شب 6 اسفندِ «بخارا» به جواد بديع‌زاده اختصاص داشت
خنياگر ذوالابعاد
گروه هنر و ادبيات
هشتصد و بيست و چهارمين شب از شب‌هاي بخارا به يادبود جواد بديع‌زاده اختصاص يافته بود. نشستي كه ششم اسفند ماه در محل موزه موسيقي ايران با حضور فرزند ايشان، الهه بديع‌زاده برگزار شد و جمال وفايي، ميرعليرضا ميرعلي‌نقي و عليرضا اميني درباره اين شخصيت برجسته موسيقي ايراد سخنراني كردند.
پخش قسمتي از مستند ويژه ايشان كه ساخته ه‍ديه امين سلماسي و فرزين غياثي است، از ديگر بخش‌هاي اين برنامه بود. در اين نشست از كتاب «دريغ و درد از عمرم» كه خاطرات زندگي و فعاليت‌هاي هنري جواد بديع‌زاده است و از سوي نشر بدرقه جاويدان منتشر شده نيز رونمايي شد.
اجراي نغمه‌هايي از ساخته‌هاي جواد بديع‌زاده با پيانوي سامان احتشامي، اجراي كريم قرباني، بامداد فلاحتي و نيز ايوب صادقي‌نژاد و همچنين آواز حسين عليشاپور با همراهي تارنوازي هنرمند جوان اميرعلي ملكي نيز كه آثاري از جواد بديع‌زاده را اجرا كردند، از ديگر بخش‌هاي اين برنامه بود.
اگرچه نام جواد بديع‌زاده با اثر ماندگار «خزان عشق» گره خورده ، اما شخصيت او در عالم موسيقي فراتر از اين است. او آوازخوان رديف‌دان، اديب، چهره فعال در چهار دوره ضبط صفحه‌هاي سنگي، عضو شوراهاي تخصصي در راديو تهران، راهنماي جوانان بااستعداد و خلاق در ژانرهاي دراماتيك، تراژيك و كميك بوده است. بديع‌زاده از معدود خوانندگان صاحب سواد و تحصيلات عالي در زمان خود بود و به زبان‌هاي عربي و فرانسه هم تسلط داشته است. آثار موسيقايي او به شكل صفحه، نوار و سي‌دي منتشر شده و خاطرات زندگي‌اش هم به قلم خودش و با ويرايش، حاشيه‌نويسي و افزوده‌هايي به قلم ميرعليرضا ميرعلي‌نقي به تازگي منتشر شده است.
باتوجه به فعاليت‌هاي گسترده جواد بديع‌زاده او را در شمار موسيقيدانان بزرگ و تاثيرگذار مي‌دانند. هنرمندي كه در عرصه‌هاي آهنگسازي، نوازندگي، خوانندگي و... فعاليت داشته و موسيقي اصيل ايراني را مي‌شناخته و اتفاقا سوژه‌هاي اجتماعي را نيز در آثارش درنظر داشته است.
آن‌طور كه در منابع آمده است، در سال ۱۳۰۴ كه كمپاني انگليسي صفحه‌پركني «هيز مسترزويس» به قصد تهيه و ضبط صفحه از نواخته‌ها و خوانده‌هاي هنرمندان ايراني نماينده خود را به ايران اعزام كرد و شعبه خود را در تهران گشود، بديع‌زاده به عنوان نخستين خواننده مرد، با معرفي و توصيه عبدالحسين خان شهنازي، انتخاب شد و اولين صفحه او با عنوان «جلوه گل» روانه بازار شد كه شامل دو قطعه آواز و سه تصنيف از ساخته‌هاي خودش بود. او در سال‌هاي بعد در سفرهايي به حلب و بيروت و برلين و شبه‌قاره هند، بر شمار ضبط آهنگ‌هاي خود افزوده است. او با افتتاح راديو به جمع هيات اركستر آن زمان راديو پيوست و در كنار هنرمندان بزرگي آثار مشهوري را در حوزه موسيقي ايراني به‌جا گذاشت. بديع‌زاده سال‌ها عضو كانون شعر و موسيقي راديو تهران هم بود. اين هنرمند فقيد، سرانجام 10 دي ۱۳۵۸ در 78 سالگي درگذشت.