هواداران پرسپوليس بيشتر بود يا استقلال؟
هنوز نميتوانيم تعداد هواداران را بشماريم!
بدون شك، ديدار تيمهاي استقلال و النصر عربستان در ورزشگاه آزادي، نمايشي باشكوه از شور و اشتياق فوتبال در ايران بود.
به گزارش روزنامه اعتماد، ورزشگاه مملو از جمعيت، غوغاي تشويقهاي بيامان هواداران و جوي حماسي كه در ورزشگاه طنينانداز بود، گواه روشني بر اين مدعاست. در كنار اين مسابقه، ديدار پرسپوليس و النصر نيز با استقبال گستردهاي از سوي تماشاگران مواجه شد و ورزشگاه رنگ و بوي ديگري به خود گرفت. هر دو بازي، به ويژه تقابل با تيم پرستاره النصر، ظرفيت بالاي ورزشگاه آزادي را به چالش كشيد و نشان داد كه فوتبال در ايران چه جايگاه ويژهاي در ميان مردم دارد. با اين حال در ميان اين شور و هيجان، همواره يك ابهام و سوال در ذهن بسياري از هواداران و ناظران وجود دارد؛ تعداد دقيق تماشاگران حاضر در ورزشگاه چقدر است؟ متاسفانه، سيستم شفاف و دقيقي براي اعلام رسمي تعداد بليتهاي فروخته شده و حضور تماشاگران در ورزشگاههاي ايران وجود ندارد. اغلب، ارقامي كه به عنوان تعداد تماشاگران اعلام ميشود، برآوردهاي تقريبي و سليقهاي هستند كه ممكن است با واقعيت فاصله داشته باشند. اين موضوع، به ويژه در بازيهاي حساس و پرتماشاگر مانند ديدار استقلال و پرسپوليس با النصر، بيشتر به چشم ميآيد. در نبود آمار دقيق و شفاف، گمانهزنيها و اعداد مختلفي در فضاي رسانهاي و شبكههاي اجتماعي منتشر ميشود. برخيها ارقام بالايي را اعلام ميكنند كه گاهي اوقات با ظرفيت اسمي ورزشگاه همخواني ندارد، درحالي كه برخي ديگر اعداد محافظهكارانهتري را مطرح ميكنند. اين اختلاف آمارها، نه تنها ابهام را بيشتر ميكند، بلكه گاهي اوقات به سوءتفاهم و حتي تنش ميان هواداران دو تيم منجر ميشود. نكته قابلتوجه اين است كه بحث و جدل بر سر تعداد تماشاگران، بيشتر در ميان خود هواداران و در محافل غيررسمي رواج دارد و نبايد به رسانههاي رسمي و جدي كشيده شود. هواداران پرشور استقلال و پرسپوليس، همواره به طرفداري بيمثال خود افتخار ميكنند و تمايل دارند كه تيم محبوبشان را پرطرفدارترين تيم ايران و آسيا معرفي كنند. در اين ميان، بحث بر سر اينكه كدام تيم تماشاگران بيشتري به ورزشگاه ميآورد، به نوعي به بخشي از رقابت و كريخواني سنتي ميان هواداران اين دو تيم تبديل شده است. با توجه به محبوبيت بينظير استقلال و پرسپوليس در ايران، جاي تعجب نيست كه بازيهاي اين دو تيم همواره با استقبال گسترده تماشاگران مواجه شود. حتي اگر تعداد تماشاگران به بيش از صد هزار نفر هم برسد، پرشدن استاديوم در صورت داشتن ظرفيت باتوجه به ظرفيت بالقوه هواداران اين دو تيم، چندان دور از ذهن نخواهد بود. ميليونها ايراني عاشقانه اين دو تيم را دوست دارند و براي تماشاي بازيهايشان از هيچ تلاشي فروگذار نميكنند. به نظر نميرسد كه پرداختن بيش از حد به موضوع تعداد دقيق تماشاگران، به ويژه در رسانههاي رسمي، چندان ضروري باشد. آنچه اهميت دارد، شور و هيجان وصفناپذير هواداران در ورزشگاهها و عشق بيدريغ آنها به فوتبال است. اينكه دقيقا چند نفر به ورزشگاه آمدهاند، از منظر تقابل دو تيم در مقابل اين حجم از اشتياق و تعصب، اهميت چنداني ندارد. بهتر است تمركز اصلي روي لذت بردن از فوتبال و حمايت از تيمهاي محبوب باشد، نه غرق شدن در آمار و ارقام مبهم و سليقهاي. جامعه هواداري به خوبي از اهميت و جايگاه تيمهاي خود آگاه است و نيازي به اثبات اين موضوع از طريق اعداد و ارقام متناقض ندارد.
اما از منظر آماري و بليتفروشي و انضباط كاري مهم است كه بدانيم دقيقا چند نفر وارد استاديوم شدند. متاسفانه سالهاي سال است كه بليتفروشيها به طور شفاف صورت نميگيرد و شمارهگذاري صندليها و نشستن هر تماشاگر روي صندلي خود كه سالهاي سال است در ورزشگاههاي كشورهاي مدرن تثبيت شده در كشور ما يك آرزوي دست نيافتني است!
در همين دو بازي اخير سرخابيها حداقل چند ده هزار نفر بدون بليت وارد استاديوم شدند و تعداد بسيار زيادي بليت به دست پشت در استاديوم ماندند! حضور اين همه هوادار بيبليت هم از لحاظ امنيتي و انضباطي بسيار خطرناك است و هم به لحاظ مالي به باشگاه ضرر زيادي وارد ميكند.
درد اصلي فوتبال ما هم همين عدم مديريت صحيح در زيرساخت و عدم توجه به سختافزارهاست. اينكه گويا عدهاي علاقه دارند سيستم بليتفروشي، ورود هواداران به استاديوم و نامشخص بودن همهچيز به شكل فعلي باقي بماند وگرنه بعيد است حل كردن چنين مسالهاي اين همه سال طول بكشد! پس بهتر نيست صحبت از ركوردشكني براي تماشاي يك بازي را به هواداران بسپاريم و به نكات كليدي مثل همين عدم سرشماري صحيح در استاديومها كه سالهاست در آن دچار ضعف هستيم را از مسوولان مطالبه كنيم؟ هر چند اين مطالبات هم قبلا بارها صورت گرفته اما باز هم جاي پيگيري دارد.