسيب مي‌بينند و براي هيچ كس منفعتي در ناكامي دولت متصور نيست. مخالفان ساختارناشيانه تصور مي‌كنند كه اگر اين كشتي به گل بنشيند آنها كاپيتان مي‌شوند و به مراد مي‌رسند، موافقان جاي خود دارد كه خيال كنند سودي از سوراخ كردن كشتي مي‌برند، آنها آخرين اشتباه خود را مرتكب مي‌شوند. بله فقط يك گروه منفعت تخته‌تخته شكافتن كشتي را مي‌برند كه از اساس با ايران مخالف باشند يا به خودكشي دسته‌جمعي معتقد شده باشند.
آقاي پزشكيان بنا بود صداي بي‌صدايان باشيد!!
آقاي رييس‌جمهور! شما كه تقريبا تمام نهج‌البلاغه را از حفظ هستيد و در پاكدستي و دلسوزي شما شكي نيست . اگر يك‌دهم از فرمايشات مولاي متقيان علي(ع) را در دولتتان اجرا كنيد قطعا اين بي‌عدالتي‌هاي موجود رفع خواهد شد. شايد كساني اجازه نمي‌دهند صداي بي‌صدايان را بشنويد. آقاي رييس‌جمهور! مردم در نهايت نااميدي و با اميد به اينكه روزنه‌اي ولو اندك در حل مشكلاتشان به وجود آيد به شما راي دادند.آقاي رييس‌جمهور صندوق راي تنها راه نجات ايران است، مردم را نسبت به آن نااميد نكنيد كه اين نااميدي همين آرزوي دشمنان قسم خورده اين خاك زخم خورده است.
در نهايت از جناب دكتر حضرتي، مديرمسوول روزنامه اعتماد كه در جلسات هيات دولت شركت دارند، خواهشمندم اين سخنان را كه انصافا صداي بي‌صدايان است به سمع رييس‌جمهور برسانند.