سروش محلاتي:
علي(ع) با دعوت مردم به سخن گفتن، جلوي قداست حكومت را گرفتند
گروه سياسي| گاهي مجالس مذهبي بهانهاي ميشود تا برخي سكوت خود را بشكنند و گاه از انزواي چندين ساله خارج شوند، براي سروش محلاتي اما انزوا در روزهاي ثبتنام براي انتخابات خبرگان شكست، زماني كه براي كانديداتوري در انتخابات مجلس خبرگان پا به ستاد انتخابات كشور گذاشت. اگرچه صلاحيتش مورد تاييد شوراي نگهبان قرار نگرفت و جزو بازماندگان انتخابات هفتم اسفند در خبرگان نام گرفت اما با اين وجود به نظر ميرسد فضاي انتخابات هفتم اسفند و نتايج حاصل از آن اميد را شعلهور كرده و قفلهاي سكوت بسياري شكسته است از جمله برخي از چهرههاي مطرح در حوزه علميه مانند سروش محلاتي در مراسم احياي شب نوزدهم از هنر بزرگ علي بودن سخن گفت و بيان كرد: هنر بزرگ علي(ع) اين بود كه با شجاعت پذيرفت اعلام كند دين مورد سوءاستفاده قرار ميگيرد و زمينه كاهش اين سوءاستفاده را نيز در گرو فراهم كردن زمينه سخن گفتن مردم دانست. به گزارش جماران، محمد سروش محلاتي با اشاره به سخن حضرت علي(ع) مبني بر وجود گروهي در جامعه اسلامي كه با دين برخورد ابزاري ميكنند، به تبيين ريشههاي اين آسيب در جامعه اسلامي پرداخت. سروش محلاتي يادآور شد: دستگاه قضاوت گرچه يك وسيله است اما هدف آن نيل به عدالت است و اگر نتواند اين هدف را تامين كند ارزشي ندارد؛ بنابراين عدالت بايد يك جهت خاص داشته باشد و هرگز نميتواند نسبت به اين هدف يعني عدالت خنثي باشد. اين استاد حوزه علميه قم با بيان اينكه نگاه كلي قرآن اين است كه شريعت انسان را به حقيقت الهي نزديك كند، گفت: اگر به اين نتيجه رسيديم كه دين يك وسيله است اهانت به دين نيست؛ زيرا دين جزو ابزارهاي ناطق بوده كه براي اهدافي مقدس در اختيار بشر قرار گرفته است و وسيلهاي خنثي نيست كه نسبت آن با عدل و ظلم را عليالسويه بدانيم. وي با اشاره مجدد به سخن علي(ع) در خصوص ابزار قرار گرفتن دين به عنوان يك مصيبت و خطر بزرگ، به چگونگي مقابله با آن پرداخت و يادآور شد: به عنوان نمونه در مورد معاويه نميتوان گفت كه او در مقام عمل به دين پايبند بوده است اما از سوي ديگر نميتوان گفت او به مرز الحاد رسيده بود؛ اگر او ميگفت من از دين چيزي را قبول ندارم در جامعه مسلمان هضم ميشد؛ هرچند كه در همان زمان علي(ع) فرموده بود، او فقط كفر خود را پنهان ميكند و اينان لحظهاي (به اسلام) ايمان نياوردهاند، بلكه براي خراب كردن دين آمدهاند. وي با بيان اينكه علي(ع) كلاهبرداري به نام دين را به عنوان يك واقعيت پذيرفتهاند، يادآور شد: ايشان براي حل اين موضوع از مردم دعوت كردند كه حرف بزنيد و سكوت نكنيد؛ علي(ع) بدين وسيله كه حاكم اسلامي هم ميتواند با سوال مواجه شود، جلوي قداست بي جاي حكومت به نام دين را گرفتند و با وجود اينكه معصوم بودند فرمودند من خود را در جايگاهي بالاتر از اينكه خطا كنم نميبينم مگر اينكه خدا لطف كند. علي(ع) به مردم گفتند از گفتن حقيقت ابا نكنيد و نگوييد علي(ع) همهچيز را ميداند تا با اين سخن گفتن همه هالههاي قداست از بين برود. ايشان وقتي سوار بر مركب بودند و فردي پياده كنار ايشان ميآمد، فرمودند «بازگرد، زيرا پياده حركت كردن شخصى مانند تو در ركاب مثل من، مايه فتنه و غرور بر والى و ذلت و خوارى براى مومن است.»