وفاق براي شروع
پيام شاددل
در دوره‌هاي گذشته ما شاهد يكه‌تازي حزب برنده در انتخابات بر مناصب مديريتي بوديم كه چيزي به جز افراط و تفريط براي كشور به ارمغان نياورد اما حالا پس از سال‌ها كشور ما با دولتي كه رويكرد متفاوت دارد روبه رو است. رويكرد «وفاق» اين فقط يك رويكرد در سطح انتصابات دولتي نيست بلكه واقعا درحال حاضر در كشور تمامي نظرات در حال شنيده شدن هست. به يك نمونه اشاره كنيم، در مساله فيلترينگ يك سياست صحيح و قابل اجرا در پيش گرفته شده است كه در سال‌هاي گذشته امكان مطرح كردن آن وجود نداشت و علي‌رغم صحبت‌هاي رييس‌جمهور شهيد كه اگر چه ظاهرا مخالف فيلترينگ اينترنت در ايران بودند اما چنين صحبت‌هايي هرگز عملي نشد. ولي حالا در دوره‌‌اي كه صحبت از وفاق در ميان است ما شاهد يك تغيير ۱۸۰درجه در سياست‌هاي كشور در قبال اينگونه مسائل هستيم كه از خشم عمومي مردم كاسته و به آرامش رواني آنها افزوده. اما تمام ماجرا اين نبود بلكه در حال حاضر كشور به اصلاحاتي بنيادي‌تر نيازمند است كه شكر خدا زمينه آن در دولت فعلي قابل احساس است كه يكي از مهم‌ترين دلايل ما براي داشتن اميد به بهبودي يافتن اوضاع كشور است. قطعا دولت نياز به مذاكره و برقراري ارتباط با دنيا را احساس كرده و به آن نيز انديشيده و اين همان چيزي است كه كشور ما در اين زمان حساس به آن نيازمند است و خوشبختانه هم چنين دولتي بر سر كار است و حالا كه اين نياز احساس شده راه‌حل آن چيست؟! راه‌حل واضح است؛ مذاكره مقتدرانه و شرافتمندانه كه منافع كشور ما تامين و از همه مهم‌تر منافع ملت ما تضمين شود و تاثير آن در سفره ملت احساس شود و سبد كالايي آنها احساس شود به‌طوري كه ما دوباره به سال‌هاي خوش‌مان در دهه هفتاد بازگرديم و راه تعامل با جهان را در پيش بگيريم به‌طوري كه منافع طرف تحريم‌كننده با منافع ما گره بخورد، اينگونه است كه مي‌شود گفت تامين امنيت واقعي براي كشور ما به وجود خواهد آمد .
همه ما به خاطر داريم كه در تحريم بنادر ايران يك بندر ايران از تحريم مبرا شد آن هم بندر چابهار بود چرا كه كالا‌هاي هندي از آن مسير به اروپا مي‌رسيد و فشار هندي‌ها بر غرب بود كه منجر به اين شد كه اين بندر در تحريم‌ها مستثنا باشد .حال فكر كنيد بيشتر مناطق ايران اينگونه بود. يعني منافع طرف تحريم‌كننده به منافع ما گره مي‌خورد. آن زمان چه كسي فكر محدود كردن خودش را مي‌كرد؟!چرا كه «آنها دشمن منافع خودشان نيستند.»
ايراني را تصور كنيد كه نا‌امني در آن منجر به ضرر كردن طرف مقابل باشد.
چه اتفاقي مي‌افتاد؟!
به عربستان سعودي نگاه كنيد كه چگونه براي تامين امنيت آرامكو تمام كشور‌هاي ائتلاف بسيج مي‌شوند تا از آن مراقبت كنند.
تصور كنيد اين اتفاق براي معادن مس رفسنجان يا كارخانجات هپكو اراك، ماشين‌سازي تبريز بيفتد يا براي تامين امنيت پارس‌جنوبي و ستاره خليج فارس نيرو‌هاي ائتلاف نيازمند آن باشند كه اين منطقه امن باشد .
درست است نه ديگر داعشي خواهد بود نه ديگر خبري از عمليات‌هاي تروريستي در منطقه .
درست مثل تكواندو‌كارها كه در لحظه اوج درگيري يكديگر را بغل مي‌كنند.
اين‌ها فقط نيازمند يك «اعتماد ملي» و «وفاق» براي شروع است .
به اميد نشاط براي ملت ايران