از عجايب سينمايي امسال

تا جايي كه به ياد دارم براي رفتن به سينما، يك فيلم را انتخاب مي‌كرديم. بعد سراغ انتخاب سينمايي مي‌رفتيم كه فيلم مورد علاقه‌مان را نمايش مي‌داد و سرآخر آرا گيري مي‌كرديم و به سمت سينما راه مي‌افتاديم. در صف خريد بليت مي‌ايستاديم و مي‌گفتيم: يه بليت براي... ... فلان فيلم.
تا امسال اين جزو بديهيات بود كه وقتي سينمايي يك فيلم را اكران مي‌كند، يعني در يك مدت معلوم از صبح تا آخر شب همان فيلم را نشان مي‌دهد.
اما از امسال وقتي مي‌خواهيد بليت بگيريد به شما مي‌گويند اين فيلم را فقط در سانس 10 صبح يا سه بعد از ظهر نشان مي‌دهيم و الان فيلم ديگري داريم.
حالا تكليف ما كه توي ذوق‌مان خورده چيست؟!
 يا بايد با وجود انتخاب و سليقه‌مان به ديدن فيلم ديگري برويم، يا دست از پا درازتر برگرديم به سمت همان سردي و روزمرّ‌گي. بين اين همه گرفتاري و سرخوردگي، دو، سه ساعتي دست و پا مي‌كنيم براي رفتن به سينما اما به جاي اينكه سينما ما را با آغوش باز بپذيرد، مي‌زند توي ذوق‌مان. اين شده رسم جديدي در سينماي امروز ما، رسم جديدي براي پراندن تماشاگر.
قبلا اين نوع اكران فقط براي فيلم‌هاي هنر و تجربه بود كه يك سانس از يك سينما را براي نمايش يك فيلم خاص مي‌دادند. خب ما هم زير سبيلي در مي‌كرديم و مي‌گفتيم اين فيلم خاص فروش آنچناني كه ندارد، تماشاگرش هم خاص است و علاقه‌مند، همين كه نمايشش مي‌دهند، دم‌شان گرم.
اما از امسال عيد اين نوع نمايش، نرم نرم براي اكران فيلم هاي ديگر هم باب شده! و مي‌رود تا همين تماشاگر اندك سينما را هم بپراند.
 امسال كه به شكل غيرقابل‌تصوري سينما با استقبال تماشاگران روبه‌رو شد. درست از همين امسال سينما‌ها اين نوع اكران تماشاگر پران را به اجرا گذاشتند. اين ماجرا را هم بايد به ديگر عجايب سرزمين‌مان اضافه كنيم.
تماشاگران برخلاف انتظار و با همه گرفتاري به سينما روي خوش نشان مي‌دهند و از اكران نوروزي استقبال مي‌كنند، اما سينماداران كه قرار است از اين استقبال سود ببرند، به جاي جذب تماشاگر او را دفع مي‌كنند و سازمان سينمايي كه وظيفه‌اش پر و بال‌دادن به سينما و سينماگر و سينمارو است با اختراع و گسترش اين نوع اكران، به ضد خودش و وظيفه‌اش تبديل مي‌شود...
عجيب نيست؟!