ضيافت رحمان و بهار
به عنوان مثال داستان حضرت موسي(ع) كه به كرات در قرآن از آن ياد شده، از نوزادي او و نجات معجزه‌آسايش از دست ماموران فرعون كه نوزادان پسر را سر مي‌بريدند، تا پناه بردنش به شعيب پيامبر در مدين و بازگشتش به مصر و به دوش گرفتن بار رسالت الهي و باطل كردن سحر جادوگران با اژدها شدن عصايش و باقي قضايا، همه و همه وقتي مي‌تواند مايه عبرت و موجب تقويت ايمان و توكل قاري قرآن شود كه اين داستان را از ابتدا تا انتها فهم كند وگرنه قرائت آيات مربوط به اين داستان به قصد كسب ثواب بدون توجه به معاني آن، حكايت همان ميهماني را خواهد داشت كه به خانه آن شخص فاضل دعوت شده بود يا مثلا آيه‌اي كه غيبت را به خوردن گوشت برادر مرده تشبيه مي‌كند و با اين تشبيه كراهت و زشتي اين عمل را نشان مي‌دهد، وقتي مي‌تواند تاثير عميق خود را بر شخص بگذارد كه معني اين آيه را بفهمد والا هر قدر هم آيه «أيحب أحدكم أن يأكل لحم أخيه ميتا فكرهتموه» را با صوت و لحن خوش تكرار كند، هيچ اثري بر او در ترك غيبت نخواهد داشت. بنابراين حال كه فضاي جامعه ما به بركت فرا رسيدن ماه رمضان سرشار از عطر معنويت قرآن شده، حق اين است كه به موازات قرائت قرآن در مساجد و محافل مذهبي، يك نهضت فراگير و عمومي در سطح كشور به منظور فهم معاني آيات و تفكر و تدبر در آنها ايجاد شود. تشكيل كلاس‌هاي تعليم زبان قرآن (عربي) و معرفي ترجمه‌هاي دقيق و خوش‌خوان قرآن، مي‌تواند گام‌هايي موثر در اين نهضت قرآني به شمار آيد. اخبار مسرت‌انگيزي چون انتشار دوره كامل 80 جلدي تفسير تسنيم از مفسر گرانقدر حضرت آيت‌الله جوادي‌آملي، همچنين برگزاري نخستين همايش ملي هم‌افزايي كنشگران تدبر در قرآن كريم با عنوان «صاد»، خود بشارت‌بخش حركتي است كه در مسير نشاندن قرآن در جايگاه واقعي خودش و محور قرار گرفتن آن در ابعاد گوناگون حيات فردي و جمعي آغاز شده است.