از وحدت اصولگرايان استقبال كنيم
علي شكوهي
اين روزها رقابتي چنان نابرابر ميان اصولگرايان و اصلاح‌طلبان در انتخابات مجلس شوراي اسلامي جريان دارد كه همه‌چيز ديگر تحت‌الشعاع آن قرار گرفته است و از جمله كمتر به تحليل وضعيت دروني اين جبهه‌هاي سياسي پرداخته مي‌شود در حالي كه آن نكته هم داراي اهميت است و بايد روشن شود كه تكثر دروني نيروهاي سياسي فعال در چه وضعيتي است و اگر وزن‌كشي سياسي در درون هر جبهه صورت گيرد، كدام گرايش اكثريت را به دست مي‌آورد. همچنين بايد روشن شود كه تكليف فهرست نهايي نامزدهاي هر طيف را كدامين جريان تعيين مي‌كند و اكثريت مجلس آينده را با فرض غلبه هر كدام از نيروهاي سياسي، چه كساني تشكيل خواهند داد.
جريان اصولگرا در اين انتخابات از گذشته متكثرتر است و اين با وجود تلاشي است كه براي به وحدت رسانيدن احزاب و گروه‌هاي اين طيف جريان دارد. فاصله دو سر اين طيف هم خيلي زياد شده است به گونه‌اي كه جريان پايداري در منتهااليه راست اين جريان با نيروهاي حامي جناب علي لاريجاني (رهروان ولايت) در منتهااليه چپ اين جريان با يكديگر بسيار فاصله دارند. غالب شواهد نشان مي‌دهد كه اين دو جريان قادر به كنار آمدن با يكديگر نيستند و هواداران ديگر نيروهاي سياسي از جمله حاميان جناب محسن رضايي و جناب محمدباقر قاليباف هم از سر اكراه در كنار نيروهاي جبهه پايداري حضور دارند. به نيروهاي تشكيلاتي طرفدار جناب محمود احمدي‌نژاد هم ظاهرا اجازه ورود به ائتلاف اصولگرايان داده نمي‌شود تا هم به تفرقه دروني جبهه اصولگرايان دامن زده نشود و هم دفاع از اين ائتلاف جديد ممكن بشود زيرا اصولگرايان دريافتند كه دفاع از عملكرد دولت قبل، ناشدني است و موجب ريزش راي آنان خواهد شد. البته بخشي از مديران دولت احمدي‌نژاد كه گروه تازه‌اي را با عنوان «يكتا» پديد آورده‌اند، در اين جبهه حضور دارند ولي آنان هم عمدتا از كساني هستند كه با رييس‌جمهوري سابق مشكل داشتند و الان سعي دارند حساب خودشان را از دولت قبل جدا كنند. با اين حساب يكي از مشكلات جدي سر راه اصولگرايان اين است كه قادر نيستند همه طيف‌ها و گرايش‌هاي دروني خود را به وحدت برسانند.
اشكال ديگري كه در مسير ايجاد وحدت اصولگرايان وجود دارد، تعدد نامزدهايي است كه در اين انتخابات ثبت‌نام كرده‌اند و غالب آنان هم تاييد صلاحيت شده‌اند. در واقع در حالي كه اصلاح‌طلبان نگران اين هستند كه چگونه تعداد نامزدهاي مورد حمايت خود را به تعداد كرسي‌هاي مجلس برسانند، جريان اصولگرا نگران اين است كه چگونه از ميان صدها اصولگرايي كه ثبت‌نام كرده، تعدادي را گزينش كند كه مورد حمايت همه گروه‌هاي سياسي اصولگرا قرار بگيرند و بقيه هم از صحنه رقابت كنار بكشند و باعث پراكندگي راي هواداران نشوند. مثلا در شهري مثل تهران از ميان بيش از 6 برابر نامزدهاي اصولگرا بايد 30 نفر مورد نياز نهايي شوند و اين كار دشواري است. گفته مي‌شود كه در نخستين پالايش اين تعداد به 80 نفر كاهش يافت ولي رساندن اين تعداد به 30 نفر همراه با ايجاد نارضايتي در ميان ديگر نامزدها و احزاب و گروه‌هاي حامي آنان خواهد بود و بعيد نيست كه برخي از اين گروه‌هاي كوچك و بزرگ در نهايت نتوانند در ائتلاف اصولگرايان باقي بمانند و با تشكيل يك ائتلاف فرعي، ممكن است كانديداهاي ديگري را به مردم معرفي كنند. همه اين مسائل در حالي است كه يك جريان بانفوذ اصولگرايان يعني رهروان ولايت كه از حاميان جناب علي لاريجاني محسوب مي‌شوند، اساسا حساب خودشان را جدا كرده و درصدد نزديك شدن به دولت هستند تا فهرست ائتلافي از حاميان دولت را منتشر كنند.
شخصا معتقدم كه همه اصولگرايان بايد با يكديگر ائتلاف كنند و بر همه تفرق دروني خود فائق بيايند تا در نهايت يك فهرست كامل را در معرض انتخاب مردم قرار بدهند. اين امر موجب مي‌شود كه بخشي از نيروهاي تندرو و افراطي اصولگرا، در قدم اول از دور خارج شوند و در درون ائتلاف اصولگرايان سهم آنان كاهش يابد. اگر طيف رهروان ولايت هم در ائتلاف اصولگرايان شركت كند، طبعا به اندازه نفوذش در جامعه، در فهرست نهايي اصولگرايان سهم خواهد داشت و همين امر منجر به كاهش سهم نيروهاي طيف پايداري خواهد شد. در واقع به هر ميزان كه طيف اصولگرا را وسيع‌تر ببينيم و همه جريان‌هاي معتدل و عاقل اين جبهه سياسي را در درون ائتلاف نهايي وارد كنيم توانسته‌ايم سهم جريان تندرو و افراطي را كم كنيم و اين همان آرزويي است كه در اين انتخابات بايد داشت يعني حذف نيروهاي افراطي از مجلس آينده تا امكان همكاري ميان مجلس و دولت، فراهم و حجم عقلانيت و اعتدال و انصاف مجلس مضاعف شود.
البته اگر جريان طرفدار دولت اعم از اصلاح‌طلبان و اعتدال‌گرايان و اصولگرايان عاقل و معتدل، قادر به معرفي نامزدهاي مورد تاييد خود باشند و به اندازه كرسي‌هاي مجلس كانديداي تاييد صلاحيت شده در اختيار داشته باشند، بعيد است كه اصولگرايان شانس زيادي براي راي آوردن داشته باشند. در عين حال بايد از ائتلاف اصولگرايان استقبال كرد تا در درون اين جبهه، پالايش اوليه صورت بگيرد و اگر كساني از آنان با حمايت مردم به مجلس راه پيدا كردند، از طيفي باشند كه با دولت تعامل مثبتي خواهند داشت و از برخوردهاي تند و افراطي و تفرقه‌افكنانه پرهيز دارند.