مطبوعات چه ميخواهند؟
اينكه عموم مواقع به يك سوي ماجرا غش شود، قضيه پيچيدهاي نيست كه نتوان ديد.
3- خواسته بعدي، كشدار نكردن مفهوم نقد است. خوشبختانه همه از نقد سخن ميگويند، البته آن را مقيد به سازنده ميكنند، در حالي كه مساله روزنامهها همين پيشوند و پسوندهاست كه برحسب سليقه به مطبوعات و نوشتههاي آنان بسته ميشود. هر فرد يا گروهي كه خير كشور را بخواهد نبايد مانع از نقد شود. حتي اگر در اين ميان موارد بدي هم ديده شود. به قول معروف به دليل وجود بينماز كه در مسجد را نميبندند. كلماتي مثل سياهنمايي و اقدام عليه امنيت كشور از طريق تبليغ عليه نظام، بدون روشن بودن مصاديق آن، هميشه چون شمشير داموكلس بالاي سر روزنامهنگاران نگه داشته شده است.
4- تامين امنيت نه فقط براي مطبوعات بلكه براي روزنامهنگاران نيز الزامي است. اينكه در مواردي ديده شده كه با سروصداي فراوان آنان بازداشت ميشوند و بعد از مدتي هم آزاد ميشوند و هيچ چيزي هم وجود نداشته است و كل ماجرا به فراموشي سپرده ميشود و فقط يك ترس از تكرار اين قضيه در ميان ميماند.
طبيعي است كه مسوولان امر از برخي امور نگران باشند كه ما هم هستيم ولي راه آن اين نيست كه تاكنون طي شده است. اگر ميخواهيم جامعهاي سالم داشته باشيم، اگر ميخواهيم جامعهاي عاري از فساد داشته باشيم، به ناچار بايد به مطبوعات آزاد
تن دهيم...
مطبوعاتي كه ضرر هم ممكن است همراه كارشان باشد، مثل خيلي از داروهايي كه مصرف ميكنيم تا بيماري ما درمان شود، در عين حال كه ميدانيم عوارض جانبي دارد. فقط ميتوانيم عوارض آن را كم كنيم
نه آنكه مصرف را بهكلي قطع كنيم. امروز همه از فساد مينالند؛ فسادي كه در دولت گذشته با جهشهاي ژنتيكي مواجه شده بود. يكي از علل مهم اين فساد، به حاشيه رانده شدن مطبوعات آزاد و روزنامهنگاران متعهد در آن دوره بود. در هيچ كجاي دنيا هيچ موردي وجود ندارد كه حكومتي توانسته باشد جلوي فساد را به صورت پايدار و بدون وجود مطبوعات آزاد گرفته باشد. چشم مردم براي نظارت بر عملكرد دولت و همه جامعه، وجود نظارت مطبوعات است. البته مطبوعاتي كه حرفهاي باشند، نه اينكه متوسط عمر آنها به چند ماه هم نرسد؛ مطبوعاتي كه روزنامهنگارانش حرفهاي باشند و از اين راه زندگي كنند و به كار خود عشق بورزند، نه روزنامهنگاري كه از ترس هزينههاي اين كار مجبور شود كه عطاي آن را به لقايش ببخشد.
مطبوعات را بايد تحمل كرد. حتي عوارض آن را بايد تحمل كرد تا از اين مرحله عبور كنيم. به قول معروف؛ ناكرده گناه در اين جهان كيست بگو. كساني كه در پي فساد هستند و نميخواهند روزنامهها بر رفتارشان نظارت كنند، درصدد تضعيف آن هستند و بس.